Plant Protection
Εγκατάσταση της εφαρμογής για Android Εγκατάσταση της εφαρμογής iPhone / iPad Εγκατάσταση της εφαρμογής για Windows PC / Laptop Εφαρμογή για Chrome Βρείτε μας στο Facebook
Για να δείτε περισσοτερες πληροφοριες για το κάθε λίπασμα, δημιουργήσετε μια συνδρομή.

Καρυδιά: Καλλιεργητική τεχνική, και εγκατάσταση της καλλιέργειας

Περιεχόμενα:

  

Βοτανικά χαρακτηριστικά

Η καρυδιά είναι δέντρο που με καλές συνθήκες παίρνει μεγάλη ανάπτυξη και μέχρι 25 μέτρα ύφος και ζει πολλά χρόνια. Έχει ρίζα πασσαλώδη πολύ χοντρή Ο καρπός του δέντρου αυτού αναπτύσσεται γρήγορα και χοντραίνει ανάλογα με την ποιότητα του εδάφους και κυρίως από ηλικίας τεσσάρων χρόνων από τότε που έχει σπαρεί. Σε μικρή ηλικία ο φλοιός του δέντρου είναι λείος με χρώμα πρασινωπό. Αργότερα λευκαίνει με απόχρωση αργυρόλευκη. Σε πολύ μεγάλη ηλικία του δέντρου ο φλοιός γίνεται πολύ χοντρός, σκάζει βαθιά και συχνά εκεί αναπτύσσονται βρύα και λειχήνες.
Τα βασικά μπράτσα του δέντρου είναι πολύ γερά, χοντρά και διακλαδίζονται ανοιχτά, ώστε το σχήμα του δέντρου να κλίνει προς το στρογγυλό ανοιχτό. Αντίθετα τα μικρά κλαδιά σπάζουν εύκολα. Τα φύλλα της καρυδιάς είναι σύνθετα ωοειδή και αρκετά μεγάλα. Τα μάτια του δέντρου αυτού παρουσιάζονται στις μασχάλες των φύλλων, τρία μαζί σε σχήμα στρογγυλό και χρώμα σκούρο. Το μεσαίο μάτι είναι μεγαλύτερο. Αυτό θα δώσει κλαδί, τα άλλα δύο είναι πολύ πιο μικρά «βοηθητικά». Αλλά κάποτε βγαίνουν δύο μάτια, το ένα κάτω από το άλλο. Τα άνθη της καρυδιάς δεν έχουν πέταλα. Τα αρσενικά βρίσκονται χωριστά από τα θηλυκά πάνω στο ίδιο δέντρο.(Μόνοικο) και σε κλαδιά που δεν έχουν την ίδια ηλικία. Τα αρσενικά άνθη πιο συχνά ανοίγουν πριν να βγουν τα φύλλα πάνω σε τσαμπιά (ίουλοι). Η καρυδιά ανθίζει κατά Μάρτιο - Απρίλιο αλλά ανάλογα με το τοπικό κλίμα και την ποικιλία, ανθίζει και αργότερα. Ο καρπός είναι «Δρύπη» με σχήμα λίγο ή πολύ στρογγυλό. Ο εξωτερικός φλοιός του καρυδιού αρχικά είναι πράσινος αργότερα μαυρίζει, ζαρώνει και σκάζει, όταν ο καρπός ωριμάσει. Έτσι ελευθερώνεται το καρύδι με το σκληρό του περίβλημα.[6]
 

  

Κλίμα και έδαφος

Εφόσον οι καλοκαιρινές θερμοκρασίες ξεπερνούν πολλές φορές και για πολλές ημέρες τους 43οC καλύτερα να μην καλλιεργηθεί καρυδιά διότι θα υπάρχουν μεγάλα ποσοστά σκουρόχρωμης ψίχας και ηλιοκαύματα καρπών. Ταυτόχρονα οι χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα, κάτω από 7οC, προφανώς είναι κατάλληλες για την ικανοποιητική διακοπή του λήθαργου των ποικιλιών.
Ιδανικότερα μέρη θεωρούνται οι πρόποδες λόφων, τα οροπέδια και οι δροσερές παραποτάμιες περιοχές, όμως μονάχα υπό τον όρο ότι τα μέρη αυτά δεν έλκουν την υγρασία.
Έχει μεγάλες απαιτήσεις σε εδαφική υγρασία και στις κλιματικές συνθήκες της Ελλάδας, ώστε να δώσει μεγάλες αποδόσεις η καλλιέργεια της. Παράλληλα τους καλοκαιρινούς μήνες είναι αναγκαία η άρδευση και μάλιστα με νερό υψηλής ποιότητας. Η πρώτη παραγωγή καρπών ξεκινάει 5 χρόνια μετά την αρχική σπορά.[5]
 

Εγκατάσταση Καλλιέργειας

Το έδαφος που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για την εγκατάσταση ενός καρυδεώνα, οργώνεται πριν από τη φύτευση σε βάθος 30 - 40m. Το όργωμα αποσκοπεί στην καταστροφή των πολυετών ζιζανίων και στην αφρατοποίηση του εδάφους που είναι απαραίτητη για την καλύτερη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των δέντρων. Πριν από το όργωμα λαμβάνονται δείγματα εδάφους και γίνονται αναλύσεις και ανάλογα με τα αποτελέσματα της ανάλυσης καθορίζεται το είδος και η ποσότητα των χημικών λιπασμάτων, που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη των καρυδόδεντρων. Αν η εξεύρεση κοπριάς είναι εύκολη, τότε ενδείκνυται η προσθήκη 2-3 τόννων κατά στρέμμα για τη βελτίωση της γονιμότητας του εδάφους. Μετά το όργωμα και κατά μήκος των γραμμών φύτευσης των δέντρων το έδαφος απολυμαίνεται συνήθως με χλωροπικρίνη. Πριν από τη φύτευση γίνεται η επισήμανση των θέσεων φύτευσης των δένδρων, η διάνοιξη των λάκκων (διαστάσεων 45 x 45) και ακολουθεί η φύτευση των δένδρων.
Κατά τη φύτευση τοποθετούνται και οι πάσσαλοι στήριξης, τα δε δενδρύλλια φυτεύονται στο ίδιο βάθος, που ήταν στο φυτώριο και το επιφανειακό χώμα ρίχνεται στη βάση του ριζικού συστήματος των δενδρυλλίων. Κατά την προσθήκη του χώματος πιέζεται ελαφρά αυτό μέχρι της πλήρους πλήρωσης των λάκκων. Ακολουθεί το πότισμα των δενδρυλλίων και η προσθήκη μικρής ποσότητας κοπριάς γύρω από το δενδρύλλιο.[7]
 

Καλλιεργητικά μέτρα για νέες φυτείες

Η κυριότερη ασθένεια των καρπών της καρυδιάς είναι η βακτηρίωση και των φύλλων η ανθράκωση. Επίσης, σοβαρές προσβολές στον κορμό και το ριζικό σύστημα προκαλούν η φυτόφθορα και η σηψηρριζία. Οι ασθένειες αυτές μπορούν να αποφευχθούν ή τουλάχιστον να περιοριστούν, με τη λήψη βασικών προληπτικών μέτρων, τόσο πριν, όσο και μετά την εγκατάσταση των νέων καρυδεώνων.

Προληπτικά μέτρα πριν και κατά τη φύτευση:
  1. Η καλλιέργεια της καρυδιάς θα πρέπει να αποφεύγεται σε περιοχές με αυξημένη ατμοσφαιρική υγρασία κατά τη διάρκεια της βλαστικής περιόδου και ιδιαίτερα το διάστημα της ανθοφορίας. Η υψηλή σχετική υγρασία ευνοεί την ανάπτυξη μυκητολογικών ασθενειών, ενώ ο συνδυασμός υψηλής ατμοσφαιρικής υγρασίας και υψηλής θερμοκρασίας ευνοεί τις προσβολές από βακτήρια.
  2. Αποφασιστικός παράγοντας είναι το στραγγερό έδαφος, γιατί η καρυδιά αποκτά βαθύ και πλούσιο ριζικό σύστημα. Επίσης, με τις ασφυκτικές συνθήκες ευνοούνται οι προσβολές από εδαφογενείς μύκητες, γι’ αυτό θα πρέπει να αποφεύγονται τα βαριά εδάφη και να λαμβάνεται μέριμνα για καλή αποστράγγιση του εδάφους.
  3. Η βαθιά άροση πριν τις νέες φυτεύσεις βοηθά στη γρήγορη ανάπτυξη και επέκταση του ριζικού συστήματος, και κατά συνέπεια στην επιτυχημένη και γρήγορη εγκατάσταση της νέας φυτείας.
  4. Η καλλιέργεια του επιλεγμένου αγρού με σιτηρά πριν την εγκατάσταση του δενδροκομείου, μειώνει τον κίνδυνο προσβολών από εδαφογενείς μύκητες.
  5. Η επιλογή υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού είναι καθοριστικής σημασίας, καθώς πολλές φορές οι ασθένειες που εμφανίζονται στα δένδρα προέρχονται από τα φυτώρια. Η επιλογή της ποικιλίας εξαρτάται από τις κλιματικές συνθήκες της περιοχής και η επιλογή του επικονιαστή από την ποικιλία.
  6. Η ζώνη εμβολιασμού θα πρέπει να είναι 10 - 15 cm πάνω από την επιφάνεια του εδάφους.
  7. Καλό είναι οι παραγωγοί να κάνουν τις απαραίτητες εδαφολογικές αναλύσεις πριν την εγκατάσταση, ώστε να γνωρίζουν τυχόν ελλείψεις σε θρεπτικά στοιχεία και να προσθέτουν τα απαραίτητα λιπάσματα πριν το όργωμα.
  8. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στις αποστάσεις φύτευσης των δένδρων. Με τις πυκνές φυτεύσεις αυξάνεται η σχετική υγρασία, η οποία ευνοεί την εμφάνιση ασθενειών στα φύλλα και στους καρπούς. Οι αποστάσεις φύτευσης θα πρέπει να είναι μικρότερες για τις πλαγιόκαρπες αδύνατης ή σχετικά αδύνατης βλάστησης, από ότι στις πιο δυνατής βλάστησης ακρόκαρπες ποικιλίες.[11]
Προληπτικά μέτρα μετά τη φύτευση:
  1. Ο ιδανικός τρόπος ποτίσματος είναι η στάγδην άρδευση. Αποφεύγονται η διαβροχή του κορμού, η οποία είναι καθοριστική για την προστασία από τη φυτόφθορα, καθώς και η μεταφορά μολύσματος εδαφογενών μυκήτων. Εάν η άρδευση γίνεται με σπρέι, θα πρέπει να τοποθετούνται μεταλλικά κολάρα στο λαιμό, ενώ αν γίνεται με αυλάκια ή με κατάκλιση, να γίνονται διπλές λεκάνες. Επίσης, με τη στάγδην άρδευση παρεμποδίζεται αργότερα η αύξηση της σχετικής υγρασίας στην κόμη των δένδρων και κατά συνέπεια η εμφάνιση ασθενειών.
  2. Τα νεαρά δένδρα, κατά τα πρώτα χρόνια από τη φύτευσή τους, θα πρέπει να προστατεύονται από τον ανταγωνισμό των ζιζανίων, αλλιώς θα υπάρξει σημαντική καθυστέρηση στην ανάπτυξή τους. Επίσης, με την καταστροφή της αυτοφυούς βλάστησης μειώνεται η υγρασία τόσο στη βάση του κορμού, όσο και στην κόμη των δένδρων αργότερα. Θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση ζιζανιοκτόνων στα νεαρά δενδρύλλια.
  3. Για τον περιορισμό των ασθενειών λαιμού και ριζικού συστήματος απαιτούνται επίσης:
    • Αποφυγή συσσώρευσης χώματος γύρω από τη βάση του κορμού και στις ρίζες.
    • Αποφυγή δημιουργίας πληγών, οι οποίες ευνοούν τις μολύνσεις, περιορίζοντας τα οργώματα και τα φρεζαρίσματα στα απολύτως αναγκαία.
    • Αποφυγή μεταφοράς μολυσμένου εδάφους με τα γεωργικά μηχανήματα και εργαλεία.
    • Επάλειψη του κορμού μέχρι ένα μέτρο ύψος και λίγο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους με βορδιγάλειο πάστα, το φθινόπωρο και νωρίς την άνοιξη, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που το σημείο εμβολιασμού είναι χαμηλά.
  4. Τέλος, με καλό κλάδεμα διαμόρφωσης, το οποίο ξεκινά από τον πρώτο χρόνο, επιτυγχάνεται καλός αερισμός και καλή διείσδυση του ηλιακού φωτός στο εσωτερικό του δένδρου. Έτσι, περιορίζεται η σχετική υγρασία και κατά συνέπεια η εμφάνιση ασθενειών. Οι τομές κλαδέματος, ιδιαίτερα οι μεγάλες, θα πρέπει να καλύπτονται με κάποιο επουλωτικό πληγών. [11]

 

Καλλιέργεια εδάφους

Η καλλιέργεια του εδάφους του καρυδεώνα αποσκοπεί στην αύξηση ή διατήρηση της περιεκτικότητάς του σε χούμο, στην αποθήκευση νερού και παρεμπόδιση της διάβρωσής του, στη διατήρηση της γονιμότητάς του και στην ποσοτική και ποιοτική αύξηση της παραγωγής. Διενεργείται με μηχανικά μέσα και με χημικά μέσα.
Η μηχανική καλλιέργεια των καρυδεώνων δε συνηθίζεται πια και έχει αντικατασταθεί απο την χρήση ζιζανιοκτόνων. Για αυτό επιβάλλεται να επιλέγεται το κατάλληλο πάντοτε ζιζανιοκτόνο, να παρέχεται στη συνιστώμενη δόση και τον κατάλληλο χρόνο και μάλιστα με το πιο κατάλληλο μέσο.Η διασπορά των ζιζανιοκτόνων πρέπει να είναι ομοιόμορφη, γιατί τότε τα αποτελέσματα καταστροφής των ζιζανιών είναι πιο ικανοποιητικά.Για να αποφευχθούν τυχόν διασπορά πάνω στα δέντρα, καλό είναι να χρησιμοποιούνται οριζόντιοι εκτοξευτές χαμηλής πιέσεως.
Τα ζιζανιοκτόνα που χρησιμοποιούνται σε καρυδεώνες, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:
Προφυτρωτικά: Προστίθενται στο έδαφος πριν φυτρώσουν τα ζιζάνια.
Μεταφυτρωτικά: Παρέχονται στο φύλλωμα των ζιζανίων.[7]
 

Συστήματα φύτευσης

Η καρυδιά φυτεύεται κατά τετράγωνα, κατά ορθογώνια παραλληλόγραμμα ή γραμμές, κατά ισόπλευρα τρίγωνα και κατά ισοϋψείς καμπύλες. Τα συνήθεστερα συστήματα είναι κατά ισόπλευρα τρίγωνα και κατά ορθογώνια παραλληλόγραμμα ή γραμμές. Η καρυδιά δεν πρέπει να φυτεύεται σε μικρότερες από 6 μέτρα αποστάσεις, ιδιαίτερα όταν το έδαφος είναι αρκετό γόνιμο, γιατί μετά από λίγα χρόνια ο συνωστισμός και η αλληλοσκίαση των δένδρων θα επηρεάσουν την απρόσκοπτη εκτέλεση και αποτελεσματικότητα των διάφορων καλλιεργητικών φροντίδων, ως και αρνητικά την ποσοτική και ποιοτική παραγωγή του καρυδεώνα. Οι συνήθεις αποστάσεις είναι 7 x 7, 7 x 6, 6 x 6. Η σύνθεση του καρυδεώνα πρέπει να είναι η εξής: σχέση αρσενικών προς θηλυκά δένδρα 1:7. Η θέση των αρσενικών δένδρων πρέπει να είναι διάσπαρτη και μάλιστα τέτοια, που να εξασφαλίζεται η διασπορά της γύρης με τον αέρα σε όλο το καρυδεώνα. Η φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται από το Νοέμβρη, μόλις συμπληρωθεί η φυλλόπτωση, μέχρι τις αρχές της άνοιξης και πάντοτε με ευνοϊκές εδαφικές και κλιματικές συνθήκες.[7]
 

Αποστάσεις φύτευσης

Η απόσταση φύτευσης καθορίζεται από τη γονιμότητα του εδάφους, το υποκείμενο και την ποικιλία και κυμαίνεται από 6 x 6m η μικρότερη μέχρι 11 x 11m η μεγαλύτερη. Σε πυκνές φυτεύσεις, με ποικιλίες που μπαίνουν νωρίς σε καρποφορία και δίνουν υψηλές παραγωγές, προτιμάται ως υποκείμενο το Juglan nigra και Juglan regia συνιστάται για τις μεγαλύτερες αποστάσεις. Συνιστάται σε πυκνές φυτεύσεις αραίωμα των δέντρων όταν αυτά μπουν σε πλήρη καρποφορία και παρατηρηθούν συμπτώματα ακαρπίας λόγω αλληλεσκίασης. Η φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται από το Νοέμβρη, μόλις συμπληρωθεί η φυλλόπτωση, μέχρι τις αρχές της άνοιξης και πάντοτε με ευνοϊκές εδαφικές και κλιματικές συνθήκες.[7]


 

Άρδευση

Η καρυδιά στις περισσότερες περιοχές της χώρας έχει ανάγκη ποτίσματος από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο. Ποτίσματα νωρίς την άνοιξη, αργά το φθινόπωρο ή το χειμώνα είναι αναγκαία μόνο σε περιοχές με χαμηλή ετήσια βροχόπτωση ή σε πολύ ξηρές χρονιές. Κατά προσέγγιση το ήμισυ των ετήσιων αναγκών της σε νερό το έχει τους καλοκαιρινούς μήνες. Για την κανονικη ανάπτυξη ενός καρυδεώνα είναι αναγκαίο να υπάρχει επαρκής ποσότητα εδαφικού νερού μέχρι βάθος 3m. Κατά προσέγγιση το 80% του νερού, που χρειάζεται για μια βλαστική περίοδο, το απορροφάει από βάθος 2m και το υπόλοιπο 20% από βάθος 2-3m. Η έλλειψη εδαφικού νερού σε έναν καρυδεώνα στις αρχές της βλαστικής περιόδου θα οδηγήσει στην παραγωγή μεγάλου ποσοστού μικρών καρυδιών. Το πότισμα κατά τα μέσα του καλοκαιριού ή αργότερα δεν αυξάνει το μέγεθος των καρυδιών μετά τη σκλήρυνση του ενδοκαρπίου τους. Η παρατεταμένη έλλειψη νερού οδηγεί ακόμα σε συρρίκνωση και μαύρισμα της ψίχας. Όσο αφορά τον τρόπο ποτίσματος, αυτό μπορεί να γίνει με κατάκλυση, αυλάκια, στάγδην και με μικρούς εκτοξευτήρες γύρω από τον κορμό των δέντρων (πότισμα σπρέυ).[7]


 

Λίπανση

Η καρυδιά είναι πολύ απαιτητική σε άζωτο. Η κοπριά αν και αποτελεί άριστο λίπασμα, πρέπει να παρέχεται νωρίς την άνοιξη, διαφορετικά μπορεί να προκαλέσει όψιμη βλάστηση, που ενδέχεται να υποστεί ζημιά στις πιο ψυχρές περιοχές από τους πρώϊμους ανοιξιάτικους παγετούς. Η εμπειρική λίπανση κατά στρέμμα είναι της τάξης 10-15 μονάδες για το άζωτο (σαν θειϊκή αμμωνία 50-75kg λίπασμα), 10 μονάδες για το φώσφορο (σαν υπερφωσφορικό 50kg λίπασμα) και 10 μονάδες για το κάλιο (σαν θειϊκό κάλιο 20kg λίπασμα) και κάθε 2 χρόνια για το φώσφορο και το κάλι, όταν τα εδαφικά αποθέματα είναι ανεπαρκή.Η επιλογή του κατάλληλου αζωτούχου λιπάσματος γίνεται με βάση το pH του εδάφους και την παροχή ανεπιθύμητων ιόντων. Η προσθήκη του αζώτου συνιστάται να γίνεται σε 2 δόσεις, τέλη Φλεβάρη η πρώτη, σε ποσότητα που αντιστοιχεί στα 2/3 της ετήσιας ποσότητας και αμέσως μετά την καρπόδεση η δεύτερη, κατά το υπόλοιπο 1/3 της ποσότητας. Για το κάλιο και το φώσφορο συνιστάται η προσθήκή να γίνεται τέλη Φλεβάρη με αρχές χειμώνα.[7]

Σε γενικές γραμμές, οι ανάγκες σε βασικά στοιχεία φυτειών με πλήρη παραγωγή αναφέρονται στον πίνακα που ακολουθεί.
 
Λίπανση (μονάδες/στρ.)
 Άζωτο (Ν)  14 - 16 Αρχές Μαρτίου (3/5 της συνολικής ποσότητας)
Αρχές με μέσα Μαΐου (1/5)
Μέσα Ιουλίου (1/5)
 Φώσφορος (P)  4 - 6 Από φθινόπωρο μέχρι μέσα Φεβρουαρίου
 Kάλιο (Κ)  10 - 16 Από φθινόπωρο μέχρι μέσα Φεβρουαρίου
 
 

Τροφοπενίες - Αντιμετώπιση

Υπάρχει πιθανότητα σε έναν καρυδεώνα διαπιστωθούν τροφοπενίες μαγνησίου ή βορίου ή ψευδαργύρου ή σιδήρου ή μαγγανίου ή χαλκού τότε κάνουμε τις εξής ενέργειες:
  • Για την τροφοπενία μαγνησίου κάνουμε 2-3 διαφυλλικούς ψεκασμούς με διάλυμα 2-3% θειϊκού μαγνησίου την άνοιξη ή με τη προσθήκη δολοματικού ασβεστόλιθου (όξινα εδάφη) ή θειϊκού μαγνησίου στο έδαφος.
  • Για την τροφοπενία βορίου προσθέτουμε 6kg βόρακα κατά στρέμμα κάθε 2-4 χρόνια.
  • Για την τροφοπενία μαγγανίου με διαφυλλικό ψεκασμό με διάλυμα 0,6% θειϊκού μαγγανίου όταν τα φύλλα έχουν σχεδόν εκπτυχθεί πλήρως.
  • Για την τροφοπενία σιδήρου, Τα Υβρίδια Paradox γενικά δεν επηρεάζονται. Η προσθήκη 25kg θείου κατά δέντρο έχει βελτιώσει σημαντικά που προκαλεί τη χλώρωση.
  • Για την τροφοπενία ψευδαργύρου με 2-3 διαφυλλικούς ψεκασμούς κατά βλαστική περίοδο, με διάλυμα 0,125% θειϊκού ψευδαργύρου. Η δεύτερη και η τρίτη εφαρμογή γίνεται σε χρονικό διάστημα 2-3 εβδομάδων μετά από την προηγούμενη επέμβαση.
  • Για την τροφοπενία χαλκού με διαφυλλικό ψεκασμό με βορδιγάλειο πολτό (10-10-100) την άνοιξη κατά τα τέλη της περιόδου επικονίασης των άνθεων.[7]

 

Κλάδεμα

Η καρυδιά δεν επιδέχεται μεγάλο κλάδεμα. Υπάρχει μάλιστα η αντίληψη ότι η καρυδιά δεν πρέπει να κλαδεύεται. Το κλάδεμα της καρυδιάς δεν πρέπει να γίνεται μέχρι το κλάδεμα των ανθέων καθόσον αυτά σχηματίζονται στους βλαστούς του προηγουμένου έτους και όχι στη νέα βλάστηση. Όλα τα φυλλοβόλα δένδρα κλαδεύονται το χειμώνα το ίδιο και η καρυδιά. Είναι σημαντικό να έχουν σταματήσει να κυκλοφορούν έντονα οι χυμοί της καρυδιάς για να κλαδευτεί διαφορετικά το δένδρο πληγώνεται. Έτσι επιλέγουμε τους μήνες Νοέμβριο, Δεκέμβριο για το κλάδεμα της καρυδιάς ώστε να έχουμε πάρει τους καρπούς της και να έχουν πέσει τα φύλα της. Στην καρυδιά οι σκελετικοί κλάδοι κλαδεύονται στο μισό του μήκους τους, όταν αυτό κυμαίνεται από 1,3-3,3 μέτρα. Στις ορθόκλαδες ποικιλίες, οι βλαστοί του προηγούμενου έτους αποφεύγεται να κλαδεύονται, ενώ στις ημιορθόκλαδες συντέμνονται στο 1/4 του μήκους και στις πλαγιόκλαδες στο 1/3 έως το 1/2 του μήκους τους. Το δέντρο της καρυδιάς είναι αιωνόβιο. Αλλά σε πολύ μεγάλη ηλικία η καρποφορία του ελαττώνεται με τρόπο που μπορεί να επιβάλει την ανανέωσή του. Σε τέτοια περίπτωση, κόβουμε τα μπράτσα σε μήκος 60-100 πόντους από τη θέση τους με κόψιμο λοξό που το λειαίνουμε και αλείφουμε τις τομές με μία κατάλληλη αλοιφή. Από τα κλαδιά που θα βγουν τον άλλο χρόνο κρατούμε εκείνα που θα συνεχίσουν το σχήμα του δέντρου και αφαιρούμε τα άλλα. Η καρποφορία σε τέτοια περίπτωση θα φανεί μετά 4-5 χρόνια. Χρησιμοποιείται κυρίως το κυπελλοειδές κλάδεμα όπου αφήνουμε 3-4 βραχίονες με 2 σκελετικούς κλάδους ανά βραχίονα, αλλά και το κλαδεμα τύπου 'πυραμίδας' με 4-5 βραχίονες που κατανέμονται κάθετα και με οριζόντια κατεύθυνση. Το κλάδεμα καρποφορίας δε διενεργείται συστηματικά. Στις ποικιλίες Mayette, Franquette και Hartley αφαιρείται το 1/4 της νέας βλάστησης αν είναι ζωηρή.[7]

Σημαντικό είναι να: Αφαιρείται κάθε ξερή βλάστηση, ενώ οι τομές στο υγιές ξύλο θα πρέπει να είναι καθαρές (δεν θα πρέπει να υπάρχουν ίχνη μεταχρωματισμού), διαφορετικά κόβουμε πιο χαμηλά. Οι τομές κλαδέματος, ιδιαίτερα οι μεγάλες, θα πρέπει να καλύπτονται με κάποιο επουλωτικό πληγών, ενώ καλό είναι να ακολουθεί ψεκασμός με βορδιγάλειο πολτό.
Με το κλάδεμα ο σκελετός θα πρέπει να διαμορφώνεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να επιτρέπει την καλή διείσδυση του ηλιακού φωτός στο εσωτερικό της κόμης και τον επαρκή αερισμό της. Έτσι, περιορίζεται η σχετική υγρασία, η οποία ευνοεί την εμφάνιση σοβαρών ασθενειών (π.χ. ανθράκωση, βακτηρίωση).

Κατά τις εργασίες κλαδέματος φροντίστε να εξαιρούνται οι κλάδοι που παρουσιάζουν έλκη από παθογόνα ή στοές από εχθρούς
  • Τα κλαδέματα πρέπει να καταστρέφονται με φωτιά.
  • Το κλάδεμα πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι το Μάρτιο για τις ασθένειες ώστε τα τυχόν έλκη να μην μολύνουν την νέα βλάστηση και το αργότερο μέχρι τον Απρίλιο για τον βλαστορύκτη της καρυδιάς οπότε και θα φαίνονται οι προσβεβλημένοι βλαστοί πριν προλάβουν να εξέλθουν τα έντομα και ωοτοκήσουν [12]

 

Ανάπτυξη καρπού

Η ανάπτυξη του καρπού της καρυδιάς είναι σιγμοειδές. Αν κατά την ανάπτυξη του καρπού επικρατήσουν μη ευνοϊκές συνθήκες, όπως έλλειψη νερού και θρεπτικών στοιχείων, επηρεαζούν το μέγεθος του καρπού και μειώνουν την παραγωγή των δένδρων. Επίσης οι ψηλές θερμοκρασίες (πάνω από 38oC) ή η έλλειψη νερού κατά την ανάπτυξη του ενδοσπερμίου (ψίχας) προκαλούν συρρίκνωση, μερικές δε φορές και μαύρισμα, με αποτέλεσμα να υποβαθμιζεται η ποιότητά τους. [7]
 

Ωρίμανση

Τα σπέρματα των καρυδιών είναι ώριμα, ξανθόχρωμα και ψηλής ποιότητας, όταν ο διαφραγματικός ιστός, που διαχωρίζει τα δύο ημισπέρμια αρχίζει να αποκτάει καφέ απόχρωση. Πρακτικά όμως η συγκομιδή μπορεί να αρχίσει, όταν σχιστεί το περικάρπιο των καρπών και το 80% αυτών μπορεί εύκολα να αποσπαστεί από το δέντρο. Το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από της ωρίμανσης του σπέρματος μέχρι της εμπειρικής συγκομιδής, ποικίλλει ανάλογα με τις κλιματικές συνθήκες. Τα στάδια αυτά ωρίμανσης σε δροσερές παραθαλάσσιες περιοχές συμπίπτουν, αλλά σε ζεστές περιοχές, στα ενδότερα της χώρας, διαφέρουν κατά 3 εβδομάδες. Στο διάστημα αυτό των 3 εβδομάδων τα σπέρματα μαυρίζουν και αυξάνεται η προσβολή τους από έντομα.
Η χρησιμοποίηση της φυτορμόνης ethephon περιορίζει σημαντικά την υποβάθμιση της ποιότητας των καρυδιών, με τη συντόμευση του χρονικού διαστήματος από της ωρίμανσης του σπέρματος μέχρι της εμπειρικής συγκομιδής. Παρέχεται με ψεκασμό στα δέντρα όταν ωριμάσουν τα σπέρματα των καρπών.[6]
 

Συγκομιδή

Η συγκομιδή αρχίζει από τα μέσα του Σεπτεμβρίου και συνεχίζεται μέχρι το Νοέμβριο. Συνήθως γίνεται με τα χέρια (με προσεκτικό ράβδισμα και μάζεμα από το έδαφος) ή με μηχανικά μέσα (με δονητές και μάζεμα από το έδαφος με καρυδοσυλλεκτικές μηχανές). Αμέσως μετά οι καρποί αποφλοιώνονται και πλένονται συγχρόνως σε ειδικά αποφλοιωτικά μηχανήματα. Ακολουθεί η αποξήρανση, που γίνεται στον ήλιο μέσα σε καλά αεριζόμενα τελάρα ή σε ξηραντήριο με θερμοκρασία 32-38oC. Αν η θερμοκρασία είναι υψηλότερη από 43oC, τότε το λάδι των σπερμάτων ταγγίζει και αυτά είναι ακατάλληλα για φάγωμα. Μετά ακολουθεί η λεύκανση που κάνει το κέλυφος πιο ελκυστικό σε εμφάνιση χωρίς καμμία απολύτως επίπτωση στην ποιότητα των καρυδιών. Συνήθως η λεύκανση γίνεται με διάλυμα 2% υποχλωριώδους νατρίου, όπου τα καρύδια εμβαπτίζονται επί 30-60 δευτερόλεπτα, μετά ξεπλένονται με νερό και απλώνονται στον ήλιο ή σε ξηραντήριο για αποξήρανση.[7]
 

Οι σημαντικότερες ασθένειες και εχθροί

Η κυριότερη ασθένεια των καρπών είναι η βακτηρίωση, ενώ των φύλλων η ανθράκωση. Η υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία την περίοδο της άνοιξης ευνοεί τις πρωτογενείς μολύνσεις και των δύο ασθενειών. Γι’ αυτό, η προστασία της καλλιέργειας είναι απαραίτητη από την έναρξη της βλάστησης (ΣΤΑΔΙΟ Β), η οποία έχει ξεκινήσει στις πρώιμες ποικιλίες.


ΒΑΚΤΗΡΙΩΣΗ (Xanthomonas arboricola pv. juglandis).
Συμπτώματα:
- Ίουλοι (αρσενικά άνθη). Μαύρισμα ενός τμήματος του άνθους. Η προστασία τους είναι πολύ σημαντική, γιατί το βακτήριο μπορεί να μεταφερθεί με τη γύρη στα θηλυκά άνθη.
- Θηλυκά άνθη. Αποτελούν το πιο ευαίσθητο όργανο της καρυδιάς. Οι μολύνσεις γίνονται κυρίως στην περίοδο της ανθοφορίας. Παρατηρείται μαύρισμα, το οποίο ξεκινά από το στίγμα. Ακολουθεί νέκρωση και πτώση του άνθους.
- Καρποί. Μικρές, υδατώδεις και βυθισμένες κηλίδες, οι οποίες αργότερα μεγαλώνουν και μαυρίζουν. Στους νεαρούς καρπούς οι προσβολές συνήθως ξεκινούν από την άκρη, στην περιοχή του αποξηραμένου στίγματος. Οι μικροί καρποί πέφτουν, ενώ αν η μόλυνση γίνει αργότερα έχουμε μαύρισμα της ψίχας (εικόνα 6) και πρώιμη πτώση του καρυδιού.
- Νεαροί βλαστοί. Μαύρες κηλίδες μήκους 2,5 εκ. ή μεγαλύτερες.
- Φύλλα. Μικρές καφέ κηλίδες με κιτρινοπράσινη περίμετρο, οι οποίες αργότερα συνενώνονται και τα φύλλα παραμορφώνονται.
Αντιμετώπιση:
Η καταπολέμηση βασίζεται στην προληπτική εφαρμογή χαλκούχων σκευασμάτων στα ευαίσθητα βλαστικά στάδια. Οι ψεκασμοί ξεκινούν με την έναρξη της βλάστησης (ΣΤΑΔΙΟ Β) και συνεχίζονται έως το πέρας της καρπόδεσης ανά 7-15 ημέρες, ανάλογα με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Μετά την καρπόδεση και εφόσον επικρατούν ευνοϊκές για την ασθένεια κλιματολογικές συνθήκες (υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία), οι ψεκασμοί θα πρέπει να επαναλαμβάνονται, ανά μεγαλύτερα όμως χρονικά διαστήματα. Το πιο ευαίσθητο βλαστικό στάδιο είναι αυτό της άνθισης των θηλυκών ανθέων (ΣΤΑΔΙΟ Ε), κατά το οποίο θα πρέπει να χρησιμοποιείται μικρότερη από τη συνιστώμενη δόση φαρμάκου, για αποφυγή μείωσης της βλαστικότητας των γυρεόκοκκων.

ΑΝΘΡΑΚΩΣΗ (Gnomonia leptostyla)
Συμπτώματα:
- Φύλλα. Καστανόμαυρες πολυγωνικές κηλίδες, πιο γκρι στο κέντρο, με ή χωρίς χλωρωτική περίμετρο (εικόνα 10). Στην αρχή εμφανίζονται μεμονωμένες, ενώ αργότερα συνενώνονται, σχηματίζοντας μεγάλες νεκρωτικές περιοχές. Σε περίπτωση έντονης προσβολής παρατηρείται πρώιμη φυλλόπτωση τον Αύγουστο.
- Καρποί. Πολυάριθμες ξηρές κηλίδες με χρώμα γκρι-μαύρο, περιορισμένες στο εξωκάρπιο και μικρότερες εκείνων που παρατηρούνται στα φύλλα. Εάν η προσβολή αρχίσει ενώ τα καρύδια είναι ακόμη πολύ μικρά, τότε αυτά δεν αναπτύσσονται κανονικά και πέφτουν πρόωρα.
- Νεαροί βλαστοί. Μικρές, επιμήκεις, καστανές κηλίδες που εξελίσσονται σε μικρά έλκη.
Αντιμετώπιση
Οι ψεκασμοί που πραγματοποιούνται με χαλκούχα σκευάσματα για την βακτηρίωση, προστατεύουν για την τρέχουσα περίοδο την καλλιέργεια της καρυδιάς και από την ανθράκωση.

ΒΑΘΥ ΣΧΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΦΛΟΙΟΥ ΤΗΣ ΚΑΡΥΔΙΑΣ (Erwinia rubrifaciens)
Προσβολές παρατηρούνται σε όλες τις καλλιεργούμενες ποικιλίες, με την Hartley να θεωρείται η πιο ευαίσθητη. Το βακτήριο μεταδίδεται κυρίως από τομές κλαδέματος, καθώς επίσης και με τον εμβολιασμό από μολυσμένο δένδρο. Οι μολύνσεις ευνοούνται σε συνθήκες υψηλής ατμοσφαιρικής υγρασίας και θερμοκρασίας.
Συμπτώματα:
- Βαθύ επίμηκες σχίσιμο (20-100 εκ.) του κορμού και των κλάδων. Οι πληγές έχουν χρώμα καφέ ως μαύρο και στην επιφάνεια του απογυμνωμένου λευκού ξύλου του κορμού φαίνονται σκούρα στίγματα.
- Τα δένδρα εξασθενούν, παρουσιάζοντας μειωμένη βλάστηση και παραγωγή, καθώς και μειωμένη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες και στην ξηρασία.
Προληπτικά μέτρα:
- Υγιές πολλαπλασιαστικό υλικό.
- Αποφυγή πυκνής φύτευσης και κατάλληλο κλάδεμα ώστε να επιτυγχάνεται καλύτερος αερισμός των δένδρων και διείσδυση του ηλιακού φωτός στο εσωτερικό τους.
- Η διατήρηση των δένδρων σε καλή φυσική κατάσταση περιορίζει τις ζημιές.
- Απολύμανση των κλαδευτικών εργαλείων και επάλειψη των τομών κλαδέματος με ένα επικαλυπτικό πληγών.
- Τόσο το κλάδεμα, όσο και η συγκομιδή, θα πρέπει να αποφεύγονται με υγρό καιρό.
- Εάν η συγκομιδή γίνεται μηχανικά (δονητές κορμού), θα πρέπει να ακολουθείται από επάλειψη του κορμού με βορδιγάλειο πάστα ή ψεκασμό με χαλκούχο σκεύασμα. Μέτρα μετά την εμφάνιση της ασθένειας:
- Επάλειψη του κορμού με βορδιγάλειο πάστα ή ψεκασμός με χαλκούχο σκεύασμα.[13]

ΚΑΡΠΟΚΑΨΑ (Cydia pomonella)
Είναι ο σημαντικότερος εντομολογικός εχθρός της καρυδιάς και συναντάται σε μεγαλύτερους πληθυσμούς στις ζεστές πεδινές περιοχές. Έχει 2-3 γενεές το χρόνο. Τα ακμαία της πρώτης γενεάς εμφανίζονται κλιμακωτά από τις αρχές Μαΐου στις πιο θερμές περιοχές και από τις αρχές Ιουνίου στις ορεινές. Η δεύτερη μαζική έξοδος εκδηλώνεται από τα μέσα Ιουλίου και η τρίτη (όπου υπάρχει) από τα μέσα Αυγούστου. Οι προνύμφες της πρώτης γενεάς είναι οι πιο καταστρεπτικές, γιατί μπαίνουν εύκολα στα νεαρά καρύδια, από το στάδιο που αυτά έχουν διάμετρο μόλις 1 εκατοστό. Προσβάλλουν περισσότερα του ενός για να μπορέσουν να τραφούν και οι προσβεβλημένοι καρποί πέφτουν.
Αντιμετώπιση
Μετά την καρπόδεση και πριν αποκτήσουν οι καρποί το σύνηθες μέγεθος έναρξης προσβολής (διάμετρος 1 εκατοστού), καλό είναι οι παραγωγοί να τοποθετήσουν στα κτήματά τους φερομονικές παγίδες, για την παρακολούθηση του πληθυσμού του εντόμου. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται οι άκαιροι και άσκοποι ψεκασμοί, καθώς η καταπολέμηση αποβλέπει στη θανάτωση των εντόμων, πριν οι νεαρές προνύμφες εισχωρήσουν στους νεαρούς καρπούς.


Πηγές και Βιβλιογραφία
[1] Η καρυδιά και η καλλιέργειά της, αρθρό στη σελίδα huffingtonpost.gr του γεωπόνου Κάσσανδρου Γάτσιου
[2] Ανθράκωση της καρυδιάς, http://www.minagric.gr/greek/agro_pol/dasika/Karydia/Karydia.htm [Last Access 31/07/2009] 
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΔΑΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ
[3] Καλλιέργεια καρυδιών, http://farmingwalnuts.blogspot.gr/
[4] Καλλιέργεια καρυδιάς: http://www.makin.gr/farmingwalnuts.html
[5] 
Η καλλιέργεια της καρυδιάς, ecotimes.gr
[6] 'Σημειώσεις μαθήματος Δενδροκομίας' του Νάνου Γεωργίου, Αναπληρωτή καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
[7] Ειδική δενδροκομία Τόμος II 'Ακρόδρυα-Πυρηνόκαρπα-Λοιπά καρποφόρα', Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
[8] Δύο νέες πλαγιόκαρπες ποικιλίες καρυδιάς  ΕΘΙΑΓΕ, Δρ Δήμος Ρούσκας, Ιωάννης Ακρίβος, Σταθμός Γεωργικής ΈρευναςΒαρδατών Φθιώτιδας
[9] Coleoptera καρποφόρων δένδρων και αμπέλου, πτυχιακή μελέτη της Τσακιράκη Αργυρώς, Ηράκλειο 2010.

[10] Γεωργικές προειδοποιήσεις - τεχνικά δελτία καρυδιάς, 1.28/3/2016, ΤΜΗΜΑ ΠΕΡ/ΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΦΥΤΩΝ & ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Κ. Βάντζιος. 
[10] Καρπόκαψα καρυδίας - http://karydies.blogspot.gr/2011/05/blog-post_4105.html
[11] Γεωργικές Προειδοποιήσεις, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΦΥΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΒΟΛΟΥ, ΑΚΡΟΔΡΥΑ Νο 22 / 1-11-2016, Πληροφορίες: Δρ. Φωτεινή Ανδρέογλου
[12] Γεωργικές Προειδοποιήσεις, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΦΥΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ, Καρυδιά 7.24/10/2016, Πληροφορίες: Κ. Βάντζιος.
[13] Γεωργικές Προειδοποιήσεις, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΦΥΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΒΟΛΟΥ, ΑΚΡΟΔΡΥΑ Νο 4 / 24-3-2016, Πληροφορίες: Δρ. Φωτεινή Ανδρέογλου
[14] 
Walnut Deficiencies, Walnuts in California - UCdavis, fruitandnuteducation.ucdavis.edu
[15] 
WALNUT NUTRITION, How to Develop a Balanced Program Bob Beede, UC Farm Advisor Kings County