Τροφοπενία Καλίου (Κ)

Γενικά συμπτώματα για όλα τα εσπεριδοειδή: Στην έλλειψη καλίου τα περιθώρια των φύλλων στα παλαιότερα φύλλα αποκτούν ένα απαλό κίτρινο-χάλκινο χρώμα, ενώ παρουσιάζουν και χαρακτηριστική συστροφή. Με συνεχή ανεπάρκεια η χλώρωση απλώνεται σε όλο το φύλλο. Στους καρπούς παρατηρείται επιτάχυνση της ωρίμανσης τους, μείωση του μεγέθους τους και κάποια απώλεια της παραγωγής, επίσης μπορεί να παρουσιάζουν βυθισμένα αυλάκια στην επιφάνεια τους και κάποιες φορές σχίζονται.

Επιδεινώνεται από:
  α) Όξινα εδάφη (χαμηλό pH).
  β) Αμμώδη ή ελαφρά εδάφη (λόγο έκπλυσης).
  γ) Συνθήκες ξηρασίας.
  δ) Υψηλές βροχοπτώσεις  ή βαριά άρδευση (λόγο έκπλυσης).
  ε) Αργιλώδη εδάφη.
στ) Εδάφη με χαμηλά αποθέματα Καλίου.
  ζ) Πλούσια σε μαγνήσιο ή ασβέστιο εδάφη.
  η) Έλλειψη εδαφικής υγρασίας.

Όταν το επίπεδο του καλίου στα φύλλα είναι κάτω από 0,7% δεν επαρκεί για μια ικανοποιητική παραγωγή. Αν το επίπεδο του καλίου είναι πάνω 0,7%, τότε ενδείκνυται νέα καλιούχος λίπανση μόνο, αν υπάρχουν προβλήματα μεγέθους καρπών και ανωμαλιών του φλοιού τους. Η αύξηση καλίου στην πορτοκαλιά αυξάνει το πάχος του φλοιού των πορτοκαλιών και μειώνει την περιεκτικότητά τους σε χυμό, ενώ στη λεμονιά μειώνει το πάχος του φλοιού των λεμονιών και αυξάνει την περιεκτικότητα αυτών σε χυμό.

Διόρθωση τροφοπενίας: Οι εφαρμογές με χλωριούχο κάλιο προκαλούν ζημιές στα δέντρα και γι' αυτό καλό ειναι να χρησιμοποιούνται  λιπάσματα που περιέχουν Θειικό Κάλιο (K₂SO₄₎. Σε εδάφη που οι εφαρμογές καλιούχου λίπανσης δεν είναι αποτελεσματικές, συνιστάται η παροχή καλίου με διαφυλλικούς ψεκασμούς, τέλη άνοιξης ή αρχές καλοκαιριού.