Μυκητολογική ασθένεια που προσβάλει κυρίως τους ώριμους και τους υπερώριμους καρπούς. Οι
πρώτες προσβολές από τον μύκητα παρατηρούνται κατά την περίοδο της αλλαγής του χρώματος των καρπών.
Οι καιρικές συνθήκες εκδήλωσης και διάδοσης της ασθένειας είναι παρόμοιες με εκείνες του
κυκλοκόνιου (βροχές, υψηλότατη υγρασία και 15-25
0
C (άριστη 25
0
C). Σε τέτοιες συνθήκες
απελευθερώνονται κονίδια στελεχών της ατελούς μορφής του μύκητα, τα οποία μολύνουν τους καρπούς
μέσω της επιδερμίδας. Στις ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης η ασθένεια εξαπλώνεται με ιδιαίτερα γρήγορους
ρυθμούς και τα συμπτώματα στους καρπούς εμφανίζονται σε 2-3 ημέρες.
Η εξέλιξη της ασθένειας είναι σημαντικά ταχύτερη, όταν οι μολύνσεις συμβαίνουν μέσω πληγών από
νύγματα δάκου.
Πηγή μολύσματος αποτελούν οι μολυσμένοι καρποί του προηγούμενου έτους στο δένδρο και στο
έδαφος.
Η καταπολέμηση της ασθένειας, ιδιαίτερα όταν αυτή έχει εκδηλωθεί, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αυτό
οφείλεται στην ταχύτητα διάδοσης της ασθένειας, και στην πιθανή ύπαρξη διαφορετικών στελεχών της
μολυσματικής μορφής του μύκητα.
Για την καταπολέμηση της ασθένειας συνιστώνται προληπτικοί ψεκασμοί με ένα κατάλληλο και
εγκεκριμένο μυκητοκτόνο, όταν οι καιρικές συνθήκες γίνονται ευνοϊκές για την εξάπλωση της ασθένειας,
ενώ κρίσιμος θεωρείται ένας ψεκασμός στην έναρξη της ωρίμανσης του ελαιόκαρπου.
Γενικά, οι επεμβάσεις εναντίον του κυκλοκόνιου, καταπολεμούν ταυτόχρονα και το γλοιοσπόριο.
Επίσης, η συστηματική καταπολέμηση του δάκου βοηθά αποτελεσματικά στον περιορισμό της
ασθένειας.
Ακόμη, το σωστό και συστηματικό κλάδεμα των δένδρων διευκολύνει την κίνηση του ανέμου και τη
διέλευση της ηλιακής ακτινοβολίας μέσα στον ελαιώνα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του
επιπέδου υγρασίας, γεγονός που οδηγεί σε μικρότερη ένταση προσβολής από τον μύκητα.
ΒΟΥΛΑ (ΞΕΡΟΒΟΥΛΑ─ΣΑΠΙΟΒΟΥΛΑ)
Προσβολή του μύκητα σε άγουρους (ξεροβούλα) και ώριμους καρπούς (σαπιοβούλα).
Μυκητολογική ασθένεια που προσβάλει τους άωρους καρπούς το καλοκαίρι και στις αρχές του
φθινοπώρου (ξεροβούλα), καθώς και τους ώριμους καρπούς το φθινόπωρο και στις αρχές του χειμώνα
(σαπιοβούλα).
Το παθογόνο απαιτεί παρόμοιες καιρικές συνθήκες ανάπτυξης και μολυσματικότητας με εκείνες του
κυκλοκόνιου και του γλοιοσπόριου.
Ο μύκητας είναι παράσιτο πληγών, αφού η προσβολή γίνεται μέσω των νυγμάτων του δάκου.
Συνεπώς, για την προστασία των καρπών από την ασθένεια, απαιτείται πρωτίστως η συστηματική
καταπολέμηση του εντόμου.
Γενικά, το σωστό και συστηματικό κλάδεμα των δένδρων διευκολύνει την κίνηση του ανέμου και τη
διέλευση της ηλιακής ακτινοβολίας μέσα στον ελαιώνα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του
επιπέδου υγρασίας, γεγονός που οδηγεί σε μικρότερη ένταση προσβολής από τον μύκητα.