ΓΚΟΥΑΒΑ (Psidium guajava) οικ. Myrtaceae
Η γκουάβα είναι δένδρο αειθαλές, μικρού μεγέθους. Ο καρπός έχει σχήμα σφαιρικό ή αχλαδόμορφο και η σάρκα είναι μαλακή χρώματος από λευκό έως κόκκινο με γλυκιά ή υπόξινη γεύση και πολλούς μικρούς σπόρους. Ο καρπός τρώγεται ως νωπός, αλλά χρησιμοποιείται και για την παρασκευή μαρμελάδας, χυμού ενώ είναι πλούσιος σε βιταμίνη C.
Πολλές ποικιλίες είναι αυτογόνιμες ενώ υπάρχουν και αυτόστειρες που απαιτούν την συγκαλλιέργεια δύο ή τριών ποικιλιών.
Οι ποικιλίες που προορίζονται για βιομηχανική επεξεργασία πολλαπλασιάζονται με σπόρο ενώ οι ποικιλίες που προορίζονται για επιτραπέζια χρήση πολλαπλασιάζονται με εμβολιασμό σε σπορόφυτα υποκείμενα ή με μοσχεύματα.
[1]
Θερμοκρασία
Η γκουάβα καλλιεργείται σε ποικιλία κλιμάτων αλλά σε θερμοκρασίες κάτω από 8°C υφίσταται σοβαρές ζημιές. Ιδανικές θερμοκρασίες κυμαίνονται μεταξύ 23-28°C.
[1]
Φύτευση
Η φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται με μπάλα χώματος. Το βάθος των λάκκων πρέπει να είναι 50cm και το πλάτος 30cm. Η γκουάβα συνήθως φυτεύεται κατά το σύστημα των τετραγώνων ή ορθογωνίων παραλληλογράμμων. Οι αποστάσεις φυτεύσεως των δενδρυλλίων είναι 6 - 7m μεταξύ των γραμμών φυτεύσεως των δέντρων και 5 - 6m επί της γραμμής.[1]
Καλλιέργεια εδάφους
Επειδή η γκουάβα είναι δέντρο επιπολαιόριζο, καλό είναι να αποφεύγεται η μηχανική καλλιέργεια και η καταπολέμηση των ζιζανίων να γίνεται με τα ενδεδειγμένα ζιζανιοκτόνα.[2]
Άρδευση
Αν και θεωρείται φυτό ανεκτικό στην ξηρασία, αναπτύσσεται, καρποφορεί και παράγει καρπούς καλύτερης ποιότητας, όταν ποτίζεται ιδιαίτερα κατά τις ξερικές περιόδους.[2]
Λίπανση / Έδαφος
Συνιστάται η παροχή του μικτού λιπάσματος 10-4-10 σε αναλογία 4kg/ανά έτος/ανά 5cm της διαμέτρου του κορμού των δέντρων. Η παροχή των ιχνοστοιχείων Cu, Zn, Mn και Β γίνεται δύο φορές το χρόνο κατά τα δύο πρώτα χρόνια από της εγκαταστάσεως της φυτείας, αν υπάρχει έλλειψη αυτών.[2]
Αναπτύσσεται και καρποφορεί ικανοποιητικά σε ευρεία ποικιλία εδαφών, από τα αμμώδη μέχρι τα αργιλώδη, αρκεί να αποστραγγίζουν καλά, και θεωρείται ανεκτική στα αλατούχα εδάφη.[1]
Κλάδεμα
Το δένδρο διαμορφώνεται σε σχήμα κυπελλοειδές. Το κλάδεμα καρποφορίας συνίσταται στη διατήρηση του σχήματος της κόμης των δένδρων για την εξασφάλιση ικανοποιητικού φωτισμού και αερισμού στο εσωτερικό της κόμης.[1] Επίσης συνιστάται και αραίωμα της υγιούς βλαστήσεως για την αύξηση του ηλιακού φωτός και του αερισμού στο εσωτερικό μέρος της κόμης των δέντρων, παράγοντες που ευνοούν την καρποφορία και την υγιεινή των δέντρων.[2]
Συγκομιδή
Οι καρποί συγκομίζονται με το χέρι και κατά «χέρια» όταν ωριμάσουν. Η περίοδος συγκομιδής διαρκεί 8-10 εβδομάδες. Η απόδοση κατά στρέμμα ανέρχεται στους 1,2-2 τόνους κατά το 3ο έτος της ηλικίας της φυτείας και σε 4-5 τόνους από το 5ο έτος της ηλικίας της φυτείας και μετά.
[1] Ποικιλίες
Οι ποικιλίες που προτείνονται είναι: οι κιτρινόσαρκες Beaumont Red, Mexican Cream, Pear, White Indian, καθώς και οι ερυθρόσαρκες Red Indian, Red Malaysian, Ruby, South African, αλλά και κάθε άλλη ποικιλία που έχει δοκιμαστεί τοπικά και κρίνεται καταλληλότερη από τις κατά τόπους Δ/νσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής των Περιφερειακών Ενοτήτων ή όπου αλλού προτείνεται από το Ινστιτούτο Υποτροπικών και Ελαίας Χανίων ή του ΤΕΙ Φυτικής Παραγωγής Ηρακλείου.[1]
Πηγές[1] Υποτροφικά φυτά. / ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ / ΓΕΝΙΚΗ Δ/ΝΣΗ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ [2]Ειδική δενδροκομία Τόμος V 'Τροπικά φυτά', Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Εκδόσεις Σταμούλη, 2001
Plant Protection
Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ορθολογική Χρήση των Γεωργικών Φαρμάκων 
