Εσπεριδοειδη: Τροφοπενιες και ελλειψεις θρεπτικων στοιχειων

Τροφοπενία Αζώτου (Ν)

---

 

Τροφοπενία Καλίου (Κ)

Γενικά συμπτώματα για όλα τα εσπεριδοειδή: Στην έλλειψη καλίου τα περιθώρια των φύλλων στα παλαιότερα φύλλα αποκτούν ένα απαλό κίτρινο-χάλκινο χρώμα, ενώ παρουσιάζουν και χαρακτηριστική συστροφή. Με συνεχή ανεπάρκεια η χλώρωση απλώνεται σε όλο το φύλλο. Στους καρπούς παρατηρείται επιτάχυνση της ωρίμανσης τους, μείωση του μεγέθους τους και κάποια απώλεια της παραγωγής, επίσης μπορεί να παρουσιάζουν βυθισμένα αυλάκια στην επιφάνεια τους και κάποιες φορές σχίζονται.
 
Επιδεινώνεται από:
  α) Όξινα εδάφη (χαμηλό pH).
  β) Αμμώδη ή ελαφρά εδάφη (λόγο έκπλυσης).
  γ) Συνθήκες ξηρασίας.
  δ) Υψηλές βροχοπτώσεις  ή βαριά άρδευση (λόγο έκπλυσης).
  ε) Αργιλώδη εδάφη.
στ) Εδάφη με χαμηλά αποθέματα Καλίου.
  ζ) Πλούσια σε μαγνήσιο ή ασβέστιο εδάφη.
  η) Έλλειψη εδαφικής υγρασίας.

Όταν το επίπεδο του καλίου στα φύλλα είναι κάτω από 0,7% δεν επαρκεί για μια ικανοποιητική παραγωγή. Αν το επίπεδο του καλίου είναι πάνω 0,7%, τότε ενδείκνυται νέα καλιούχος λίπανση μόνο, αν υπάρχουν προβλήματα μεγέθους καρπών και ανωμαλιών του φλοιού τους. Η αύξηση καλίου στην πορτοκαλιά αυξάνει το πάχος του φλοιού των πορτοκαλιών και μειώνει την περιεκτικότητά τους σε χυμό, ενώ στη λεμονιά μειώνει το πάχος του φλοιού των λεμονιών και αυξάνει την περιεκτικότητα αυτών σε χυμό.
 
Διόρθωση τροφοπενίας: Οι εφαρμογές με χλωριούχο κάλιο προκαλούν ζημιές στα δέντρα και γι' αυτό καλό ειναι να χρησιμοποιούνται  λιπάσματα που περιέχουν Θειικό Κάλιο (K₂SO₄₎. Σε εδάφη που οι εφαρμογές καλιούχου λίπανσης δεν είναι αποτελεσματικές, συνιστάται η παροχή καλίου με διαφυλλικούς ψεκασμούς, τέλη άνοιξης ή αρχές καλοκαιριού.
 

---

 

Τροφοπενία Φωσφόρου (P)

Γενικά συμπτώματα για όλα τα εσπεριδοειδή: Η ανεπάρκεια φωσφόρου οδηγεί σε φρούτα με χοντρή και παχιά φλούδα.
Τα φύλλα του δέντρου που παρουσιάζουν τροφοπενιακά συμπτώματα φωσφόρου, περιέχουν μεγαλύτερες ποσότητες αζώτου, καλίου και μαγνησίου.
 
Οι τροφοπενίες φωσφόρου παρατηρούνται:
  α) Όταν η ολική ποσότητα του φωσφόρου στο έδαφος είναι μικρή.
  β) Όταν τα εδάφη είναι ασβεστώδη.
  γ) Όταν η αζωτούχος λίπανση είναι υπερβολική.
  δ) Όταν ο συνδυασμός υποκειμένου και ποικιλίας δεν είναι κατάλληλος.
  ε) Όταν οι κλιματικοί παράγοντες δεν είναι ευνοϊκοί (π.χ Κρύο ή υγρασια).
στ) Όταν η ποσότητα του μαγνησίου είναι ανεπαρκής.
  ζ) Όταν υπάρχει έλλειψη εδαφικής υγρασίας.
  η) Σε ανταγωνισμό των μικροοργανισμών του εδάφους για διαθέσιμο φώσφορο.
  θ) Καλλιέργειες με ελάχιστα ανεπτυγμένη ριζικό σύστημα.
   ι) Εδάφη με χαμηλή αποθέματα P.Ο φωσφόρος δεσμεύεται γρήγορα και ισχυρά από εδάφη με ουδέτερο ή αλκαλικό pH. Επομένως αυτός ειναι ο λόγος της δέσμευσής του αυτής και της βραδείας διακίνησής του στο έδαφος,

Διορθώσεις τροφοπενιών φωσφόρου: Εφαρμογή διαλυτών τύπων φωσφόρου, όπως είναι η φωσφορική αμμωνία και το υπερφωσφορικό. Γενικά η παροχή 2,5 - 3,5 κιλά P₂O₅ ανά ενήλικο δέντρο και γύρω απ' αυτό είναι αποτελεσματική για 4 - 5 χρόνια, ανάλογα πάντα με το έδαφος.

Υπερβολική φωσφορική λίπανση: Επιταχύνει την ωρίμανση των καρπών, μειώνει το μέγεθός τους και συμβάλλει στην παραγωγή μαλακών καρπών. Στις λεμονιές οι διακυμάνσεις των επιπέδων του φωσφόρου φαίνεται, πως δεν επηρεάζουν την ποιότητα των καρπών.

---

 

Τροφοπενία Βορίου (B)

Συμπτώματα για όλα τα εσπεριδοειδή: Χαλάει η ακραία ανάπτυξη του φυτού, το φυτό δημιουργεί πολλούς μικρούς βλαστούς. Τα φύλλα παρουσιάζουν καψαλισμα ή κιτρινισμα στα περιθόρια, μερικές φορές με μικρές καφέ κηλίδες. Τα φρούτα παραμορφώνονται εσωτερικά και εξωτερικά και παρουσιάζουν παχιά φλούδα.Επιδεινώνεται από:
 α) Αμμώδη εδάφη.
 β) Αλκαλικά εδάφη.
 γ) Εδάφη με χαμηλή περιεκτικότητα σε οργανική ύλη.
 δ) Υψηλά επίπεδα αζώτου.
 ε) Υψηλά επίπεδα ασβεστίου.
στ) Κρύο και υγρό καιρό.
 ζ) Περιόδους ξηρασίας.

---

 

Τροφοπενία Μαγνησίου (Mg)

Γενικά συμπτώματα για όλα τα εσπεριδοειδή: Η ανεπάρκεια μαγνησίου προκαλεί αρχικά κιτρινίσματα στα παλαιότερα φύλλα, δηλαδή στα κατώτερα τμήματα των βλαστών. Ο αποχρωματισμός ξεκινάει μεταξύ του κεντρικού νεύρου του φύλου και των άκρων, επεκτείνετε από τις άκρες των φύλλων και το περιθώριο των φύλλων. Το κίτρινο αυτό εξάνθημα μπορεί να μεγαλώσει και να πάρει τη μορφή ανεστραμμένου V. Αυτές οι περιοχές γίνονται εντελώς κίτρινες, μαζί και οι νευρώσεις. Στη συνέχεια, χλώρωση προχωρά προς το μίσχο. Η βάση των φύλλων παραμένει πράσινη για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Επιδεινώνεται από:
α) Όξινα εδάφη.
β) πλούσια σε κάλιο εδάφη.
γ) Εδάφη που λαμβάνουν υπέρ-ποτίζονται.
δ) Κρύες και υγρές περιόδους.

H τροφοπενία μαγνησίου παρατηρείται κυρίως σε φυτείες, που αναπτύσσονται σε ελαφρά αμμώδη εδάφη, όπου εκπλύνεται εύκολα.
Η Έλλειψη μαγνησίου διορθώνεται με την παροχή νιτρικού μαγνησίου στα δέντρα, με διαφυλλικούς ψεκασμούς.

---

 

Τροφοπενία Σιδήρου (Fe)

---

Τροφοπενία Μαγγανίου (Mn)

 

---

 

Τροφοπενία Ασβεστίου (Ca)

Συμπτώματα για όλα τα εσπεριδοειδή: Η ανεπάρκεια του Ca χαρακτηρίζεται κυρίως από το ξεθώριασμα της χλωροφύλλης κατά μήκος των περιθωρίων των φύλλων και μεταξύ των κύριων νευρώνων, καθώς και το σκίσιμο του καρπού.
 Επιδιορθώνεται από:
 α) Όξινα εδάφη.
 β) Αμμώδη ή ελαφρά εδάφη (λόγο έκπλυσης).
 γ) Όξινα εδάφη με τύρφη.
 δ) Εδάφη πλούσια σε νάτριο.
 ε) Εδάφη πλούσια σε αλουμίνιο.
στ) Συνθήκες ξηρασίας.
 ζ) Φρούτα πλούσια σε άζωτο ή κάλιο.
 η) Μεγάλου μεγέθους φρούτα.
 

---

Τοξικότητα βορίου