Στόχος σκευάσματος: Μυκητοκτόνο με προληπτική και προστατευτική δράση για την καταπολέμηση του περονόσπορου. Η δ.ο. oxathiapiprolin κινείται διελασματικά συμβάλλοντας στην ομοιόμορφη προστασία του φυλλώματος και διασυστηματικά, μέσω του ξυλώματος, προστατεύοντας την νέα βλάστηση. Δρα ως ρυθμιστής δέσμευσης της οξυστερόλης (OSBPΙ) στα κύτταρα των μυκήτων διαταράσσοντας κυτταρικές λειτουργίες όπως η σηματοδότηση, η διατήρηση των κυτταρικών μεμβρανών και ο σχηματισμός λιπιδίων απαραίτητων για την επιβίωση των μυκήτων. Η δ.ο. mandipropamid απορροφάται από τους φυτικούς ιστούς και κινείται διελασματικά παρεμποδίζοντας την βλάστηση των σπορίων, την ανάπτυξη του μυκηλίου και τη σποριογέννεση.

Μέθοδος εφαρμογής: Ψεκασμός φυλλώματος.

Συνθήκες εφαρμογής: 1.Δεν έχει γίνει έλεγχος για ενδεχόμενες αρνητικές επιπτώσεις στην καλλιέργεια της μελιτζάνας από τη χρήσητου σκευάσματος. Για τη χρήση αυτή, ο κάτοχος της άδειας δεν φέρει ευθύνη για πιθανές αποτυχίες που αφορούν τη φυτοτοξικότητα από τη χρήση του σκευάσματος.
2.*Δόση LWA:
Σε γραμμικά συστήματα φύτευσης/ καλλιέργειες κάθετης ανάπτυξης, για την εφαρμογή της βέλτιστης δόσης σε σχέση με το στάδιο ανάπτυξης της καλλιέργειας, να γίνεται υπολογισμός της δόσης ανά στρέμμα λαμβάνοντας υπόψη τις διαστάσεις της καλλιέργειας (ύψος βλάστησης και απόσταση μεταξύ των γραμμών) και τη δόση LWA ως εξής:
Τελική εφαρμοζόμενη δόση ανά στρέμμα= (LWA/100.000) x Δόση LWA (από τον ανωτέρω πίνακα), όπου LWA= 2 x (ύψος βλάστησης (μέτρα) x 10.000/ απόσταση μεταξύ των γραμμών (μέτρα))
-Για το αμπέλι:
Ως ύψος βλάστησης ορίζεται η απόσταση από το σταύρωμα μέχρι την κορυφή της βλάστησης.
H Δόση LWA είναι σταθερή (450 κ.εκ. ανά 10.000 τ.μ. LWA), ενώ η τελική εφαρμοζόμενη δόση ανά στρέμμα αυξάνεται ακολουθώντας το μέγεθος της φυλλικής επιφάνειας, με μέγιστη επιτρεπτή δόση αυτή των 67 κ.εκ. ανά στρέμμα.
-Για την τομάτα θερμοκηπίου:
Ως ύψος βλάστησης ορίζεται η απόσταση από το σημείο έκπτυξης της βλάστησης ή καρποφορίας μέχρι την κορυφή της βλάστησης.
Η Δόση LWA είναι σταθερή (200 κ.εκ. ανά 10.000 τ.μ. LWA), ενώ η τελική εφαρμοζόμενη δόση ανά στρέμμα αυξάνεται ακολουθώντας το μέγεθος της φυλλικής επιφάνειας, με μέγιστη επιτρεπτή δόση αυτή των 40 κ.εκ. ανά στρέμμα.
3.Να χρησιμοποιείται το μικρότερο μεσοδιάστημα εφαρμογών όταν οι συνθήκες ευνοούν την ανάπτυξη του παθογόνου.