Ο μύκητας επιβιώνει σε υπολείμματα καλλιεργειών και στο έδαφος.
Συμπτώματα: Εμφανίζονται κυκλικές ή ακανόνιστες κηλίδες στα φύλλα, διαμέτρου 2-5 mm. Οι κηλίδες είναι γκρι-καφέ έως σταχτιές, με πιο σκούρο περίγραμμα. Προχωρώντας, οι κηλίδες συγχωνεύονται και προκαλούν ξήρανση φύλλων και τελικά πτώση. Συνήθως ξεκινούν από τα παλαιότερα φύλλα (βάση του φυτού) και εξαπλώνονται προς τα πάνω.
Οι σοβαρές προσβολές μειώνουν σημαντικά την εμπορική αξία του μαρουλιού, ακόμη κι αν δεν προκληθεί πλήρης καταστροφή.
Ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη: α) Υγρασία (πάνω από 90%) για πάνω από 10 ώρες. β) Θερμοκρασία 25–30 °C. γ) Πυκνή φύτευση ή κακή κυκλοφορία αέρα επιδεινώνουν την κατάσταση. δ) Η υπερβολική άρδευση από πάνω (π.χ. καταιονισμός) επιταχύνει τη μετάδοση
Αντιμετώπιση και Πρόληψη:
Καλλιεργητικά μέτρα: α) Αμειψισπορά με μη ξενιστές για 2–3 χρόνια. β) Αφαίρεση και καταστροφή μολυσμένων φύλλων. γ) Αποφυγή υπερβολικής άρδευσης και διαβροχής φυλλώματος. δ) Αραιή φύτευση για καλύτερο αερισμό. ε) μερικώς ανθεκτικές ποικιλίες μαρουλιού. στ) Χημική προστασία με εγκεκριμένα σκευάσματα
⚠️ Προσοχή: η ασθένεια μπορεί να συγχέεται με την Αλτερνάρια: που έχει πιο σκούρες, με ομόκεντρους κύκλους. τον Περονόσπορο που έχει κηλίδες με λευκό εξάνθημα στην κάτω επιφάνεια. και το κάποιες προσβολές από βακτήρια που μπορεί να έχουν υδαρείς κηλίδες με κιτρινωπό περιθώριο.