Εγκατάσταση της εφαρμογής για Windows PC / Laptop

Επιστροφή στην κατηγορία

Για να δείτε περισσοτερες πληροφοριες για το κάθε λίπασμα, δημιουργήσετε μια συνδρομή.

Αμπέλι: Οδηγός Λίπανσης

Στη σύγχρονη αμπελοκομική τεχνική, όσον αφορά την ανόργανη θρέψη της αμπέλου, ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση του αζώτου, του καλίου και του μαγνησίου, η έλλειψη ή περίσσεια των οποίων απαντάται συχνά στους αμπελώνες και οι απαιτήσεις σε αυτά είναι μεγαλύτερες από τα υπόλοιπα ανόργανα θρεπτικά στοιχεία.^[1]

Η καλλιέργεια του αµπελιού προσαρµόζεται σε διάφορες καταστάσεις θρέψης και οι απαιτήσεις του σε λιπαντικά στοιχεία είναι γενικά περιορισµένες σε σχέση µε άλλες δενδρώδεις καλλιέργειες. Οι ρίζες του βρίσκονται σε δραστηριότητα από τις αρχές της άνοιξης µέχρι τέλος φθινοπώρου όπου και απορροφούν τα απαραίτητα για το αµπέλι θρεπτικά στοιχεία. Τα φύλλα κατά τη φυλλόπτωση και οι κληµατίδες που αφαιρούνται κατά το κλάδεµα, επιστρέφουν στο έδαφος, και αποτελούν περίπου το 90% της ετήσιας βλάστησης.^[2]

Παραλαβή θρεπτικών στοιχείων από τα σταφύλια
Απόδοση	Κιλά ανά στρέμμα και έτος
(τον./στρ.)	Άζωτο (Ν)	Φωσφόρος (Ρ2Ο5)	Κάλιο (Κ2Ο)	Μαγνήσιο (MgO)	Ασβέστιο (CaO)
0,7 – 2,5	2,2 – 8,4	0,5 – 3,5	4,1 – 14,8	0,6 – 2,5	2,8 – 20,4

Η εφαρµογή των λιπασµάτων στον αµπελώνα µπορεί να γίνει µε τις παρακάτω µεθόδους:

Με τη βασική λίπανση, κατά την εγκατάσταση του αµπελώνα µε ενσωµάτωση των λιπασµάτων µε βαθιά άροση.
Με επιφανειακή λίπανση στο έδαφος του αµπελώνα κατά τη διάρκεια του ετήσιου κύκλου των πρέµνων, µε ή χωρίς ενσωµάτωση.
Με υδρολίπανση σε αρδευόµενους αµπελώνες µέσω του συστήµατος άρδευσης µε προσθήκη υδατοδιαλυτών κατά την άρδευση.
Με διαφυλλική λίπανση µε ψεκασµό πλήρως υδατοδιαλυτών λιπασµάτων στο φύλλωµα των πρέµνων, συνήθως για την αντιµετώπιση τροφοπενιών.^[3]

Λιπαντικές απαιτήσεις του Αμπελιού (κιλά/στρέμμα ανά έτος)
Τύπος Καλλιέργειας	Άζωτο (Ν)	Φώσφορος (Ρ205)	Κάλιο (Κ20)	Μαγνήσιο (MgO)
ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ	15 – 20	6 – 10	18 – 22	6 – 8
ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΜΑ	8 – 15	5 – 8	12 – 16	4 – 6

Βασική Λίπανση
Τύπος Λιπάσματος	Δοσολογία (κιλά/στρ.)	Παρατηρήσεις
12-8-16 + MgO + Ιχv. (Βραδείας Αποδεσμευσης)	50 - 90	Μπορούν να εφαρμοστούν λιπάσματα βραδείας αποδέσμευσης και συμβατικά
15-3-20 +MgO+Ιχv.	50 - 100
15-9-15 +3MgO+Ιχv. (Βραδείας Αποδεσμευσης)	50 - 90
20 - 10 - 10	60 - 110
10-10-20-(15)+MgO+Ιχv.	60 – 80
14-7-14-(12,5)+MgO+Ιχv.	50 – 100
12-12-17-(13)+MgO+Ιχν.	60 – 110
12-12-18-(12)+0,5Β+Ιχν.	60 – 80
8-10-14-(11)+ 15% Οργ.Ύλη	80 – 100
11-15-15-(14)	60 – 110
0-0-30+10MgO	40- 60
Επιφανειακή Λίπανση
ΝΙΤΡΙΚΗ ΑΜΜΩΝΙΑ (34,5-0-0)	15 – 30	Υδατοδιαλυτός τύπος.
ΝΙΤΡΙΚΗ ΑΜΜΩΝΙΑ (33,5-0-0)	15 – 30	Αναλόγως των τοπικών αναγκών.
ΑΣΒ. ΝΙΤΡΙΚΗ ΑΜΜΩΝΙΑ (26-0-0)	20 – 40	Αναλόγως των τοπικών αναγκών.
ΟΥΡΙΑ 46-0-0	20 - 25
27-0-0	20 – 40

Μορφές λίπανσης

Η προσθήκη των λιπασμάτων στον αμπελώνα γίνεται ως εξής:

α) Βασική λίπανση πριν την εγκατάσταση του αμπελώνα και η οποία αναφέρεται στην ενσωμάτωση απλών λιπασμάτων φωσφόρου (P) και καλίου (K) στο έδαφος με βαθύ όργωμα (80cm), αν απαιτούνται, σύμφωνα με την ανάλυση που έχει προηγηθεί.
Ταυτόχρονα γίνεται και η εφαρμογή της οργανικής ουσίας.
Στη βασική λίπανση δεν προστίθεται άζωτο.^[1]
β) Επιφανειακές λιπάνσεις στο έδαφος του αμπελώνα κάθε έτος. Η προσθήκη των λιπασμάτων γίνεται σύμφωνα με τις ανάγκες των πρέμνων σε θρεπτικά στοιχεία (για ένα συγκεκριμένο φορτίο και με τους υπόλοιπους παράγοντες δεδομένους) και οι οποίες προσδιορίζονται από τις αναλύσεις του εδάφους και των φύλλων.
Σε ξηρικούς αμπελώνες η επιφανειακή λίπανση μπορεί να γίνει με χύδην εφαρμογή των στερεών λιπασμάτων στην επιφάνεια του εδάφους και με ενσωμάτωση αυτών στα επιφανειακά στρώματα του εδάφους για να διασφαλισθεί η διαλυτοποίηση των λιπασμάτων.
Στη περίπτωση αρδευόμενων αμπελώνων εφαρμόζονται κυρίως υδρολιπάνσεις στη διάρκεια του ετήσιου βλαστικού κύκλου και ανάλογα σε συνδυασμό με χειμερινή εφαρμογή λιπασμάτων.
Σε όλες τις περιπτώσεις αποφεύγεται η εφαρμογή αζωτούχων λιπασμάτων το χειμώνα.^[1]
γ) ∆ιαφυλλικές λιπάνσεις οι οποίες γίνονται μόνο όταν επιδιώκεται η άμεση διόρθωση διαπιστωμένης τροφοπενίας κυρίως σιδήρου και ιχνοστοιχείων.^[1]

Φώσφορο

Η άμπελος δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητική σε φώσφορο και η έλλειψη του δεν απαντάται συχνά εάν προστεθεί φώσφορος στη βασική λίπανση. Τροφοπενίες ασβεστίου και θείου δεν εμφανίζονται στους αμπελώνες λόγω της σημαντικής παρουσίας των στοιχείων αυτών στα εδάφη, στα εφαρμοζόμενα λιπάσματα και σκευάσματα φυτοπροστασίας.
Πραγματική τροφοπενία σιδήρου δεν απαντάται λόγω των επαρκών ποσοτήτων του στοιχείου στα εδάφη. Η χλώρωση σιδήρου που αναπτύσσεται σε αμπελώνες είναι αποτέλεσμα κυρίως μη σωστής επιλογής υποκειμένου.
Από τα ιχνοστοιχεία ενδιαφέρον παρουσιάζουν το βόριο και ο ψευδάργυρος όπου μπορεί να εμφανισθεί τροφοπενία, ενώ ελλείψεις μαγγανίου, χαλκού και μολυβδαινίου παρουσιάζονται σπάνια έως εξαιρετικά σπάνια^[1]

Άζωτο

Η έλλειψη αζώτου στην άμπελο μειώνει την παραγωγή. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της έλλειψης είναι η χλώρωση των κατώτερων φύλλων, λόγω της μετακίνησης του αζώτου, σε συνθήκες έλλειψης, από τα παλιά φύλλα στα νεώτερα. Σε πολλές περιπτώσεις έλλειψης αζώτου παρατηρείται μείωση της παραγωγής πριν ακόμη εμφανισθούν συμπτώματα χλώρωσης.

Η προσθήκη αζώτου στα πρέμνα αυξάνει τη ζωηρότητα των βλαστών και τη γονιμότητα των λανθανόντων οφθαλμών. Επίσης αυξάνει την οξύτητα των σταφυλιών, ενώ μειώνει την περιεκτικότητα σε σάκχαρα και χρωστικές.
Προσθήκη υπερβολικής ποσότητας αζώτου δίνει μεγάλη αύξηση της βλάστησης και μείωση της παραγωγής καθώς και της γονιμότητας των λανθανόντων οφθαλμών λόγω σκίασης των βλαστών την εποχή σχηματισμού των ανθικών καταβολών.

Η συνεχής προσθήκη αζώτου σε συνθήκες επάρκειας οδηγεί σε αύξηση της βλάστησης και δεν συσσωρεύεται, με την έννοια της αποθήκευσης, στις ρίζες και τα μόνιμα μέρη των πρέμνων της αμπέλου. ^[1]

Μαγνήσιο

Συχνή είναι η περίπτωση ανταγωνισμού στην πρόσληψη του μαγνησίου από το κάλιο στην άμπελο, ιδίως σε εδάφη φτωχά σε μαγνήσιο. Η προσθήκη στο έδαφος μεγάλης ποσότητας καλίου είναι δυνατόν να προκαλέσει τροφοπενία μαγνησίου. Έλλειψη μαγνησίου προκαλεί την φυσιολογική πάθηση ‘ξήρανση της ράχης’. Στην έλλειψη μαγνησίου εμφανίζεται περιφερειακή και μεσονεύρια χλώρωση των μεγαλύτερων σε ηλικία φύλλων. ^[1]

Φώσφορος

Συμβάλλει στην ανάπτυξη του ριζικού συστήματος και ευνοεί την ωρίμανση των σταφυλιών.

Έλλειψη του φωσφόρου έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση της φωτοσύνθεσης στα πρέμνα καθώς και τη μείωση της καρπόδεσης και της παραγωγής.

Έλλειψη φωσφόρου δεν παρατηρείται συχνά στην άμπελο. Σε αυτό συμβάλλει σημαντικά η προσθήκη φωσφόρου στην βασική λίπανση κατά την εγκατάσταση του αμπελώνα. ^[1]

Βόριο

Η έλλειψη βορίου εμφανίζεται στα νεότερα φύλλα με χλώρωση, παραμόρφωση και ασύμμετρη ανάπτυξη αυτών. Στους βλαστούς εμφανίζεται βραχυγονάτωση, μειωμένη ανάπτυξη και έκπτυξη ταχυφυών. Στις ανθοταξίες παρατηρείται μειωμένη καρπόδεση ενώ τα σταφύλια παρουσιάζουν ανισοραγία και αραιοραγία.

Πηγές / Βιβλιογραφία:

[1] ΑΡΧΕΣ ΛΙΠΑΝΣΗΣ ΑΜΠΕΛΩΝΑ - ΠΕΓΕΑΛ Ηρακλείου, Χαράλαμπος Συμινής, ∆ρ Γεωπόνος, Μ.∆.Ε.
https://drive.google.com/file/d/0B2PEadjTgQAwYmhNYzhtSjlDT2c/edit

[2] ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ «Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑΣ ΣΟΥΛΤΑΝΙΝΑΣ» ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ. ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΥΣΑΡΑΚΗΣ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΤΙΚΟ Ι∆ΡΥΜΑ ΚΡΗΤΗΣ ΣΧΟΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΓΕΩΠΟΝΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
[3] Σταυρακάκης Μ., Συµίνης Χ., Μπινιάρη Κ. και Σωτηρόπουλος Γ., 2000.
Αµπελουργία. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Υ.ΠΕ.Π.Θ., Αθήνα, σελ.259
[4] Οδηγοί Θρέψεις των εταιριών, ELFE, ΓΑΒΡΙΉΛ, COMPO, KALI
[5] http://landaction.blogspot.gr/2011/01/blog-post_31.html