Παθογόνο: Ascochyta pisi LIB.

Η φακή προσβάλλεται συχνά από την ασκόχυτα ιδίως τις χρονιές που η άνοιξη είναι βροχερή, στο διάστημα από την έναρξη της άνθησής της μέχρι τη συγκομιδή. Οι χαμηλές θερμοκρασίες και οι πολλές βροχές είναι δύο παράγοντες που συντελούν σε γρήγορη εξάπλωση της ασθένειας.

Συμπτώματα: Το πρώιμο πλάγιασμα των φυτών της φακής ευνοεί επίσης την προσβολή. Όλα τα υπέργεια μέρη των φυτών δηλ. οι βλαστοί, τα φύλλα, οι λοβοί και οι σπόροι προσβάλλονται. Στους βλαστούς, τα φύλλα και τους λοβούς εμφανίζονται κηλίδες ανώμαλες 3-6 χιλιοστών καστανές ή υπότροφες που φέρουν μαύρα πυκνίδια. Το φύλλωμα αποκτά χαρακτηριστικό κιτρινόμαυρο χρωματισμό και στη συνέχεια αρχίζει και ξεραίνεται.
Οι σπόροι που προσβάλλονται μέσα στους λοβούς ζαρώνουν και αποχρωματίζονται παίρνοντας πορφυρό-καφέ χρωματισμό.^[2]

Αντιμετώπιση:
  α) Χρησιμοποίηση για σπορά σπόρου από υγιείς καλλιέργειες.
  β) Απολύμανση σπόρων
  γ) Σε περιπτωση επεμβάσεων αυτοί καλό θα ειναι να γίνουν ψεκασμοί των φυτών μόνο μετά με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων του παθογόνου στις καλλιέργειες.
  δ) Όργωμα και θάψιμο των φυτικών υπολειμμάτων της φακής μετά τη συγκομιδή της εφόσον είχε προσβληθεί, για να καταστραφούν και να μην αποτελέσουν εστία μόλυνσης την επόμενη χρονιά.
  ε) Αμειψισπορά με ρεβύθια ή μπιζέλια που δεν προσβάλλονται από τον μύκητα αυτόν.

---

Ανθράκνωση

Παθογόνο: Colletotrichum truncatum.
H ασθένεια μπορεί να μειώσει την παραγωγή στο 50% εώς και πλήρη καταστροφή της καλλιέργειας. Η ασθένεια προσβάλει τα φύλλα, τα στελέχη και τους λοβούς των φυτών. Σχηματίζονται σκούρου (καφέ έως μαύρου) χρώματος κηλίδες στην επιφάνεια των οποίων εμφανίζονται καρποφορίες του μύκητα - ακέρβουλα. Τα κονίδια που παράγονται μεταφέρο- νται με τις σταγόνες της βροχής ή της άρδευσης με τον αέρα ή μηχανικά. Επίσης, διασπείρεται με την σκόνη που σηκώνεται κατά την συγκομιδή. Το παθογόνο διαχειμάζει στα υπολείμματα της καλλιέργειας και τον προσβεβλημένο σπόρο.

Η εικόνα της ασθένειας στον αγρό είναι κηλίδες χρώματος γκρι ή καφές εντός του πράσινου αγρού σε αυτές τα φυτά είναι πλαγιασμένα με κίτρινα φύλλα ή ξερά που φέρουν κηλίδες. Τα φύλλα αυτά τελικά πέφτουν στο έδαφος. Έτσι έχουμε φυτά που έχουν υποστεί μερική ή ολική αποφύλλωση. Με υγρές και ζέστες συνθήκες οι κηλίδες επεκτείνονται.

Αντιμετώπιση:
  α) Χρήση πιστοποιημένου υγιής σπόρου.
  β) Χρήση ανθεκτικών/ανεκτικών ποικιλιών. Υπάρχουν κάποιες ανθεκτικές ποικιλίες για την φυλή 1 του παθογόνου
  γ) Αποφυγή δημιουργία συνθηκών υπερβολικής υγρασίας.
  δ) 3 ετή ή 4-ετη αμιψεισπορά.
  ε) Απομάκρυνση, παράχωμα βαθιά στο έδαφος ή κατά- στροφή με καύση των υπολειμμάτων της καλλιέργειας.
στ) Χημική καταπολέμηση: Αν η πίεση από την ασθένεια είναι μεγάλη γίνονται ψεκασμοί την άνοιξη ξεκινώντας κατά την περίοδο της άνθηση.

---

Ωίδιο

Παθογόνο: Erysiphe sp.H ασθένεια προσβάλει όλα τα εναέρια τμήματα του φυτού Σε σοβαρές προσβολές τα φύλλα γίνονται χλωρωτικά και νεκρώνονται. Ο μύκητας μεταδίδεται με τα σπόρια με τον αέρα. Η ασθένεια δεν δημιουργεί σημαντικά προβλήματα.

Αντιμετώπιση:
α) Απολύμανση του σπόρου.
β) Χρήση ποικιλιών μικρού βιολογικού κύκλου (Εφόσον είναι τοπικά και εμπορικά αποδεκτές). Χημική καταπολέμηση.
γ) Χημική καταπολέμηση: Επιπάσεις με θείο ή άλλα εγκεκριμένα εντομοκτόνα εφόσον υπάρχει σοβαρή προσβολή από την ασθένεια.

---