Πτώση Καρπών

Η πτώση των καρπών αποτελεί ένα από τα συχνότερα και πιο προβληματικά φυσιολογικά φαινόμενα στη ροδιά, ιδιαίτερα κατά τα πρώτα χρόνια εγκατάστασης της φυτείας (3–5 έτη). Τα νεαρά δέντρα διαθέτουν χαμηλότερη ικανότητα κατακράτησης καρπών και εμφανίζουν εύκολα φαινόμενα καρπόπτωσης όταν υποστούν καλλιεργητικό ή περιβαλλοντικό στρες.
1. Υπερβολική βλάστηση (vigor)

• Η έντονη βλαστομανία οδηγεί σε ανταγωνισμό μεταξύ βλαστικών και αναπαραγωγικών ιστών.
• Κύριες αιτίες που την ενισχύουν:
• Υπερβολικές αζωτούχες λιπάνσεις
• Πολύ συχνά ή υπερβολικά ποτίσματα
• Έλλειψη ισορροπημένου κλαδέματος

2. Στρες νερού

• Η ροδιά είναι ανθεκτική στην ξηρασία, αλλά παρουσιάζει έντονη ευαισθησία στις απότομες μεταβολές της εδαφικής υγρασίας.
• Απότομη ξηρασία → καρπόπτωση
• Άφθονο πότισμα μετά από περίοδο ξηρασίας → καρπόπτωση
• Ασταθής υγρασία εδάφους → αποκοπή των καρπών σε πρώιμα στάδια

3. Θρεπτικές ανισορροπίες

• Έλλειψη Καλίου (K) → αδύνατο στήριγμα του καρπού
• Έλλειψη Βορίου (B) → διαταραχές άνθησης & καρπόδεσης → πρώιμη πτώση
• Υπερβολικό Άζωτο → βλαστομανία και μείωση καρπόδεσης

4. Περιβαλλοντικοί παράγοντες

• Μεγάλες διακυμάνσεις θερμοκρασίας ημέρας–νύχτας
• Ισχυροί άνεμοι
• Υψηλές θερμοκρασίες λόγω άμεσης έκθεσης στον ήλιο (ηλιακό έγκαυμα)

5. Παθογόνα & έντομα (δευτερογενώς)
Αν και η πτώση καρπών στη ροδιά είναι κατά βάση φυσιολογικό φαινόμενο, μπορεί να επιδεινωθεί από:

• Έντομα που τρυπούν τον καρπό (λεπιδοπτερά, Crytoblabes, Ectomyelois spp.)
• Αλευρώδη
• Μύκητες (Alternaria, Coniella, Botrytis) σε τραυματισμένους καρπούς
• Οι μολύνσεις είναι δευτερογενείς και όχι πρωτογενές αίτιο της πτώσης.

---

1. Σταθερή άρδευση

• Σταθερή υγρασία εδάφους κατά τη διάρκεια της καρπόδεσης και ανάπτυξης
• Αποφυγή ακραίων ελλειμμάτων ή υπερβολικής υγρασίας
• Χρήση στάγδην με συχνά μικρής διάρκειας ποτίσματα

2. Ισορροπημένη λίπανση

• Περιορισμός αζωτούχας λίπανσης μετά το δέσιμο
• Ενίσχυση με Κάλιο (K) και Βόριο (B) στα κρίσιμα στάδια
• Φυλλοψεκασμός με Βόριο πριν και λίγο μετά την άνθιση βοηθά στη σταθεροποίηση της καρπόδεσης

3. Μείωση ηλιακού στρες

• Σκίαση με δίχτυα 20–30%
• Ψεκασμοί με καολίνη, και πυριτικά σκευάσματα μειώνουν θερμική καταπόνηση και ηλιοεγκαύματα

4. Κατάλληλο κλάδεμα

• Αποφυγή αυστηρού κλαδέματος που δημιουργεί βλαστομανία
• Σχηματισμός ανοιχτής κόμης για καλύτερο φωτισμό & αερισμό

5. Υγιεινή καλλιέργειας

• Απομάκρυνση καρπών με τραύματα ή μολύνσεις
• Έλεγχος εντόμων που τραυματίζουν καρπούς