Ωϊδιο - ΡΟΚΑ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ
Τα Erysiphe cruciferarum και Erysiphe cichoracearum είναι τα δύο είδη ωιδίου που προσβάλλουν φυτά της οικογένειας Brassicaceae, στην οποία ανήκει και η ρόκα.
Συμπτώματα:
🔹 Λευκή έως γκρίζα εξάνθηση (επίχρισμα) στην επιφάνεια των φύλλων, συνήθως στην επάνω πλευρά.
🔹 Οι κηλίδες αρχικά είναι μικρές, στρογγυλές, με “σκονώδη” υφή (σαν αλεύρι).
🔹 Σταδιακά επεκτείνονται και καλύπτουν μεγαλύτερες περιοχές του φύλλου.
🔹 Τα φύλλα μπορεί να κιτρινίσουν, στραφούν ή ξηρανθούν από την άκρη προς τα μέσα.
🔹 Σε σοβαρές περιπτώσεις, μειώνεται η φωτοσύνθεση και η εμπορική αξία των φύλλων.
🔹 Σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και χαμηλής υγρασίας, το παθογόνο ευνοείται ιδιαίτερα.
Συνθήκες ανάπτυξης:
🔹 Θερμοκρασίες 18–28 °C (ιδανικές ~25 °C).
🔹 Υψηλή σχετική υγρασία (60–80 %), αλλά όχι ελεύθερο νερό — το ωίδιο δεν χρειάζεται βρεγμένο φύλλωμα.
🔹 Σχετικά ξηρές και θερμές συνθήκες ευνοούν τη διασπορά.
🔹 Διασπείρεται με άνεμο (κονίδια) και εξαπλώνεται γρήγορα μέσα σε φυτείες.
Βιολογικός κύκλος:
🔹 Ο μύκητας παράγει κονίδια (σπόρια) που μεταφέρονται με τον αέρα.
🔹 Εισέρχεται απευθείας στην επιδερμίδα των φύλλων (όχι μέσω πληγών).
🔹 Οι πρώτες μολύνσεις προέρχονται από παλιά υπολείμματα ή ζιζάνια-ξενιστές (άλλα σταυρανθή ή αγριόχορτα της ίδιας οικογένειας).
🔹 Επαναλαμβανόμενοι κύκλοι κονιδίων καθ’ όλη την καλλιεργητική περίοδο.
Επιπτώσεις:
🔹 Μείωση φωτοσυνθετικής επιφάνειας → μειωμένη ανάπτυξη και παραγωγή.
🔹 Μείωση εμπορικής ποιότητας φύλλων (οπτικές βλάβες).
🔹 Προδιαθέτει σε δευτερογενείς μολύνσεις και ταχεία φθορά μετά τη συγκομιδή.
Καλλιεργητικά μέτρα:
🔹 Αερισμός φυτείας – αποφυγή πυκνών φυτεύσεων.
🔹 Απομάκρυνση προσβεβλημένων φύλλων και υπολειμμάτων μετά τη συγκομιδή.
🔹 Εναλλαγή καλλιεργειών με μη ξενιστές (εκτός Brassicaceae).
🔹 Απομάκρυνση ζιζανίων-ξενιστών γύρω από την καλλιέργεια.
🔹 Ισορροπημένη λίπανση (όχι υπερβολικό άζωτο που ευνοεί ευαίσθητους, τρυφερούς ιστούς).
Μικροκλιματικός έλεγχος:
🔹 Μείωση σχετικής υγρασίας κάτω από 70 %.
🔹 Άρδευση πρωινές ώρες και όχι ψεκασμός πάνω στα φύλλα.
🔹 Σε θερμοκήπια, χρήση εξαερισμού και αποφυγή υπερβολικής συμπύκνωσης υδρατμών.
Βιολογικές / φυσικές μέθοδοι
🔹 Εφαρμογή θειούχων σκευασμάτων ή διττανθρακικών αλάτων (π.χ. NaHCO₃) όπου επιτρέπεται.
🔹 Βιολογικοί παράγοντες: Ampelomyces quisqualis, Bacillus subtilis, Trichoderma spp. (προληπτική δράση).
🔹 Σε ορισμένες περιπτώσεις, εκχυλίσματα φυτών (π.χ. neem, έλαια) μειώνουν το μόλυσμα.
🔹 Συχνή επιθεώρηση: τα πρώτα σημάδια λευκής σκόνης υποδηλώνουν την ανάγκη άμεσης παρέμβασης.
🔹 Χρήση εγγεκριμένω φυτοπροστατευτικών
Συμπτώματα:
🔹 Λευκή έως γκρίζα εξάνθηση (επίχρισμα) στην επιφάνεια των φύλλων, συνήθως στην επάνω πλευρά.
🔹 Οι κηλίδες αρχικά είναι μικρές, στρογγυλές, με “σκονώδη” υφή (σαν αλεύρι).
🔹 Σταδιακά επεκτείνονται και καλύπτουν μεγαλύτερες περιοχές του φύλλου.
🔹 Τα φύλλα μπορεί να κιτρινίσουν, στραφούν ή ξηρανθούν από την άκρη προς τα μέσα.
🔹 Σε σοβαρές περιπτώσεις, μειώνεται η φωτοσύνθεση και η εμπορική αξία των φύλλων.
🔹 Σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και χαμηλής υγρασίας, το παθογόνο ευνοείται ιδιαίτερα.
Συνθήκες ανάπτυξης:
🔹 Θερμοκρασίες 18–28 °C (ιδανικές ~25 °C).
🔹 Υψηλή σχετική υγρασία (60–80 %), αλλά όχι ελεύθερο νερό — το ωίδιο δεν χρειάζεται βρεγμένο φύλλωμα.
🔹 Σχετικά ξηρές και θερμές συνθήκες ευνοούν τη διασπορά.
🔹 Διασπείρεται με άνεμο (κονίδια) και εξαπλώνεται γρήγορα μέσα σε φυτείες.
Βιολογικός κύκλος:
🔹 Ο μύκητας παράγει κονίδια (σπόρια) που μεταφέρονται με τον αέρα.
🔹 Εισέρχεται απευθείας στην επιδερμίδα των φύλλων (όχι μέσω πληγών).
🔹 Οι πρώτες μολύνσεις προέρχονται από παλιά υπολείμματα ή ζιζάνια-ξενιστές (άλλα σταυρανθή ή αγριόχορτα της ίδιας οικογένειας).
🔹 Επαναλαμβανόμενοι κύκλοι κονιδίων καθ’ όλη την καλλιεργητική περίοδο.
Επιπτώσεις:
🔹 Μείωση φωτοσυνθετικής επιφάνειας → μειωμένη ανάπτυξη και παραγωγή.
🔹 Μείωση εμπορικής ποιότητας φύλλων (οπτικές βλάβες).
🔹 Προδιαθέτει σε δευτερογενείς μολύνσεις και ταχεία φθορά μετά τη συγκομιδή.
Καλλιεργητικά μέτρα:
🔹 Αερισμός φυτείας – αποφυγή πυκνών φυτεύσεων.
🔹 Απομάκρυνση προσβεβλημένων φύλλων και υπολειμμάτων μετά τη συγκομιδή.
🔹 Εναλλαγή καλλιεργειών με μη ξενιστές (εκτός Brassicaceae).
🔹 Απομάκρυνση ζιζανίων-ξενιστών γύρω από την καλλιέργεια.
🔹 Ισορροπημένη λίπανση (όχι υπερβολικό άζωτο που ευνοεί ευαίσθητους, τρυφερούς ιστούς).
Μικροκλιματικός έλεγχος:
🔹 Μείωση σχετικής υγρασίας κάτω από 70 %.
🔹 Άρδευση πρωινές ώρες και όχι ψεκασμός πάνω στα φύλλα.
🔹 Σε θερμοκήπια, χρήση εξαερισμού και αποφυγή υπερβολικής συμπύκνωσης υδρατμών.
Βιολογικές / φυσικές μέθοδοι
🔹 Εφαρμογή θειούχων σκευασμάτων ή διττανθρακικών αλάτων (π.χ. NaHCO₃) όπου επιτρέπεται.
🔹 Βιολογικοί παράγοντες: Ampelomyces quisqualis, Bacillus subtilis, Trichoderma spp. (προληπτική δράση).
🔹 Σε ορισμένες περιπτώσεις, εκχυλίσματα φυτών (π.χ. neem, έλαια) μειώνουν το μόλυσμα.
🔹 Συχνή επιθεώρηση: τα πρώτα σημάδια λευκής σκόνης υποδηλώνουν την ανάγκη άμεσης παρέμβασης.
🔹 Χρήση εγγεκριμένω φυτοπροστατευτικών
Εμφάνιση περισσότερων για το παθογόνο
