Plant Protection
Εγκατάσταση της εφαρμογής για Android Εγκατάσταση της εφαρμογής iPhone / iPad Εγκατάσταση της εφαρμογής για Windows PC / Laptop Εφαρμογή για Chrome Βρείτε μας στο Facebook
Για να δείτε περισσοτερες πληροφοριες για το κάθε λίπασμα, δημιουργήσετε μια συνδρομή.

Βαμβάκι: οδηγός καλλιέργειας

Περιεχόμενα:

  

Κατεργασία του εδάφους

Είναι απ’ τις σημαντικότερες καλλιεργητικές επεμβάσεις. Πρέπει να γίνονται με ιδιαίτερη προσοχή, όταν το χώμα είναι στο ρώγο του. Είναι καλύτερα, πολλές φορές, να αποφύγουμε κάποια κατεργασία, παρά να γίνει σε υγρό χωράφι και να ζυμωθεί το χώμα. Η ζημιά που θα προκληθεί στην δομή του εδάφους, μπορεί να ακολουθεί την καλλιέργεια όλο το καλοκαίρι (καχεξία – κιτρινάδα των φυτών κ.λ.π.).
Εντελώς απαραίτητο είναι το εδαφοσχίσιμο (σε πραγματικό βάθος κατεργασίας μεγαλύτερο από 50 – 60 εκατοστά), κάθε 4-5 χρόνια. Σε χρονιές που το φθινόπωρο δεν έχει πολλές βροχές και τα χωράφια είναι στεγνά μετά την συγκομιδή, δεν πρέπει να χάνουμε την ευκαιρία να κάνουμε αυτήν την πολύ σημαντική επέμβαση.[1]
  

Λίπανση

Διατήρηση με επιμέλεια της ισορροπίας βλαστικών και καρποφόρων οργάνων των φυτών και αποφυγή υπερβολικής και τρυφερής βλάστησης καθώς και υπερβολικού ύψους φυτών σε όλη την καλλιεργητική περίοδο Αυτή επιτυγχάνεται με την ορθολογική χρήση των αζωτούχων λιπασμάτων, την χρήση της αναγκαίας και μόνο ποσότητας νερού κατά αρδευτική δόση και συχνότητα αρδεύσεων καθώς και με τη χρήση ρυθμιστών ανάπτυξης των φυτών στις περιπτώσεις που οι βαμβακοφυτείες από καλλιεργητικές αστοχίες και καιρικές συνθήκες αναπτύσσουν υπερβολική βλάστηση.[2]

Για να γίνει σωστή λίπανση είναι απαραίτητο να προηγηθεί εδαφολογική ανάλυση. Οι παραγωγοί πρέπει να κατανοήσουν την αναγκαιότητά της και να την κατατάξουν στις πρώτες τους προτεραιότητες.
Όταν δεν υπάρχει εδαφολογική ανάλυση, προτείνουμε μία γενική λίπανση που θα δώσει στο έδαφος άζωτο σε μεγαλύτερη αναλογία (10-12 μονάδες), φωσφόρο (5-6 μονάδες) και κάλιο (5-6 μονάδες). Για να εφαρμοσθούν αυτές οι μονάδες, χρησιμοποιούνται, συνήθως, τα σύνθετα λιπάσματα 20-10-10, 18-8-8, 18-9-6 και άλλα παρόμοια (που έχουν, δηλαδή, αναλογία αζώτου, φωσφόρου και καλίου 2-1-1, περίπου), σε ποσότητα 40-60 κιλών / στρέμμα.

Από την ποσότητα αυτή:
  • Μικρό μέρος της εφαρμόζεται στη σπορά (κατά προτίμηση γραμμικά).
  • Η υπόλοιπη, μεγαλύτερη ποσότητα, πρέπει να εφαρμόζεται στο τελευταίο σκαλιστήρι (τέλη Ιουνίου), ώστε να είναι κοντά στην εποχή των μεγάλων απαιτήσεων της καλλιέργειας (από τις αρχές Αυγούστου και μετά, όταν το βαμβάκι καταναλώνει το 70% περίπου του αζώτου, φωσφόρου και καλίου).
Αξίζει να επισημάνουμε εδώ, ότι η υπερβολική μείωση ή και παράλειψη της λίπανσης, στην οποία παρασύρθηκαν κάποιοι βαμβακοπαραγωγοί με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ (μετά το 2006), κάτω από την πίεση του κόστους παραγωγής και τις αυξήσεις στις τιμές των λιπασμάτων, είναι μία αντιοικονομική συμπεριφορά, αφού χάνουμε πολλαπλάσια από την μείωση της παραγωγής, απ’ όσα «κερδίζουμε» με την μείωση της λιπαντικής δαπάνης. Από την στιγμή που καλλιεργούμε βαμβάκι, είναι απαραίτητο και συμφέρον να κάνουμε τη σωστή, επαρκή λίπανση.[1]

Όχι υπερβολική λίπανση (κυρίως αζωτούχου) γιατί οψιμίζει η καλλιέργεια και παρατηρείται συσσώρευση στους βλαστικούς ιστούς μη πρωτεϊνικών αζωτούχων
ενώσεων, όπως αμίδια και αμινοξέα και μείωση των υδατανθράκων, με αποτέλεσμα οι ιστοί να γίνονται χυμώδεις, μαλακοί και ευαίσθητοι στις εντομολογικές
προσβολές. Ιδιαίτερης σημασίας είναι το κάλιο και συνεπώς καλιούχος λίπανση διότι συμβάλλει, στην αξιοποίηση από τα φυτά των άλλων θρεπτικών στοιχείων, στην φυσιολογική ωρίμανση των καρυδιών, στην αύξηση της αντοχής των ινών με την εναπόθεση κρυσταλλικής κυτταρίνης σ’αυτές, στην αντοχή σε προσβολές από φυτοπαράσιτα. Ακολουθούνται σε κάθε περίπτωση ειδικότερα τεκμηριωμένα πρωτόκολλα λίπανσης των βαμβακοχώραφων, εφόσον είναι διαθέσιμα.[2]
  

Ζιζανιοκτονία

Εφαρμόζουμε διπλή ζιζανιοκτονία ή (πιο συχνά τα τελευταία χρόνια) μόνο μετασπαρτικούς συνδυασμούς (επιφανειακά μετά τη σπορά)


Σπορά έως εμφάνιση πρώτων χτενιών (45 ημέρες):
  • Κατά την προετοιμασία του χωραφιού προς σπορά οι καλλιεργητικές εργασίες στο έδαφος πραγματοποιούνται, όταν το χωράφι έχει την κατάλληλη υγρασία (είναι στο ρόγο του).
  • Μετά το πρώτο όργωμα, συνήθως επεμβαίνουμε μέχρι δύο φορές με καλλιεργητή και όχι με φρέζα
  • Όταν καλλιεργούμε το χωράφι, προσέχουμε ώστε να καθαρίζουμε τα μηχανήματα και εξαρτήματα από ριζώματα δυσεξόντοτων ζιζανίων όπως Αγριάδα, Κύπερη, Βέλιουρας, Περικοκλάδα για να μη μεταφέρονται στο καθαρό χωράφι
  • Κατά την προετοιμασία του χωραφιού αφήνουμε περιμετρικά ακαλλιέργητη λωρίδα πλάτους περίπου 70 εκατοστά, την οποία δεν σπέρνουμε και δεν ψεκάζουμε με φάρμακα, αλλά αρδεύουμε κανονικά, όπου αναπτύσσεται ελεύθερα αυτοφυής χλωρίδα (χορτάρια) και πανίδα (ζωικοί οργανισμοί) μεταξύ αυτών και ωφέλιμοι οργανισμοί ( οικολογικό απόθεμα )
  • Λίγο πριν τη σπορά, κάνουμε ελαφρύ πότισμα με σκοπό οι σπόροι των ζιζανίων να βλαστήσουν, οπότε και τα καταστρέφουμε με επιφανειακή καλλιέργεια (όχι βαθιά για να μη μεταφέρουμε σπόρους ζιζανίων στην ζώνη βλάστησης 5-7 εκατοστά). Χρησιμοποιούμε την κοινή δισκοσβάρνα με τους δίσκους σε ευθεία διάταξη (ξεκατσάρωτη), ή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε καλλιεργητή με περισσότερα νινάκια και με δύο (2) ανέμες θρυμματισμού και βάθος επεξεργασίας μέχρι (7) εκατοστά.
  • Εάν δεν εφαρμόσουμε την προηγούμενη επιλογή μπορούμε να κάνουμε προσπαρτική ζιζανιοκτονία με ενσωμάτωση με καλλιεργητή ή δισκοσβάρνα στο επιφανειακό στρώμα (5 – 8 cm) που φυτρώνουν οι σπόροι των ζιζανίων.
    Χρησιμοποιούνται τα εγκεκριμένα και κατάλληλα για την περίπτωση ζιζανιοκτόνα
  • Εάν δεν επιλέχθηκε καμία από τις προηγούμενες πρακτικές για καταστροφή των ζιζανίων, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα εγκεκριμένα και κατάλληλα ΄΄προφυτρωτικά ζιζανιοκτόνα΄΄ με επιφανειακή εφαρμογή μετά τη σπορά αλλά πριν το φύτρωμα του βαμβακιού. Η φαρμογή μπορεί να γίνει:
    • Σε ολόκληρο το χωράφι
    • Μόνο στις γραμμές σποράς του βαμβακιού και τα ζιζάνια που θα βγουν ενδιάμεσα των γραμμών καταστρέφονται με μηχανικό σκαλιστήρι
  • Εάν δεν επελέγησαν οι προηγούμενες πρακτικές μπορούμε να επέμβουμε μετά την εμφάνιση των ζιζανίων αλλά πριν αυτά μεγαλώσουν και ανταγωνίζονται τα φυτά.
    • Με χειρωνακτική καταστροφή (βοτάνισμα, σκάλισμα)
    • Μηχανική καταστροφή ζιζανίων μεταξύ των γραμμών
  • Εάν δεν επελέγησαν οι προηγούμενες πρακτικές και τα βαμβακόφυτα και τα ζιζάνια έχουν φυτρώσει εφαρμόζονται τα ΄΄μεταφυτρωτικά ζιζανιοκτόνα΄΄ εκλεκτικής δράσης τα οποία καταστρέφουν τα ζιζάνια με ασφάλεια προστασίας των βαμβακοφύτων
  • Τα καθολικά, τα οποία καταπολεμούν αγροστώδη και πλατύφυλλα ζιζάνια, αλλά χρειάζονται ιδιαίτερες προφυλάξεις για το βαμβάκι ώστε να μη πέσει το ψεκαστικό υγρό πάνω στα βαμβακόφυτα και τα καταστρέψει. Συστήνονται μόνο στις περιπτώσεις αναποτελεσματικών προηγουμένων μέτρων ζιζανιοκτονίας και με χρήση κατάλληλου εξοπλισμού προφύλαξης της καλλιέγειας.[2]
Ο ψεκασμός να γίνεται το βράδυ που οι συνθήκες είναι, συνήθως, ευνοϊκότερες για καλύτερη δέσμευση του ζιζανιοκτόνου στο επιφανειακό στρώμα του εδάφους (μικρότερη εξάτμιση κ.λ.π.).
Γενικά, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην ζιζανιοκτονία κατά την σπορά, γιατί στο βαμβάκι δεν υπάρχουν μεταφυτρωτικά ζιζανιοκτόνα για την καταπολέμηση των πλατύφυλλων ζιζανίων. Μεταφυτρωτικά μπορούν να καταπολεμηθούν μόνο αγροστώδη ζιζάνια (βέλιουρας, μουχρίτσα κ.λ.π.), με τα γνωστά αγρωστοδοκτόνα.
[1]
  

Σπορά

Επιλογή σπόρου σποράς:
  • Πιστοποιημένος και όχι γενετικά τροποποιημένος σπόρος
  • Ποικιλία σπόρου, με τον ενδεδειγμένο βιολογικό κύκλο για το συγκεκριμένο οικότοπο του χωραφιού
  • Να προσδίδει ικανοποιητικό βαθμό ανθεκτικότητας ή ανοχής στους επιβλαβείς οργανισμούς και ειδικότερα στις Αδρομυκώσεις
  • Να διαθέτει υψηλή φυτρωτική και βλαστική ικανότητα, να είναι αποχνωομένος, υγιής και επενδεδυμένος με κατάλληλα φυτοπροστατευτικά προϊόντα για την αντιμετώπιση επιβλαβών οργανισμών κυρίως των ασθενειών Φουζάριο, Ριζοκτόνια, Φυτόφθορα, Πύθιο. Εάν υπήρξαν στο παρελθόν προσβολές από σιδηροσκούληκα, κοφτοσκούληκα, αφίδες, θρίπες ή υπάρχει πιθανότητα προσβολής της νέας καλλιέργειας από τους παραπάνω εχθρούς αλλά και τυχόν διαχειμάζουσες προνύμφες ρόδινου σκουληκιού εντός του σπόρου σποράς θα πρέπει ο σπόρος να είναι επενδεδυμέ νος και με τα κατάλληλα εντομοκτόνα.[2]
Ποσότητα σπόρου: 1,7 - 2,0 κιλά, περίπου, το στρέμμα.
Αποστάσεις σποράς: Ανά 5 ως 6 εκατοστά περίπου. Αραιότερα σπέρνουμε στα χωράφια που το βαμβάκι παίρνει ύψος.
Προσοχή στο βάθος σποράς. ΟΧΙ ΒΑΘΕΙΑ. Το σωστό βάθος είναι 3 με 4 εκατοστά - δύο δάχτυλα περίπου.
Βαθιά σπορά οδηγεί τις περισσότερες φορές σε επανασπορά.

Σημαντικό είναι, επίσης, ο σβωλοδιώχτης της σπαρτικής να μην ανοίγει αυλάκι γιατί:
  • Aπομακρύνεται, μαζί με το χώμα, το ενσωματωμένο ζιζανιοκτόνο και φυτρώνουν ζιζάνια στη γραμμή σποράς και
  • αν μετά τη σπορά πέσουν βροχές, δημιουργείται, μέσα στο αυλάκι, υπερβολική υγρασία που προκαλεί σάπισμα του σπόρου και αργότερα των μικρών φυτών. Επίσης, το χώμα που παρασύρεται σ’ αυτή την περίπτωση, από τις πλευρές του αυλακιού, μεγαλώνει το βάθος σποράς και δυσκολεύει το φύτρωμα.[1]
ΤΑ ΤΡΙΑ «ΟΧΙ» ΤΗΣ ΣΠΟΡΑΣ:
  • ΟΧΙ βαθειά
  • ΟΧΙ αυλάκι από το σβωλοδιώχτη
  • ΟΧΙ όλο το βασικό λίπασμα στη σπορά.[1]
H Διαδικασία σποράς, και τα επόμενα στάδια (Σπορά έως εμφάνιση πρώτων χτενιών (45 ημέρες))
  • Πριν τη σπορά προβαίνουμε σε δειγματοληψίες εδάφους για την διαπίστωση του πληθυσμού των Σιδεροσκούληκων στις περιπτώσεις που το Χωράφι καλλιεργείται για πρώτη φορά ή προηγήθηκε καλλιέργεια μηδικής, τριφυλλιού, σιτηρών ή υπάρχει ιστορικό δεδομένο προσβολών. Δειγ ματοληψία με εδαφοτομή 20cmx20cmx30cm βάθος. Το όριο επέμβασης είναι (10) προνύμφες ανά τετραγωνικό μέτρο.
  • Οι σπόροι που θα χρησιμοποιηθούν να είναι επενδεδυμένοι κατάλληλα με εγκεκριμένα εντομοκτόνα
  • Μετά το φύτρωμα, τα σκαλίσματα μειώνουν την επιφανειακή υγρασία και εξαναγκάζουν τις ευαίσθητες στην ξηρασία προνύμφες επιβλαβών να μετακινηθούν βαθύτερα
  • Σε έντονες εξάρσεις εντόμων εδάφους (σκουλήκια) τότε επεμβαίνουμε με εγκεκριμένα εντομοκτόνα χημικού μέσου.
  • Αποφεύγεται η ενσωμάτωση κοκκωδών εντομοκτόνων εδάφους. Για λόγους περιβαλλοντικούς και μη προστασίας των ωφέλιμων οργανισμών.
  • Κατά την σπορά, ρυθμίζεται η σπαρτική , ώστε να μη δημιουργείται αυλάκι στη γραμμή σποράς από τον σβωλοδιώχτη
  • Η χρησιμοποιούμενη ποσότητα σπόρου να είναι 2-3 κιλά/στρέμμα για επιδιωκόμενη πυκνότητα φυτών 10-14 φυτά/μέτρο & η σπορά να πραγματοποιείται όταν η θερμοκρασία εδάφους στα 4 cm (βάθος σποροκλίνης) είναι 15-18 οC
  • Όταν σχηματίζεται, μετά την σπορά και την έναρξη εμφάνισης των φυταρίων, σκληρή ΄΄Κρούστα΄΄ εδάφους και παρατηρείται υψηλή βλαστική υγρασία κάτω από αυτή, πρέπει οπωσδήποτε να επέμβουμε με σκαλίσματα για σπάσιμο αυτής.
  • Κατά την πρώτη βλαστική περίοδο που περιλαμβάνει τις (6) πρώτες εβδομάδες τα έντομα που προσβάλλουν το νεαρό βαμβάκι είναι κυρίως: θρίπες, αφίδες, τετράνυχος που προκαλούν στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου προσβολές στα νεαρά φυτάρια, όπως συστροφές φύλλων, κατσάρωμα, φυλλόπτωση, σχισίματα κ.λ.π., αλλά φαίνεται ιστορικά ότι τα φυτά ανακάμπτουν γρήγορα και δεν απαιτείται χημική επέμβαση με εντομοκτόνα η οποία κατά κανόνα πρέπει να αποφεύγεται αυτή την περίοδο. Αποφεύγεται η χημική επέμβαση διότι αυτή την περίοδο αρχίζουν να εγκαθίστανται και αναπτύσσονται τα ωφέλιμα έντομα στα βαμβακόφυτα.
  • Παρά ταύτα πρέπει να παρακολουθούμε 1-2 φορές την εβδομάδα και τους τρεις παραπάνω εχθρούς, χρησιμοποιώντας ένα μεγενθυντικό φακό, προκειμένου να διαπιστώσουμε πυκνότητες πληθυσμών και ζημιές ώστε να επέμβουμε όταν φθάσουμε σε όρια επέμβασης όπως παρακάτω:
    • Τετράνυχος: επεμβαίνουμε μόνο εάν προκαλείται φυλλόπτωση και οι πληθυσμοί είναι υψηλοί.
    • Αφίδες: επεμβαίνουμε μόνο εάν οι πληθυσμοί παραμένουν υψηλοί για (7) ή περισσότερες ημέρες.
    • Θρίπες: Γενικά δεν απαιτείται επέμβαση. Το κατώτερο όριο επέμβασης είναι (1) άτομο ανά φυτό χωρίς μόνιμα φύλλα ή 1-2 άτομα με μόνιμα φύλλα, σε δείγμα 20 – 40 φυτών.[2]

  

Αρδευση

Είναι από τις κρισιμότερες καλλιεργητικές επεμβάσεις. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να γίνονται στην ώρα τους και με τη σωστή δόση, προκειμένου να υπηρετηθεί ο βασικός άξονας στην καλλιέργεια του βαμβακιού, που είναι η ισορροπία μεταξύ βλαστικής ανάπτυξης και καρποφορίας. Πρόωρα ποτίσματα οδηγούν σε ανεπιθύμητη, υπερβολική βλαστική ανάπτυξη και οψίμηση της παραγωγής, ενώ καθυστέρησή τους προκαλεί σταμάτημα της ανάπτυξης αλλά και πτώση χτενιών και καρυδιών. Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε μείωση της παραγωγής και υποβάθμιση της ποιότητας. Είναι πολύ σημαντικό, λοιπόν, ο βαμβακοκαλλιεργητής να μάθει να ξεχωρίζει πότε θέλει πότισμα το χωράφι του.
Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελούν τα ποτίσματα φυτρώματος. Χρειάζεται προσοχή στη δόση του νερού και στην λήψη απόφασης για επανάληψή τους. Η ποσότητα του νερού πρέπει να είναι τόση όση χρειάζεται για να δώσει στο έδαφος την αναγκαία για την βλάστηση του σπόρου υγρασία, χωρίς να δημιουργεί, όμως, συνθήκες υπερβολικής υγρασίας, που όπως προαναφέρθηκε, είναι πολύ επικίνδυνες για εκδήλωση σηψιρριζιών. Αξίζει, επίσης, να τονισθεί ο αυξημένος κίνδυνος δημιουργίας έντονης κρούστας, όταν χρησιμοποιείται πολυμπέκ στα ποτίσματα φυτρώματος. Για να αποφευχθεί αυτό το πρόβλημα (για το οποίο πολλοί είναι ανυποψίαστοι), πρέπει να χρησιμοποιούνται μικρότερα μπέκ και η ποσότητα του νερού να είναι περιορισμένη. Έτσι, πολλές φορές, επιβάλλεται να γίνουν δύο γρήγορα, ελαφρά ποτίσματα - περάσματα με το πολυμπέκ, παρά ένα με μεγαλύτερη δόση.
Διαρκές μέλημα των βαμβακοπαραγωγών πρέπει να αποτελεί η καλή διαχείριση και η αποφυγή σπατάλης του αρδευτικού νερού. Στα πλαίσια και του σχεδίου δράσης για τη μείωση της νιτρορρύπανσης, πρέπει να προσέχουμε η δόση του αρδευτικού νερού σε κάθε πότισμα να είναι τόση, όση μπορεί να συγκρατήσει το έδαφος, ώστε να αποτρέπονται η απορροή ή η βαθιά διήθηση που ρυπαίνουν με νιτρικά τα νερά. Σε χωράφια με κλίση μεγαλύτερη από 6%, επιβάλλεται η στάγδην άρδευση.[1]


Ειδικότερες επιλογές:
  • Σε βαμβακοφυτείες που βρίσκονται στο στάδιο έναρξης εμφάνισης των χτενιών (ύψος φυτών περίπου 30εκ/τά) συνιστάται γενική δόση άρδευσης 35 κ.μ νερό/στρέμμα. Ιδιαίτερα, σε γόνιμα εδάφη με ύψος φυτών άνω των 35 εκ/τών η συνιστώμενη δόση άρδευσης είναι περίπου 25 κ.μ νερού / στρέμμα.[2]
  • Σε βαμβακοφυτείες ευρισκόμενες στο στάδιο της ανθοφορίας και έναρξης καρπόδεσης (ύψος φυτών περίπου 65 εκ/τά) συνιστάται γενική δόση άρδευσης 50 κ.μ νερού/στρέμμα Σε εδάφη γόνιμα με ύψος φυτών άνω των 70 εκ/τών συνιστάται γενική δόση άρδευσης 40 κ.μ νερού/στρέμμα περίπου. Συνιστάται δε εφαρμογή ρυθμιστών ανάπτυξης των φυτών (mepiquat chloride 5 SL) με δόση 25-70 κυβικά εκ/τά / στρέμμα αναλόγως της γονιμότητας των εδαφών και το ύψος των φυτών και στη συνέχεια να γίνεται άρδευση.
  • Σε βαμβακοφυτείες ευρισκόμενες στο στάδιο της καρποφορίας με καρπόδεση 50% -60% και ύψος φυτών 85 εκ/τά και άνω, με πλούσια βλάστηση και μεσογονάτια διαστήματα 5-6 εκ/στά, συνιστάται εφαρμογή ρυθμιστών ανάπτυξης (mepiquat chloride 5 SL) με δόση 70–100 κυβικά εκ/στά / στρέμμα και στη συνέχεια να γίνει άρδευση. [2]

  

Εντομοκτονία εδάφους

Η εφαρμογή των κοκκωδών εντομοκτόνων εδάφους παρέχει προστασία από τον σιδηροσκώληκα. Ως γνωστόν, δεν είναι, πλέον, δυνατή η χρησιμοποίηση βαμβακοσπόρου επενδυμένου με εντομοκτόνα.
Η προστασία των ωφελίμων εντόμων και η βιολογική ισορροπία, θα πρέπει να αποτελούν πρωταρχικό μέλημα για κάθε καλλιεργητή βαμβακιού, από το φύτρωμα και μετά. Βασικός στόχος για τον ενημερωμένο βαμβακοπαραγωγό είναι να φτάσει στον Αύγουστο χωρίς ψεκασμούς με εντομοκτόνα. Και τον Αύγουστο, δεν πρέπει να βιαστούμε, πρέπει να αξιοποιήσουμε τη δράση των ωφελίμων εντόμων που διασώσαμε.[1]
  

Αντιμετώπιση Σηψιρριζιών

Το βαμβάκι είναι ευαίσθητο στις σηψιρριζίες. Εντονότερα προσβάλλεται, όταν φυτρώνει σε συνθήκες μεγάλης υγρασίας και χαμηλών θερμοκρασιών.
Με σκαλιστήρια αερίζουμε το έδαφος και προλαβαίνουμε το σάπισμα των σπόρων ή των μικρών βαμβακοφύτων. Σημαντική βοήθεια προσφέρει και η εφαρμογή, με ψεκασμό, αυξινών, που μπορεί να γίνει νωρίτερα από το σκαλιστήρι (μόλις καταστεί δυνατή η κυκλοφορία του τρακτέρ – ψεκαστικού μέσα στο υγρό χωράφι). Τα σκαλίσματα μπορούν, κάποιες φορές, να γίνουν και πριν το φύτρωμα, όταν ισχυρές βροχοπτώσεις έχουν ήδη δημιουργήσει έντονη κρούστα στο έδαφος – σ’ αυτές τις περιπτώσεις και η ίδια η ανατάραξη που προκαλείται στο έδαφος από το σκαλιστήρι, βοηθά στο φύτρωμα, μέσα απ’ τις ρωγμές που δημιουργούνται στην κρούστα.[1]

  

Ανάσχεση (σταμάτημα) της υπερβολικής ανάπτυξης

Σε χωράφια που παίρνουν υπερβολικό ύψος, η εφαρμογή ανασχετικών αποτελεί μία πολύ σημαντική επέμβαση. Σ’ αυτά τα χωράφια, παράλειψη ή καθυστέρηση στην εφαρμογή τους, οδηγεί σε ανεξέλεγκτη ανάπτυξη, που οψιμίζει και μειώνει (δραματικά πολλές φορές) την παραγωγή. Το κλειδί για πετυχημένο σταμάτημα της ανάπτυξης, είναι η έγκαιρη πρώτη επέμβαση, όταν τα φυτά είναι ακόμα μικρά (40-50 εκατ.). Αν αργήσουμε, η πιθανότητα επιτυχίας είναι πολύ μικρή, αλλά θα στοιχίσει και ακριβότερα, αφού θα απαιτηθούν πολύ μεγαλύτερες δόσεις ανασχετικών.
Μετά την πρώτη επέμβαση, και ανάλογα με τον καιρό και την εμφάνιση της βαμβακοφυτείας, μπορεί να χρειαστεί δεύτερη ή και τρίτη εφαρμογή.
Τα ανασχετικά προκαλούν, συνήθως, συμπτώματα δίψας στα φυτά και επομένως θα χρειαστούν πότισμα νωρίτερα, απ’ ότι θα χρειάζονταν χωρίς την εφαρμογή τους. Το αν όμως θα γίνει τελικά άρδευση και πότε, μετά την εφαρμογή των ανασχετικών, θα εξαρτηθεί από το χωράφι και τον καιρό. Η άποψη ανασχετικό και αμέσως πότισμα, δεν είναι σωστή.[1]

  

Συγκομιδή

Προετοιμασία συγκομιδής: Εφαρμόζουμε χημική αποφύλλωση όταν είναι ανοιχτό το 60% των καρυδιών με τα εγκεκριμένα φυτορρυθμιστικά σκευάσματα.
Ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες της ετικέτας του επιλεγμένου σκευάσματος κατά την εφαρμογή και με σχολαστικότητα

Μηχανική συγκομιδή: Επεμβαίνουμε για την μηχανική συγκομιδή του συσπόρου όταν τα φύλλα του βαμβακιού πέσουν και το σύνολο των ώριμων καρυδιών ανοίγουν και ειδικότερα:
  • Ο σπόρος του συσπόρου είναι ξηρός.
  • Οι ίνες του συσπόρου δεν έχουν υγρασία.
  • Αυτό επιτυγχάνεται όταν η συγκομιδή γίνεται
    • Την ημέρα από 10:00 π.μ. και μέχρι πριν την δύση του ήλιου και ποτέ βράδυ.
    • Όχι αμέσως μετά την βροχόπτωση.
  • Υγρά σύσπορα βαμβάκια με υγρασία μεγαλύτερη του 10% (ίνες ή σπόρος), πρέπει να εκκοκκίζονται αμέσως και να μην αποθηκεύονται.[2]

  

Μετά την συγκομιδή

Στελεχοκοπή, ψιλοθρυματισμός των υπολειμμάτων βαμβακοφύτων και ενσωμάτωση αυτών με όργωμα.
Στελεχοκοπή, ψιλοθρυματισμός, σπορά ψυχανθούς/βίκου ως ενδιάμεσης χειμερινής καλλιέργειας, χλωρής λίπανσης του χωραφιού την επόμενη καλλιεργητική περίοδο.

Η ενδιάμεση χειμερινή καλλιέργεια συγκρατεί και αξιοποιεί στη ριζόσφαιρά της, τα μη χρησιμοποιηθέντα λιπάσματα, κυρίως άζωτο από την προηγούμενη καλλιέργεια.
α) Η ανοιξιάτικη ενσωμάτωση της χλωρομάζας σε ελαφρά πρώιμα εδάφη ή
β) Κατά προτίμηση κοπή της χλωρομάζας για χρήση της ως ζωοτροφή και ενσωμάτωση μόνο του αζωτοεμπλουτισμένου ριζικού συστήματος διότι έτσι διευκολύνεται η προετοιμασία του χωραφιού για έγκαιρη σπορά με ουσιαστική συμβολή στη δομική και βιολογική γονιμότητα του εδάφους, στην πρωιμότητα της καλλιέργειας και στην αύξηση της παραγωγής και της ποιότητάς της.
 

Πηγές και Βιβλιογραφία:
[1] Βασικές οδηγίες για τη καλλιέργεια βαμβακιού, Περιφερειακή Ενότητα Σερρών, Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής
[2] ΟΔΗΓΙΕΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ ΦΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΒΑΜΒΑΚΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ