
Μορφολογία και αναγνώριση:
🔹 Οι ενήλικες έχουν έντονο κοκκινωπό ή κοκκινωπό-καφέ χρώμα, με μήκος σώματος που φτάνει τα 2 έως 5 εκατοστά.
🔹 Διακρίνονται από το μακρύ ρύγχος (πρόβοσκιδα), χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των σκαθαριών-ρυγχών.
Κύκλος ζωής και βιολογία:
🔹 Οι προνύμφες του σκαθαριού είναι λευκές, άποδες και σαρκώδεις, και αναπτύσσονται μέσα στον κορμό του φοινικόδεντρου.
🔹 Οι ενήλικες τοποθετούν τα αυγά σε πληγές ή ρωγμές του κορμού, απ’ όπου εκκολάπτονται οι προνύμφες.
🔹 Οι προνύμφες σκάβουν στο εσωτερικό του φυτού δημιουργώντας εκτεταμένες στοές, καταστρέφοντας τους αγγειακούς ιστούς και εμποδίζοντας τη ροή των θρεπτικών ουσιών.
Ζημιές που προκαλεί:
🔹 Οι φοινικοειδείς προσβάλλονται εσωτερικά και σιωπηλά, χωρίς εμφανή σημάδια στα αρχικά στάδια.
🔹 Τα πρώτα εξωτερικά συμπτώματα περιλαμβάνουν μαρασμό των νεαρών φύλλων, πτώση ή παραμόρφωση της κορυφής και γενική εξασθένηση του φυτού.
🔹 Εφόσον δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, η ζημιά είναι μη αναστρέψιμη και το φυτό τελικά πεθαίνει.
Κατανομή:
🔹 Το κόκκινο σκαθάρι έχει πλέον παγκόσμια παρουσία. Στην Ευρώπη, θεωρείται σοβαρή απειλή για τους φοίνικες σε αστικά τοπία, σε δενδροστοιχίες και σε τουριστικές περιοχές.
Μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης:
🔹 Προληπτικός έλεγχος των φυτών, κυρίως σε σημεία φύτευσης ή εισαγωγής φοίνικων.
🔹 Απομάκρυνση και καταστροφή προσβεβλημένων φυτών για αποφυγή εξάπλωσης.
🔹 Εφαρμογή εντομοκτόνων με έγχυση στον κορμό ή εναέρια εφαρμογή (σε πρώιμα στάδια).
🔹 Χρήση φερομονικών παγίδων για την παρακολούθηση και έλεγχο του πληθυσμού.
🔹 Αναπτύσσονται και βιολογικές μέθοδοι ελέγχου, όπως η χρήση νηματωδών και εντομοπαθογόνων μυκήτων.
Εμφάνιση περισσότερων