Ωϊδιο - ΑΜΠΕΛΙ: Οινοποιησιμες Ποικιλιες

Σπουδαιότητα: Η αλευρώδης μούχλα που προκαλείται από την Uncinula necator, είναι η πλέον καταστροφική νόσος του σταφυλιού οπουδήποτε παράγονται κρασοστάφυλα. Μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην ανάπτυξη του αμπελιου, την παραγωγή και την ανθεκτικότητα στο χειμώνα. Η ποιότητα του κρασιού επηρεάζεται έστω όταν μόνο το 3% από τις ρόγες είναι μολυσμένο.

Συμπτώματα: Η ασθένεια προσβάλλει όλα τα τρυφερά όργανα την Άνοιξη (φύλλα, βλαστούς, σταφύλια). Μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζηµιές, αν δεν αντιµετωπιστεί νωρίς στην αρχή της βλάστησης. Ο µύκητας διαχειµάζει στα µάτια της βάσης της κληµατίδας, επηρεάζει όλους τους πράσινους ιστούς και βρίσκεται κυρίως στα φύλλα και τους καρπούς. Η αλευρώδης μούχλα είναι ορατή με γυμνό μάτι ως λευκογκρίζα χνουδωτή μάζα που μπορεί να καλύπτει το φύλλα, νεαρούς βλαστούς και τσαμπιά.
Αντιμετώπιση στην καλλιέργεια: Πρέπει ν'ακολουθούνται οι καλλιεργητικές πρακτικές που προωθούν την καλή κυκλοφορία του αέρα και άνετη διείσδυση του φωτός. Αυτό προωθεί την ξηρότητα και ελαττώνει την υγρασία, πράγμα που με τη σειρά του μειώνει την νόσο. Οι μεγάλες ποσότητες αζώτου θα προαγάγουν την παραγωγή χυμώδους και ευάλωτου ίστού, παχαίνουν τις κορυφές, και αυξάνουν την πίεση που ασκεί η ασθένεια.
Ο πρώτος ψεκασµός είναι ιδιαίτερα καθοριστικός για την εξέλιξη της ασθένειας. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται και για την σχολαστική διαβροχή όλων των πράσινων τµηµάτων των πρέµνων. Προληπτικά πρέπει να γίνει ψεκασµός στο στάδιο των 2-3 φύλλων (στάδιο Ε, µήκος βλαστού 5-6 εκατ. ). Σε ευάλωτες ποικιλίες η αντιμέτωπιση βασίζεται στη χρήση των χρονικά έγκαιρων εφαρμογών.
Τα ανωτέρω καλλιεργητικά μέτρα, και η χρήση χαλκού μετά το κλάδεμα, συμβάλουν στον περιορισμό της ασθένειας.