Fusarium roseum – Μύκητας των Σιτηρών
Η Fusarium roseum είναι μυκητιακό παθογόνο που προσβάλλει κυρίως τα σιτηρά και ιδιαίτερα τα νεαρά φυτά κατά τη φάση της πρώιμης ανάπτυξης. Ο μύκητας είναι γνωστός για την παραγωγή μυκοτοξινών (π.χ. ζεαραλενόνη, φουμαρονίδια), οι οποίες είναι τοξικές για τα ζώα και ενδέχεται να επηρεάσουν την ανθρώπινη υγεία μέσω της κατανάλωσης μολυσμένων προϊόντων.
Η προσβολή ξεκινά από τις ρίζες, οι οποίες σαπίζουν σταδιακά, προκαλώντας αδυναμία του φυτού να απορροφήσει νερό και θρεπτικά στοιχεία. Η ασθένεια μπορεί να εξελιχθεί σε ξήρανση ολόκληρου του φυτού, οδηγώντας σε σημαντικές απώλειες απόδοσης.
Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν:
🔹 Καφέ έως σκούρες κηλίδες με χαρακτηριστικό σκοτεινό περίγραμμα στους προσβεβλημένους ιστούς.
🔹 Σήψη των ριζών και του στελέχους κοντά στο έδαφος.
🔹 Καθυστέρηση ανάπτυξης και μειωμένη βλαστικότητα σπόρων.
🔹 Η εξάπλωση του μύκητα ευνοείται από υγρό και θερμό περιβάλλον, καθώς και από την παρουσία μολυσμένων υπολειμμάτων προηγούμενων καλλιεργειών στο έδαφος.
🔹 Διαχείριση και Πρόληψη
Καλλιεργητικά μέτρα:
🔹 Αμειψισπορά για μείωση του μολύσματος στο έδαφος.
🔹 Επιλογή υγιών σπόρων και χρήση ανθεκτικών ποικιλιών όπου υπάρχουν.
🔹 Καθαρισμός και ενσωμάτωση υπολειμμάτων καλλιέργειας.
Χημική προστασία:
🔹 Προληπτική εφαρμογή εγκεκριμένων μυκητοκτόνων στα σπόρια ή στο έδαφος, ειδικά σε περιοχές με ιστορικό προσβολών.
Έλεγχος μυκοτοξινών:
🔹 Τα μολυσμένα σιτηρά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφές χωρίς προηγούμενη ανάλυση και κατάλληλη επεξεργασία.
Η Fusarium roseum είναι μυκητιακό παθογόνο που προσβάλλει κυρίως τα σιτηρά και ιδιαίτερα τα νεαρά φυτά κατά τη φάση της πρώιμης ανάπτυξης. Ο μύκητας είναι γνωστός για την παραγωγή μυκοτοξινών (π.χ. ζεαραλενόνη, φουμαρονίδια), οι οποίες είναι τοξικές για τα ζώα και ενδέχεται να επηρεάσουν την ανθρώπινη υγεία μέσω της κατανάλωσης μολυσμένων προϊόντων.
Η προσβολή ξεκινά από τις ρίζες, οι οποίες σαπίζουν σταδιακά, προκαλώντας αδυναμία του φυτού να απορροφήσει νερό και θρεπτικά στοιχεία. Η ασθένεια μπορεί να εξελιχθεί σε ξήρανση ολόκληρου του φυτού, οδηγώντας σε σημαντικές απώλειες απόδοσης.
Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν:
🔹 Καφέ έως σκούρες κηλίδες με χαρακτηριστικό σκοτεινό περίγραμμα στους προσβεβλημένους ιστούς.
🔹 Σήψη των ριζών και του στελέχους κοντά στο έδαφος.
🔹 Καθυστέρηση ανάπτυξης και μειωμένη βλαστικότητα σπόρων.
🔹 Η εξάπλωση του μύκητα ευνοείται από υγρό και θερμό περιβάλλον, καθώς και από την παρουσία μολυσμένων υπολειμμάτων προηγούμενων καλλιεργειών στο έδαφος.
🔹 Διαχείριση και Πρόληψη
Καλλιεργητικά μέτρα:
🔹 Αμειψισπορά για μείωση του μολύσματος στο έδαφος.
🔹 Επιλογή υγιών σπόρων και χρήση ανθεκτικών ποικιλιών όπου υπάρχουν.
🔹 Καθαρισμός και ενσωμάτωση υπολειμμάτων καλλιέργειας.
Χημική προστασία:
🔹 Προληπτική εφαρμογή εγκεκριμένων μυκητοκτόνων στα σπόρια ή στο έδαφος, ειδικά σε περιοχές με ιστορικό προσβολών.
Έλεγχος μυκοτοξινών:
🔹 Τα μολυσμένα σιτηρά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφές χωρίς προηγούμενη ανάλυση και κατάλληλη επεξεργασία.
Εμφάνιση περισσότερων για το παθογόνο