Χαρακτηρίζεται από έντονη καρπόπτωση σε όλα τα στάδια και παρουσιάζει τάση διακύμανσης της παραγωγής από χρονιά σε χρονιά. Το μάνγκο πολλαπλασιάζεται με εμβολιασμό των επιθυμητών ποικιλιών σε σπορόφυτα ή κλωνικά υποκείμενα ενώ δεν ενδείκνυται ο πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα ή καταβολάδες.
Ιδανικές θερμοκρασίες θεωρούνται οι
24 - 27°C σε συνδυασμό με υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία. Τα ενήλικα δένδρα ζημιώνονται σε θερμοκρασίες κάτω από -4°C ενώ αντίστοιχα τα νεαρά δενδρύλλια σε θερμοκρασίες κάτω από +0.6°C.
[1]Η φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται με μπάλα χώματος. Το βάθος των λάκκων φυτεύσεως πρέπει να είναι τουλάχιστον 40 cm και το πλάτος επίσης 40 cm. Η συνήθης απόσταση φύτευσης είναι 10 - 12 μέτρα τόσο επί της γραμμής όσο και μεταξύ των γραμμών φυτεύσεως των δέντρων. Το μάνγκο φυτεύεται κατά το σύστημα των τετραγώνων ή ορθογωνίων παραλληλογράμμων. Η φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται με την έναρξη των βροχοπτώσεων. Κατά την νεαρή ηλικία τα δέντρα πρέπει να προστατεύονται με τεχνητούς ανεμοθραύστες από τους ζεστούς, ξερούς η ψυχρούς ανέμους καθώς και από τα σταγονίδια της θάλασσας, όταν η φυτεία βρίσκεται πολύ κοντά σ' αυτή. Η καταπολέμηση των ζιζανίων μπορεί να γίνει με μηχανικά ή χημικά μέσα.
[2]Λίπανση μάνγκο: Στα νεαρά δένδρα συνιστάται η παροχή 150 - 250 gr/δένδρο του λιπάσματος 5-10-5-2 (N-P-K-Mg), 3-4 εβδομάδες μετά τη φύτευση. Η ποσότητα αυτή αυξάνεται στα 450 gr κατά τα τέλη του πρώτου χρόνου. Κατά τα επόμενα 2-3 χρόνια η ποσότητα αυξάνεται στα 900 - 1350 gr/δέντρο και επαναλαμβάνεται κάθε 2 μήνες. Η παροχή των ιχνοστοιχείων χαλκού, ψευδαργύρου και μαγγανίου γίνεται με διαφυλλικό ψεκασμό όταν τα φύλλα είναι ενεργά. Στην Ινδία ως καλύτερη αναλογία των λιπαντικών στοιχείων βρέθηκε να είναι η 4-1-4 (N-P-K) με το Ν σε ποσότητα 0.75 kg / δέντρο ηλικίας 12 ετών.
[2] Η περίσσεια Β και CI πρέπει να ελέγχεται.
Το μάνγκο αναπτύσσεται σε εδάφη ελαφρά, μέσης σύστασης με καλή αποστράγγιση. Είναι φυτό με μέτριες απαιτήσεις σε νερό και συνήθως δεν απαιτείται άρδευση. Τα δένδρα διαμορφώνονται σε κυπελοειδές σχήμα και απαιτούν πολύ ελαφρό κλάδεμα. Η συγκομιδή γίνεται με το χέρι από
Μάιο μέχρι
Οκτώβριο ανάλογα με την ποικιλία.
Οι ποικιλίες που προωθούνται είναι: Kent, Palmer, Keitt, Tommy Atkins και Irwin, μόνον υπό κάλυψη, στις θερμότερες και απαλλαγμένες παγετών περιοχές της χώρας.[1]