Ωϊδιο - ΚΡΕΜΜΥΔΙ ΕΣΑΛΟΤ Η ΑΣΚΑΛΩΝΙΑ
Το ωίδιο του κρεμμυδιού προκαλείται από τον υποχρεωτικό παρασιτικό μύκητα Leveillula taurica, ο οποίος έχει πολύ μεγάλο εύρος ξενιστών σε καλλιεργούμενα και αυτοφυή φυτά. Παρατηρείται σχεδόν κάθε χρόνο, κυρίως από τέλος άνοιξης έως φθινόπωρο, όταν οι συνθήκες θερμοκρασίας είναι ευνοϊκές.
Ο μύκητας αναπτύσσεται σε θερμοκρασίες 15-30°C, με άριστες συνθήκες γύρω στους 22-27°C.
Σε αντίθεση με τα εκτοπαρασιτικά ωίδια (π.χ. Erysiphe, Podosphaera), το L. taurica είναι ενδοπαρασιτικό, δηλαδή αναπτύσσεται μέσα στους ιστούς του φύλλου, ενώ η εξάνθηση εμφανίζεται κυρίως στην επίφυση της κάτω επιφάνειας.
Συμπτώματα:
Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται στα φύλλα με τη μορφή:
🔹 Κυκλικών ή ακανόνιστων χλωρωτικών κηλίδων, συχνά με ελαφρώς κιτρινωπή απόχρωση.
🔹 Με την εξέλιξη της ασθένειας, οι κηλίδες γίνονται νεκρωτικές, καστανές έως καστανοπράσινες.
🔹 Mπορεί να εμφανιστεί υπόλευκη εξάνθηση, η οποία αποτελεί το κονίδιοφόρο στάδιο του μύκητα.
🔹 Σε σοβαρές προσβολές το φύλλωμα μαραίνεται και ξηραίνεται πρόωρα, μειώνοντας σημαντικά την ανάπτυξη και το μέγεθος των βολβών.
Η ανάπτυξη της ασθένειας ευνοείται από:
🔹 υψηλές θερμοκρασίες ημέρας
🔹 υψηλή σχετική υγρασία νύχτας
🔹 πυκνές φυτεύσεις και χαμηλό αερισμό
🔹 κακή στράγγιση και κατακράτηση υγρασίας
Καλλιεργητικά μέτρα αντιμετώπισης:
🔹 Αραίωμα φυτεύσεων για βελτίωση αερισμού.
🔹 Αποφυγή υπερβολικής αζωτούχου λίπανσης, η οποία οδηγεί σε τρυφερούς, ευπαθείς ιστούς.
🔹 Ποτίσματα πρωινές ώρες, ώστε να στεγνώνει το φύλλωμα.
🔹 Απομάκρυνση προσβεβλημένων φύλλων για μείωση του μολύσματος.
🔹 Αμειψισπορά με φυτά μη ξενιστές.
🔹 Καταστροφή υπολειμμάτων καλλιέργειας, καθώς ο μύκητας επιβιώνει σε αυτοφυή φυτά και ζιζάνια.
Χημική αντιμετώπιση:
🔹 Χρησιμοποιούνται εγκεκριμένα μυκητοκτόνα για το ωίδιο στην καλλιέργεια κρεμμυδιού, με εναλλαγή δραστικών ουσιών για αποφυγή ανθεκτικότητας.
🔹 Οι επεμβάσεις γίνονται:
🔸 προληπτικά σε ευνοϊκές συνθήκες
🔸 θεραπευτικά με την πρώτη εμφάνιση κηλίδων
Ο μύκητας αναπτύσσεται σε θερμοκρασίες 15-30°C, με άριστες συνθήκες γύρω στους 22-27°C.
Σε αντίθεση με τα εκτοπαρασιτικά ωίδια (π.χ. Erysiphe, Podosphaera), το L. taurica είναι ενδοπαρασιτικό, δηλαδή αναπτύσσεται μέσα στους ιστούς του φύλλου, ενώ η εξάνθηση εμφανίζεται κυρίως στην επίφυση της κάτω επιφάνειας.
Συμπτώματα:
Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται στα φύλλα με τη μορφή:
🔹 Κυκλικών ή ακανόνιστων χλωρωτικών κηλίδων, συχνά με ελαφρώς κιτρινωπή απόχρωση.
🔹 Με την εξέλιξη της ασθένειας, οι κηλίδες γίνονται νεκρωτικές, καστανές έως καστανοπράσινες.
🔹 Mπορεί να εμφανιστεί υπόλευκη εξάνθηση, η οποία αποτελεί το κονίδιοφόρο στάδιο του μύκητα.
🔹 Σε σοβαρές προσβολές το φύλλωμα μαραίνεται και ξηραίνεται πρόωρα, μειώνοντας σημαντικά την ανάπτυξη και το μέγεθος των βολβών.
Η ανάπτυξη της ασθένειας ευνοείται από:
🔹 υψηλές θερμοκρασίες ημέρας
🔹 υψηλή σχετική υγρασία νύχτας
🔹 πυκνές φυτεύσεις και χαμηλό αερισμό
🔹 κακή στράγγιση και κατακράτηση υγρασίας
Καλλιεργητικά μέτρα αντιμετώπισης:
🔹 Αραίωμα φυτεύσεων για βελτίωση αερισμού.
🔹 Αποφυγή υπερβολικής αζωτούχου λίπανσης, η οποία οδηγεί σε τρυφερούς, ευπαθείς ιστούς.
🔹 Ποτίσματα πρωινές ώρες, ώστε να στεγνώνει το φύλλωμα.
🔹 Απομάκρυνση προσβεβλημένων φύλλων για μείωση του μολύσματος.
🔹 Αμειψισπορά με φυτά μη ξενιστές.
🔹 Καταστροφή υπολειμμάτων καλλιέργειας, καθώς ο μύκητας επιβιώνει σε αυτοφυή φυτά και ζιζάνια.
Χημική αντιμετώπιση:
🔹 Χρησιμοποιούνται εγκεκριμένα μυκητοκτόνα για το ωίδιο στην καλλιέργεια κρεμμυδιού, με εναλλαγή δραστικών ουσιών για αποφυγή ανθεκτικότητας.
🔹 Οι επεμβάσεις γίνονται:
🔸 προληπτικά σε ευνοϊκές συνθήκες
🔸 θεραπευτικά με την πρώτη εμφάνιση κηλίδων
