Plant Protection
Εγκατάσταση της εφαρμογής για Android Εγκατάσταση της εφαρμογής iPhone / iPad Εγκατάσταση της εφαρμογής για Windows PC / Laptop Εφαρμογή για Chrome Βρείτε μας στο Facebook
Για να δείτε περισσοτερες πληροφοριες για το κάθε λίπασμα, δημιουργήσετε μια συνδρομή.

Ραπάνια: Οι κυριότεροι εχθροί και ασθένειες τους

Περιεχόμενα:



Περονόσπορος

Oφείλεται σε προσβολή από τον μύκητα Peronospora parasitica. Σαν σύμπτωμα, έχουμε την ανάπτυξη κηλίδων με χρώμα τεφροιώδους στην πάνω επιφάνεια των φύλλων και εξάνθηση στην κάτω.[1]

Αντιμετώπιση:
α)
Τριετή αμειψισπορά με φυτά που δεν ανήκουν στην ίδια οικογένεια.
β) Απομάκρυνση προσβεβλημένων φύλλων της βάσης
γ) Χρήση εγκεκριμένων για την καλλιέργεια σκευασμάτων

Ριζοκτονία

Προκαλεί σκίσιμο και μαλάκωμα στη γογγυλοριζα του ραπάνιου, και περιμετρικά του σχισίματος μαύρισμα που θυμίζει καπνιά από κάψιμο. Το προσβεβλημένο φυτό είτε καταρρέει ξαφνικά ή σταδιακά κιτρινίζει. Κάποια ζιζάνια μπορούν να λειτουργήσουν ως ξενιστές του παθογόνου.[3][5]

Αντιμετώπιση:
α) Υψηλής ποιότητας σπόρος,
β) Απολύμανση εδάφους (κυρίως για τα θερμοκήπια και τα φυτώρια), καλή σύσταση και ισορροπημένο pH.
γ) Σωστή καλλιεργητική πρακτική: σωστή απόσταση μεταξύ φυτών, ισορροπημένη λίπανση, συσχετισμός μεταξύ θερμοκρασίας και έντασης φωτός (αποφυγή μεγάλων θερμοκρασιών αν το φως είναι χαμηλό), πότισμα με τρόπο που να επιτρέπει στις επιφάνειες του φυτού να στεγνώσουν γρήγορα,
δ) Εφαρμογή εγγεκριμένων μυκητοκτόνων.


Ριζοκτόνια

Σκληρωτινίαση


Σκληρωτινίαση

Οφείλεται στο μύκητα Sclerotinia sclerotiorum. Προκαλείται σάπισμα στη περιοχή του λαιμού του φυτού. Στα σημεία προσβολής και κάτω από συνθήκες υπερβολικής υγρασίας σχηματίζεται περιοχή λευκού χρώματος (μυκήλιο) με μαύρα στίγματα (σπόρια του μύκητα). Η ασθένεια αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι' αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος. Η εφαρμογή 3 - 4ετούς αμειψισποράς και η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας. Η εδαφοκάλυψη με μαύρο πλαστικό ή το λιάσιμο του εδάφους σε περιόδους που δεν υπάρχει καλλιέργεια στο έδαφος βοηθάει στην καταπολέμηση της ασθένειας.[1]
 


Αδρομυκώσεις
Φουζαρίωση ή Βερτισιλίωση

Τα συμπτώματα και για τα δύο παθογόνα (Fusarium oxysporum f.sp. raphani και Verticillium longisporum) ειναι παρόμια.
Στον Fusarium oxysporum f.sp. raphani. Τα φύλλα παρουσιάζουν κιτρινοπράσινο χρωματισμό και στη συνέχεια ξηραίνονται. Τα προσβεβλημένα φυτά εμφανίζονται καχεκτικα και τελικά ξηραίνονται (δεν παρουσιάζεται σάπισμα). Ο μύκητας υπάρχει στο έδαφος και η ανάπτυξη του ευνοείται από συνθήκες υπερβολικής υγρασίας του εδάφους και θερμοκρασία 21οC.[1]
 
Στον Verticillium longisporum τα πρώιμα συμπτώματα περιλαμβάνουν κιτρίνισμα κάτω φύλλων, μερικές φορές μονόπλευρα. Η προσβολή των φυτών παρατηρείται πιο συχνά μόλις αρχίσει η άνθηση, τότε το κιτρίνισμα εξαπλώνεται στα νεότερα φύλλα. Συχνά οι μίσχοι είναι ασημένιο-μαύρο χρώμα και ολόκληρο το φυτό πεθαίνει . Σκούρο καφέ έως μαύρος αποχρωματισμός μπορεί να υπάρχει γύρω από τα αγγεία στις ρίζες αποθήκευσης, μερικές φορές είναι εμφανές από πάνω στα στελέχη. Ο  αποχρωματισμός προηγείται των  σκισιματων σε βλαστούς και ρίζες.[10]

Αντιμετώπιση:
α) Το κύριο μέτρο πρόληψης είναι η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος και η βελτίωση της στράγγισης του εδάφους
β) Σπόροι απαλλαγμένοι φυτοπαθογόνων σε έδαφος απαλλαγμένο από παθογόνα.
γ) Αφαιρέση μολισμένων φύτων
δ) Η ηλιοαπολύμανση τους καλοκαιρινούς μήνες έχει δείξει θετικά αποτελέσματα.
ε) Εναλαγή καλλιεργειών ή αμειψισπορά  για 3 - 4 χρόνια
στ) Καταστροφή υπολείμματων της παλιάς καλλιέργειας.
ζ) Εφαρμογή εγγεκριμένων μυκητοκτόνων.[10]

 

Προσβολή ραπανακιού λόγω Αδρομυκώσεων

Αλτεναρίωση
 


Αλτερνάρια

Οφείλεται στον μύκητα Alternaria raphani. Προσβάλλονται όλα τα υπέργεια μέρη του φυτού σε όλα τα στάδια της ανάπτυξης τους. Τα νεαρά φυτάρια σαπίζουν στη περιοχή του λαιμού, ενώ στα μεγαλύτερης ηλικίας προκαλούνται κηλιδώσεις στα φύλλα. Οι προσβεβλημένοι ιστοί στα φύλλα τελικά ξηραίνονται και πέφτουν αφήνοντας τρύπες στα φύλλα. Η προσβολή ευνοείται από υψηλή υγρασία και υψηλή θερμοκρασία (28 - 31oC). Η διαβροχή του φυλλώματος ευνοεί την είσοδο του παθογόνου (μεταφέρεται με τη βροχή και τον άνεμο). Η ασθένεια αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι' αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος. Η εφαρμογή 3 - 4ετούς αμειψισποράς, η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών και η καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας.[1]


Σεπτορίωση

Eίναι μια μυκητιακή νόσος πού εμφανίζεται ως ανοιχτές κίτρινές και γκρι κηλίδες στο φύλλωμα που μοιάζουν με κηλίδες νερού. Οι κηλίδες παίρνουν ένα γκρι χρώμα στο κέντρο και γίνονται πιο κυκλικές καθώς η ασθένεια εξελίσσεται. [5]

Αντιμετώπιση:
α) Καλά στραγγιζόμενα εδάφη.
β) Αφαιρέστε τα μολυσμένα μέρη από τα φύτα ή και τα φυτά όλοκληρα
γ) Εναλλαγή καλλιεργειών
δ) Καταστροφή υπολείμματων.
ε) Εφαρμογή εγγεκριμένων μυκητοκτόνων.


Λευκή σκωρίωση

Συμπτώματα: Εμφανίζονται λευκές φλύκταινες στις κοτυληδόνες, τα φύλλα, τα στελέχη ή  και τα λουλούδια που συγχωνεύονται για να σχηματίσουν μεγάλες περιοχές και τα φύλλα μπορεί και να διογκωθούν. Η ασθένεια εξαπλωθεί από τον άνεμο, ο μύκητας μπορεί να επιβιώσει σε ξηρές συνθήκες για μεγάλες χρονικές περιόδους. [6]

Αντιμετώπιση:
α) Εναλαγή των καλλιεργειών, μόνο σπόρους, χωρίς φυτά
ε) Εφαρμογή εγγεκριμένων μυκητοκτόνων.


Black Rot


Μύκητας: Aphanomyces raphani
Τα συμπτώματα εμφανίζονται γύρω από τις ρίζες, σε ρωγμές ή σε πληγές στην ρίζα. Αυτές οι περιοχές είναι αποχρωματισμένες με χρωμα καφέ έως μπλε και μαύρο. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, η ανάπτυξη της ρίζας σταματά, με αποτέλεσμα μια μαυρισμένη, περιοχή που περιβάλλει καποιες φορές ολόκληρη τη ρίζα. Αυτός ο μαύρος αποχρωματισμός εκτείνεται και προς τα μέσα σε ακτινικές ραβδώσεις. Η ποικιλία White Icicle είναι πολύ ευαίσθητη.[8]


Πιερίδα ή Λευκής πεταλούδα των Σταυρανθών

Pieris brassicae: Έιναι ο πιο σημαντικός εχθρός του ραπανακιού και γενικά των φυτών που ανήκουν στην οικογένεια των σταυρανθών. Η κάμπια της  τρέφεται με το φύλλωμα και προκαλεί μεγάλες ζημιές στην καλλιέργεια. Οι τρόποι αντιμετώπισης του εχθρού αυτού αναλύονται και είναι ίδιοι που εφαρμόζονται και στο κουνουπίδι. [1]
 
Αντιμετώπιση: Από το αραίωμα έως την μεταφύτευση και τον σχηματισμό της κεφαλής, θα πρέπει να γίνεται συχνός έλεγχος για την παρακολούθηση του πληθυσμού τους όπως και των φυσικών τους εχθρών και την αποφυγή άσκοπων ψεκασμών που μπορεί να διαταράξουν τον βιολογικό έλεγχο.
 
Καλλιεργητικά μέτρα:
α) Συλλογή και καταστροφή των αυγών (ειδικά για την πιερίδα που είναι ευδιάκριτα) και των προνυμφών στα προσβεβλημένα φυτικά τμήματα.
β) Χρήση φωτοπαγίδων τη νύχτα.
γ) Για την αντιμετώπιση της πιερίδας, έγκαιρη καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας (αμέσως μετά την συγκομιδή).
δ) Καταστροφή των ζιζανίων στην καλλιέργεια και τον περιβάλλοντα χώρο.
 
Χημική αντιμετώπιση: Καλό θα είναι να μην γίνονται προληπτικοί ψεκασμοί. Εφαρμογές με εντομοκτόνα πρέπει να γίνονται μόνο εφόσον διαπιστωθεί η παρουσία προνυμφών στο χωράφι.


Άλτης

Ο άλτης είναι ένα μικρό κολεόπτερο, το όποιο τρώει και καταστρέφει τα φύλλα, δεν προκαλεί μεγάλες ζημιές.
Η καταπολέμησή του είναι δύσκολη. Το πρακτικότερο μέσο είναι τα ποτίσματα, Το έντομο αυτό φοβάται το νερό και απομακρύνεται όταν ποτίζουμε συχνά. Μπορεί να αντιμετωπιστεί και με εφαρμογή εγκεκριμένων σκευασμάτων [2]


Άλτης

Αφίδες
 


Αφίδες

Η αφίδες (Myzus persicae) προκαλούν ζημιά στην καλλιέργεια του ραπανάκιου. Είναι μικρά έντομα πράσινου χρώματος που αναπτύσσονται σε μεγάλους πληθυσμούς πάνω στα φύλλα (κάτω επιφάνεια ελάσματος) και μυζούν τους χυμούς τους. Τα φύλλα παραμορφώνονται ελαφρώς και εμφανίζουν κολλώδη ουσία στα σημεία προσβολής. [1]

Καλλιεργητικά μέτρα:
α) 
Καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας αμέσως μετά τη συγκομιδή και απομάκρυνση ή καταπολέμηση αυτοφυών φυτών ξενιστών κυρίως σταυρανθών γύρω από τα όρια του χωραφιού.
β) Η απομάκρυνση και καταστροφή των προσβεβλημένων φυτών από το χωράφι είναι αποτελεσματική στα πρώτα στάδια της καλλιέργειας.
γ) Τα προβλήματα με την αφίδα L. erysimi έχουν την τάση να επανεμφανίζονται στα ίδια χωράφια. Συστήνεται η μακροπρόθεσμη εναλλαγή καλλιεργειών.

Παρακολούθηση πληθυσμού και χημική καταπολέμηση: Έλεγχος του χωραφιού για την αφίδα του λάχανου τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Μετά την επέμβαση, θα πρέπει να γίνεται επανέλεγχος του χωραφιού συχνά και καταπολέμηση αν επανεμφανιστούν πληθυσμοί.
 


Νηματώδεις

Οι Νηματοειδείς σκώληκες (Heterodera schachtii) έχουν μήκους λίγων χιλιοστών (mm), προκαλούν εξογκώματα και παραμορφώσεις στις γογγυλόριζες και τελικά τις υποβαθμίζουν ποιοτικά. [1]

Οι κακές συνθήκες στράγγισης και αερισμού, η έλλειψη οργανικής ουσίας και η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων είναι οι σημαντικότερες αιτίες που οδηγούν στο να αυξηθεί σημαντικά ο πληθυσμός των νηματωδών. Όργωμα και καλό λιάσιμο του εδάφους για να εκτεθούν οι νηματώδεις σε δυσμενείς συνθήκες (καλοκαίρι). Αύξηση της οργανικής ουσίας του εδάφους με προσθήκη κομπόστας, που αυξάνει το αριθμό των ωφέλιμων νηματωδών και μυκήτων (αρπακτικών των βλαβερών νηματωδών). Απολύμανση των εργαλείων και εφαρμογή αμειψισποράς δίνουν ικανοποιητικά αποτελέσματα.


Υλέμια (Μύγα)

Η Υλέμια εναποθέτει τα αυγά του στη βάση των φυτών. Τα νεαρά άτομα που βγαίνουν από τα αυγά εισέρχονται στο φυτό και ανοίγουν στοές. Τα φυτά εμφανίζονται μαραμένα και τελικά ξηραίνονται. [1]
Αντιμετώπιση: Εφαρμόζουμε αμειψισπορά με φυτά που δεν ανήκουν στην οικογένεια των σταυρανθών. Μετά από μια προσβολή εφαρμόζουμε συχνά σκαλίσματα το χειμώνα, έτσι ώστε οι διαχειμαζόμενες μορφές του εντόμου να εκτεθούν στους φυσικούς τους εχθρούς. Εφαρμογές με εγκεκριμένα εντομοκτόνα.

Αγρότιδα (Κοφτοσκούληκα)

Οι κάμπιες κόβουν τα νεαρά φυτάρια στον "λαιμό" , μπορούν να προκαλέσουν ζημιές και στη γογγιλοριζα. Τα φύλλα στην αρχή παρουσιάζουν δυσδιάκριτα φαγώματα, τα οποία στη συνέχεια εξελίσσονται σε τρύπες, σχισίματα ή περιφερειακά φαγώματα από την συνεχιζόμενη δραστηριότητα των προνυμφών. Οι μεγαλύτερης ηλικίας προνύμφες είναι περισσότερο αδηφάγες και συνήθως κατατρώγουν ολοκληρωτικά τις ρίζες και τα νεαρά φυτάρια.


Πηγές και βιβλιογραφία

[1] Τεχνική βιολογικής καλλιέργειας λαχανικών - Ραπανάκι, του Χαράλαμπου Θανόπουλου Msc Γεωπόνος, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2008.
[2] Ο πρακτικός οδηγός του λαχανόκηπου-Λάμπρου Οικονομίδου-Αθήναι 1940 - ftiaxno.gr
[3] Soilborne Disease Management in Organic Vegetable Production - http://extension.org
[4] Harvest Monday -  fromseedtotable.blogspot.gr
[5] Radish Growing Problems: Troubleshooting And Treating Radish Diseases -  gardeningknowhow.com
[6] Radish -  plantvillage.org
[7] Radish (Raphanus sativus) with root rot (Pythium sp.) - science.oregonstate.edu
[8] Radish (Raphanus sativus)-Black Root - 

pnwhandbooks.org
[9] Σταυρανθή - Βιολογικός λαχανόκηπος, των Λαμπρόπουλο Παναγιώτη και Νυδριώτη Έφης, Γεωπόνων Γ.Π.Α M.Sc.
[10]
Radish (Raphanus sativus)-Wilt (Fusarium Wilt, Verticillium Wilt) - pnwhandbooks.org