Ιμιδαζολες

Πληροφορίες και τρόπος λειτουργίας για την ομάδα δραστικών ουσιών Ιμιδαζόλες

Οι Ιμιδαζόλες αποτελούν μια από τις τρεις βασικές υποομάδες των Αζολών (Azoles) στη φυτοπροστασία, μαζί με τις: Τριαζόλες (Triazoles) και τις Θειαζόλες (Thiazoles)

Όλες οι Αζόλες ανήκουν στους DMI fungicides (FRAC 3), με κοινό μηχανισμό δράσης την αναστολή της C14-demethylase (CYP51) στο μονοπάτι βιοσύνθεσης της εργοστερόλης.

Οι Ιμιδαζόλες είναι από τα παλαιότερα DMI, αλλά παραμένουν σημαντικά σε πολλές καλλιέργειες.

Χημική Ταυτότητα:
🔹 Χημική υποομάδα: Imidazoles
🔹 Μεγαλύτερη ομάδα: Azoles (DMI fungicides)
🔹 FRAC Group: 3 - Demethylation Inhibitors
🔹 Κοινό χαρακτηριστικό: Παρουσία του πυρήνα imidazole (C₃H₄N₂)
🔹 Δράση: Στοχεύουν την C14-demethylase (CYP51) στους μύκητες

Μηχανισμός δράσης (Ιδιo όπως όλες οι τριαζόλες και αζόλες):

Αναστολή της C14-demethylase (CYP51)
🔹 μπλοκάρισμα της σύνθεσης εργοστερόλης
🔹 διαταραχή της κυτταρικής μεμβράνης
🔹 αναστολή ανάπτυξης υφών
🔹 αναστολή σπορογένεσης
🔹 θάνατος του μύκητα

Σε σχέση με τις τριαζόλες:
🔹 οι ιμιδαζόλες είναι γενικά λιγότερο επιλεκτικές,
🔹 έχουν πιο περιορισμένο φάσμα δράσης,
🔹 αλλά συχνά έχουν ισχυρή δράση εδάφους και μετασυλλεκτική χρήση.

Φάσμα δράσης των Imidazoles:
Καλύπτουν πλήθος ασκομυκήτων και βασιδιομυκήτων
🔹 Alternaria spp.
🔹 Colletotrichum spp.
🔹 Botrytis cinerea (περιορισμένη δράση)
🔹 Monilinia spp.
🔹 Fusarium spp.
🔹 Penicillium spp.
🔹 Geotrichum candidum
🔹 Venturia spp.
🔹 Erysiphe spp. (ωίδια - μέτρια δράση)
Ιδιαίτερα ισχυρά κατά παθογόνων αποθήκευσης και μετασυλλεκτικών ασθενειών.

Συμπεριφορά στο φυτό:
🔹 Δράση διεισδυτική και τοπικά συστηματική
🔹 Καλή σταθερότητα σε επιφάνειες καρπών
🔹 Ικανότητα διείσδυσης στο φλοιό
🔹 Μέτρια μετακίνηση στο ξύλωμα
🔹 Ιδανικά για επεξεργασίες σπόρων και μετασυλλεκτική χρήση

Φυσικοχημικά χαρακτηριστικά (γενικά για την ομάδα):
🔹 Διαλυτότητα στο νερό: Μέτρια - υψηλή
🔹 Log K_ow: 2-4
🔹 Πτητικότητα: Χαμηλή
🔹 DT₅₀ στο έδαφος: 10-40 ημέρες
🔹 Σταθερότητα: Υψηλή στα όξινα διαλύματα

Οικοτοξικολογικό προφίλ:
🔹 Χαμηλή τοξικότητα σε θηλαστικά
🔹 Μερική τοξικότητα σε υδρόβια (ανάλογα με το μόριο)
🔹 Χαμηλή φυτοτοξικότητα σε εσπεριδοειδή και φρούτα
🔹 Συμβατότητα με IPM σε πολλούς τομείς

Πλεονεκτήματα:
🔹 Υψηλή αποτελεσματικότητα σε Penicillium και Geotrichum
🔹 Άριστη μετασυλλεκτική χρήση (ιδίως imazalil)
🔹 Καλή δράση σε παθογόνα εδάφους και επιφανειακά
🔹 Διαφοροποίηση από τριαζόλες (όσον αφορά την ADME)

Μειονεκτήματα:
🔹 Περιορισμένο φάσμα δράσης σε σχέση με τριαζόλες
🔹 Υψηλός κίνδυνος ανθεκτικότητας (όπως όλοι οι DMI)
🔹 Όχι ιδανικά για ωομύκητες
🔹 Μερική φυτοτοξικότητα σε ευαίσθητες ποικιλίες υπό στρες