Ο Μαύρος Ακανθώδης Αλευρώδης στην καλλιέργεια εσπεριδοειδών

Το είδος Aleurocanthus spiniferus έχει κύριους ξενιστές τα εσπεριδοειδή αλλά και το αµπέλι (Vitis vinifera), την Αχλαδιά (Ryrus spp.), τον λωτό (Diospyros kaki) και άλλα είδη καλλιεργούµενων (Αβοκάντο (Persea americana), ροδιά (Punica granatum), κυδωνιά (Cydonia oblonga)) και καλλωπιστικών φυτών (είδη τριανταφυλλιάς Rosa spp.).

Συμπτώματα προσβολής
Σε έντονες προσβολές το έντοµο δηµιουργεί πολυπληθείς αποικίες προνυµφών στην κάτω επιφάνεια των φύλλων. Τα ενήλικα άτοµα βρίσκονται και αυτά στις ίδιες θέσεις και σε περίπτωση που ενοχληθούν κινούνται έντονα πετώντας. Αποτέλεσµα της προσβολής είναι ο σχηµατισµός κηλίδων µελιτωµάτων που στην συνέχεια αναπτύσσεται έντονη καπνιά.

Διάκριση με άλλους εχθρούς
Τα αβγά είναι επιµήκη-οβάλ έως νεφροειδούς σχήµατος µε µήκος 0,2mm και εναποτίθενται σε σπειροειδή σχηµατισµό στην κάτω επιφάνεια των φύλλων. Αρχικά έχουν κιτρινωπό χρωµατισµό και στη συνέχεια αποκτούν σκούρο καφέ και τελικά µαύρο χρωµατισµό χρωµατισµό καθώς το έµβρυο αναπτύσσεται αναπτύσσεται. Οι νεαρές προνύµφες προνύµφες είναι µαύρου χρώµατος, πεπλατυσµένες, φέρουν 6 πόδια και περιφερειακά 2 επιµήκη και αρκετά µικρότερου µήκους ακανθώδης νηµάτια. Κινούνται ενεργά στα σκιαζόµενα µέρη του φυλλώµατος και αφού εισάγουν τα στοµατικά µόρια εντός των φύλλων εκδύονται, χάνουν τα πόδια τους, αποκτούν οβάλ σχήµα και προσηλώνονται στο συγκεκριµένο σηµείο. Μετά από δύο επιπλέον εκδύσεις εµφανίζονται τα πτερωτά ενήλικα, τα οποία σε κατάσταση ηρεµίας, ο γενικός τους χρωµατισµός των πτερύγων είναι ένα µεταλλικό γκρί-µπλέ χρώµα µε ανοιχτόχρωµα σηµάδια.
Ανάλογα µε τις επικρατούσες συνθήκες, ο βιολογικός κύκλος του εντόµου µπορεί να διαρκέσει από 2 έως 4 µήνες και να έχει από 3 έως πάνω από 6 επικαλυπτόµενες γενιές ανά έτος.

Η διασπορά των εντόµων σε µεγαλύτερες αποστάσεις γίνεται µε την διακίνηση προσβεβληµένων δενδρυλλίων που προορίζονται για φύτευση ή προσβεβληµένων τµηµάτων φυτών, στα οποία υπάρχουν αυγά ή και προνύµφες των εντόµων.

Σημασία της μη διάδοσης
Ο νέος αλευρώδης δεν αντιμετωπίζεται εύκολα με φάρμακα και καθώς δεν υπάρχουν εγκατεστημένοι φυσικοί εχθροί που να μετριάζουν τον πληθυσμό του προκαλεί έντονες προσβολές.