ENERVIN PRO

Στόχος σκευάσματος: Μυκητοκτόνο για τον έλεγχο των ασθενειών περονοσπόρου. Είναι μίγμα δύο δραστικών ουσιών, του ametoctradin και των φωσφωνικών αλάτων καλίου (potassium phosphonates). Το ametoctradin είναι μυκητοκτόνο επαφής που παρεμποδίζοντας το σύμπλοκο ΙΙΙ της αναπνευστικής αλυσίδας των μυκήτων, αναστέλλει την διαφοροποίηση και απελευθέρωση των ζωοσπορίων. Παρέχει προληπτική δράση. Τα φωσφονικά άλατα καλίου παρουσιάζουν διασυστηματικότητα και δρουν, άμεσα στο παθογόνο παρεμποδίζοντας την ανάπτυξή του αλλά και έμμεσα επάγοντας τους μηχανισμούς φυσικής άμυνας των φυτών.

Μέθοδος εφαρμογής: Ψεκασμός φυλλώματος.

Συνθήκες εφαρμογής: 1.Δεν έχει γίνει έλεγχος για ενδεχόμενες αρνητικές επιπτώσεις στις καλλιέργειες Μελιτζάνα, Καρπούζι και Κολοκύθα, από τη χρήση του σκευάσματος. Για την χρήση του σκευάσματος στις καλλιέργειες αυτές ο κάτοχος της άδειας δεν φέρει ευθύνη για πιθανές αποτυχίες που αφορούν τη φυτοτοξικότητα από τη χρήση του. Να προηγείται δοκιμαστική εφαρμογή σε μικρή κλίμακα.
2.Να προηγείται δοκιμαστική εφαρμογή στις ποικιλίες αμπελιού Κορινθιακή σταφίδα και Σουλτανίνα. Στις ποικιλίες αυτές δεν είναι αποδεδειγμένη η απουσία φυτοτοξικότητας.
3.Θ (Χρήση Θερμοκηπίου), Υ (Χρήση Υπαίθρου), Τ (Χρήση σε ανοικτές κατασκευές τύπου Τούνελ).
4.Για το αμπέλι, την τομάτα και τη μελιτζάνα θερμοκηπίου και ανοικτών κατασκευών τύπου τούνελ, καθώς και τα κολοκυνθοειδή με εδώδιμο φλοιό στο θερμοκήπιο, προτείνεται η εφαρμογή της μεθόδου με αναγωγή στην φυλλική επιφάνεια της καλλιέργειας (LWA – Leaf Wall Area).
Η φυλλική επιφάνεια αυξάνεται προοδευτικά μετά την έναρξη βλάστησης και μέχρι να πάρει το τελικό της μέγεθος. Με τη μέθοδο αναγωγής στη μονάδα φυλλικής επιφάνειας (LWA), που εφαρμόζεται μόνο στα γραμμικά συστήματα φύτευσης, συνυπολογίζονται οι διαστάσεις του αμπελώνα ή των καλλιεργειών των λαχανικών στο θερμοκήπιο ή τις ανοικτές κατασκευές τύπου τούνελ (ύψος βλάστησης, απόσταση μεταξύ των γραμμών), έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η βέλτιστη δόση σε σχέση με το στάδιο ανάπτυξης των καλλιεργειών.
Η δόση εφαρμογής ανά μονάδα φυλλικής επιφάνειας διατηρείται σταθερή, ενώ η τελική εφαρμοζόμενη δόση ανά στρέμμα αυξάνεται ακολουθώντας το μέγεθος της φυλλικής επιφάνειας.
Συνεπώς, η δόση εφαρμογής ανά μονάδα φυλλικής επιφάνειας διατηρείται σταθερή (3200 ή 1280 κ.εκ. ανά 10.000 τ.μ. LWA, για το αμπέλι και τα λαχανικά αντίστοιχα), ενώ η δόση ανά στρέμμα αυξάνεται ακολουθώντας το μέγεθος της φυλλικής επιφάνειας, μέχρι το μέγιστο των 420 ή 320 κ.εκ. ανά στρέμμα, το οποίο αποτελεί και το ανώτατο επιτρεπτό, για το αμπέλι και τα λαχανικά αντίστοιχα.