Προσβολή του μύκητα σε φύλλα, ποδίσκους καρπών και καρπούς.
Σε περιοχές όπου η ασθένεια είναι ενδημική και κυρίως μετά από περίοδο συνθηκών υψηλής
υγρασίας και παρατεταμένης βροχόπτωσης, συνιστάται ψεκασμός με κατάλληλα και εγκεκριμένα για την
καλλιέργεια μυκητοκτόνα, όταν η νέα βλάστηση αποκτήσει μήκος 2-6 εκ. περίπου. Ο ψεκασμός πρέπει να
είναι επιμελής και να καλύπτει όλη τη φυλλική επιφάνεια καθώς και τη νέα βλάστηση, ενώ πρέπει να
επαναλαμβάνεται μετά από παρατεταμένες συνθήκες βροχής και υγρασίας, δρόσου και ομίχλης.
Γενικά, το σωστό και συστηματικό κλάδεμα των δένδρων διευκολύνει την κίνηση του ανέμου και τη
διέλευση της ηλιακής ακτινοβολίας μέσα στον ελαιώνα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση
του επιπέδου υγρασίας, γεγονός που οδηγεί σε μικρότερη ένταση προσβολής από τον μύκητα.
ΚΑΛΟΚΟΡΗ (ΒΡΩΜΟΥΣΑ)
Πρόκειται για πολυφάγο έντομο, τα ενήλικα του οποίου είναι δυνατόν να προσβάλλουν τη νεαρή
βλάστηση της ελιάς προκαλώντας οφθαλμόπτωση και ανθόπτωση. Η δράση του εντόμου στην ελιά
προσδιορίζεται κατά την περίοδο από τέλος Μαρτίου έως Μάιο. Η εμφάνιση των ακμαίων του εντόμου
είναι σποραδική και συχνά ξαφνική, γεγονός που απαιτεί την προσοχή και ετοιμότητα των καλλιεργητών.
Πυκνοί πληθυσμοί του εντόμου τρέφονται στην αυτοφυή βλάστηση του ελαιώνα και είναι δυνατό από εκεί
να μετοικήσουν και να τραφούν στην τρυφερή βλάστηση της ελιάς.
Κατά την ευαίσθητη περίοδο συστήνεται η παρακολούθηση του πληθυσμού του εντόμου με ελαφρό
τίναγμα κλαδίσκων μήκους 60-70 εκ. πάνω σε λευκό φόντο (χαρτί, ύφασμα κλπ). Το όριο χημικής
επέμβασης με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο εντομοκτόνο είναι 4-6 ακμαία του εντόμου ανά
κλαδίσκο/ανά κλαδίσκο 60-70 εκ..
Για τη μείωση του κινδύνου μετακίνησης πληθυσμού του εντόμου στην τρυφερή βλάστηση της
ελιάς συστήνεται η διατήρηση της αυτοφυούς βλάστησης (φυτών ξενιστών) στους ελαιώνες μέχρι την
έναρξη της άνθησης.
Ακμαίο βρωμούσας. Πηγή: https://www.gemlikzeytini[.]net/en/calocoris-trivialis.htm
