Σηψηρριζία - ΑΧΛΑΔΙΑ
Στην προσβολή από τον Armillaria mellea, παρατηρούμε ότι μερικές ρίζες παρουσιάζουν μια ξηρή σήψη που αρχίζει από το φλοιό και φθάνει μέσα στο ξύλο. Ο φλοιός στα προσβεβλημένα τμήματα είναι έντονα καστανός, αποκολλάται εύκολα από το ξύλο και έχει έντονη οσμή μανιταριού. Η οσμή αυτή είναι χαρακτηριστική της παρασιτικής σηψιρριζίας, Στις περιπτώσεις ασφυξίας οι ρίζες αναδίδουν οσμή οινοπνεύματος ή βούρκου.
Η μετάδοση της ασθένειας μέσω του εδάφους γίνεται με το μυκήλιο του παθογόνου που επιβιώνει στις προσβεβλημένες ρίζες και τα υπολείμματα των νεκρών δένδρων. Η υψηλή εδαφική υγρασία ευνοεί πολύ την ασθένεια. Το παθογόνο ευνοείται σε θερμοκρασίες εδάφους 20oC ή και μικρότερες. Η καταπολέμηση των σηψιρριζιών είναι δύσκολη και για αυτό ακολουθούμε τα εξής μέτρα:
Πριν την εγκατάσταση νέων φυτειών:
α) Να ξεριζώνονται όλα τα παλαιά δένδρα ή θάμνοι και τα υπολείμματα των ξηρών δένδρων μαζί με ολόκληρο το ριζικό τους σύστημα και να καταστρέφονται με φωτιά
β) Να λαμβάνονται μέτρα για καλή αποστράγγιση του εδάφους
γ) Πριν από την εγκατάσταση καλό ειναιο αγρός να καλλιεργηθεί επί 1-2 χρόνια με σιτηρά.
δ) Το φυτικό υλικό που θα φυτευτεί να είναι απόλυτα υγιές.
ε) Χρησιμοποίηση ανθεκτικών υποκειμένων.
Σε εγκατεστημένες φυτείες:
α) Να ξεριζώνονται τα προσβεβλημένα δένδρα και τα γειτονικά τους που είναι ύποπτα προσβολής μαζί με όλες τις ρίζες τους και να καταστρεφονται
β) Χρήση εγκεκριμένων σκευασμάτων
