Το γένος Picris περιλαμβάνει μονοετή ή πολυετή ποώδη φυτά της οικογένειας Asteraceae, που απαντώνται σε Ευρώπη, Ασία και Μεσόγειο. Στην Ελλάδα συναντώνται κυρίως η αγκαθωτή πίκριδα (Picris echioides) και η πίκριδα hieracioides. Αναπτύσσονται σε ξηρά ή μέτρια υγρά εδάφη, σε παρυφές δρόμων, καλλιεργούμενες και ακαλλιέργητες εκτάσεις, και σε περιοχές με χαμηλή βλάστηση.
Κοινά Ονόματα: πικρίς, πυραλίδα ή χοιροβότανο, χοιροβότανο,
Ιδιαίτερα Χαρακτηριστικά:
🔹 Όρθιοι, διακλαδισμένοι βλαστοί, συχνά τραχείς ή τριχωτοί.
🔹 Φύλλα λογχοειδή, με αγκαθωτές ή οδοντωτές παρυφές.
🔹 Άνθη κίτρινα σε κεφάλια, παρόμοια με αυτά των πικραλίδων, αλλά συχνά μικρότερα.
🔹 Είδη όπως η P. echioides έχουν μικρά αγκαθάκια στην περιφέρεια των ανθέων.
🔹 Ανθίζουν από την άνοιξη έως το φθινόπωρο.
Διασπορά:
🔹 Πολλαπλασιάζονται με σπόρους.
🔹 Οι σπόροι διαθέτουν πάππο (τούφες τριχών) που τους επιτρέπει να μεταφέρονται με τον άνεμο σε μεγάλες αποστάσεις.
Κοινά Ονόματα: πικρίς, πυραλίδα ή χοιροβότανο, χοιροβότανο,
Ιδιαίτερα Χαρακτηριστικά:
🔹 Όρθιοι, διακλαδισμένοι βλαστοί, συχνά τραχείς ή τριχωτοί.
🔹 Φύλλα λογχοειδή, με αγκαθωτές ή οδοντωτές παρυφές.
🔹 Άνθη κίτρινα σε κεφάλια, παρόμοια με αυτά των πικραλίδων, αλλά συχνά μικρότερα.
🔹 Είδη όπως η P. echioides έχουν μικρά αγκαθάκια στην περιφέρεια των ανθέων.
🔹 Ανθίζουν από την άνοιξη έως το φθινόπωρο.
Διασπορά:
🔹 Πολλαπλασιάζονται με σπόρους.
🔹 Οι σπόροι διαθέτουν πάππο (τούφες τριχών) που τους επιτρέπει να μεταφέρονται με τον άνεμο σε μεγάλες αποστάσεις.
Εμφάνιση περισσότερων για το ζιζάνιο