
Η γεωγραφική εξάπλωση του μύκητα περιλαμβάνει την Αυστραλία, την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Η προσβολή μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη των φυτών, οδηγώντας σε νανισμό, μειωμένη βιομάζα και κακή απόδοση καρπού (ξεστάχυασμα).
Η αρχική μόλυνση πραγματοποιείται μέσω των χλαμυδοσπορίων, τα οποία μπορούν να βρίσκονται είτε στους σπόρους είτε στο έδαφος. Η μετάδοση και η ένταση της ασθένειας επηρεάζονται από περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η υγρασία και η πυκνότητα φύτευσης.
Μέτρα Διαχείρισης
🔹 Η καταπολέμηση της ασθένειας βασίζεται σε ολοκληρωμένα μέτρα φυτοπροστασίας:
🔹 Χρήση υγιών και πιστοποιημένων σπόρων, απαλλαγμένων από μολυσματικούς παράγοντες.
🔹 Περιορισμός της παραμονής υπολειμμάτων προηγούμενης καλλιέργειας στο χωράφι, καθώς αποτελούν εστίες μόλυνσης.
🔹 Εφαρμογή καλλιεργητικών πρακτικών όπως η αμειψισπορά και η ρύθμιση της πυκνότητας φύτευσης, ώστε να μειώνεται η υγρασία κοντά στα φυτά.
🔹 Χρήση μυκητοκτόνων σπόρων ή φυλλώματος σύμφωνα με τις τοπικές οδηγίες και τους κανονισμούς, ειδικά σε περιοχές με ιστορικό υψηλής πίεσης ασθένειας.
🔹 Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή διαχείριση μπορούν να μειώσουν σημαντικά τις απώλειες από την καπνιά της σίκαλης και να συμβάλλουν στη διατήρηση της απόδοσης της καλλιέργειας.
Εμφάνιση περισσότερων για το παθογόνο