
Η ασθένεια εκδηλώνεται με μικρές, κυκλικές ή ακανόνιστες, καφέ έως σκούρες κηλίδες στα φύλλα, οι οποίες μπορεί να ενώνονται και να προκαλέσουν εκτεταμένη νεκρωτική βλάβη και πρόωρη φυλλόπτωση. Παρόλο που η Septoria glycines είναι ευρέως διαδεδομένη, συνήθως δεν προκαλεί σημαντικές απώλειες στην παραγωγή, εκτός αν επικρατούν ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξή της.
Ο μύκητας διαχειμάζει σε υπολείμματα καλλιέργειας και εξαπλώνεται μέσω του ανέμου ή του πιτσιλίσματος από τη βροχή. Η ασθένεια ευνοείται από υψηλή υγρασία και θερμοκρασίες μέτριες προς υψηλές κατά τη διάρκεια της βλαστικής περιόδου.
Διαχείριση και Πρόληψη:
🔹 Καλλιεργητικά μέτρα:
🔸 Αμειψισπορά με μη ευαίσθητες καλλιέργειες για 2–3 χρόνια.
🔸 Απομάκρυνση ή ενσωμάτωση υπολειμμάτων σόγιας μετά τη συγκομιδή για μείωση του μολύσματος.
🔸 Επιλογή ανθεκτικών ποικιλιών όπου είναι διαθέσιμες.
🔹 Μέτρα υγιεινής:
🔸 Καθαρισμός γεωργικών εργαλείων και μηχανημάτων για να μειωθεί η διασπορά του παθογόνου.
🔹 Χημική προστασία:
🔸 Στοχευμένοι ψεκασμοί με εγκεκριμένα μυκητοκτόνα όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για την ανάπτυξη της ασθένειας και οι προσβολές είναι σημαντικές.
🔸 Η ορθή εφαρμογή αυτών των μέτρων μειώνει την ένταση της ασθένειας και προστατεύει την απόδοση της καλλιέργειας.
Εμφάνιση περισσότερων για το παθογόνο