Συνθήκες εμφάνισης της προσβολής: Η εναλλαγή ψυχρού και θερμού καιρού (δροσερές νύκτες με θερμές σχετικά ημέρες), υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία (100%) και συννεφιά. Άριστη θερμοκρασία 18-22oC. Το παθογόνο επιβιώνει συνήθως στα μολυσμένα φυτικά υπολείμματα καλλιεργούμενων φυτών, σε ζιζάνια και στο σπόρο. Αν η θερμοκρασία είναι 5-15oC, οι πρωτογενείς μολύνσεις γίνονται με ζωοσπόρια, ενώ αν είναι πάνω από 15oC οι πρωτογενείς μολύνσεις γίνονται με ζωοσποριάγγεια.
Συμπτώματα: Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται στα κατώτερα φύλλα και αργότερα στα ανώτερα, με τη μορφή ακανόνιστου σχήματος υδαρών κηλίδων, που αργότερα έχουν χρώμα υποκίτρινο και μετά καστανό. Σε συνθήκες υψηλής υγρασίας, στις κηλίδες αυτές στην κάτω επιφάνεια των φύλλων εμφανίζεται λευκή εξάνθηση. Παρόμοιες κηλίδες εμφανίζονται στους μίσχους των φύλλων και στα στελέχη των φυτών. Τα συμπτώματα στους καρπούς εμφανίζονται συνήθως γύρω από το σημείο πρόσφυσης του ποδίσκου με τη μορφή σκούρων καστανών και ελαφρά βυθισμένων περιοχών. Οι ιστοί στις περιοχές αυτές εμφανίζουν μαλακή σήψη (οφείλεται στη δράση δευτερογενών μικροοργανισμών). Η σήψη αυτή μπορεί να επεκταθεί και να καταστρέψει τον καρπό.
Αντιμετώπιση: α) Ανθεκτικές ποικιλίες. β) Ρύθμιση της σχετικής υγρασίας με καλό αερισμό. γ) Συλλογή απομάκρυνση και καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειας. δ) Αποφυγή αρδεύσεων σε χαμηλές θερμοκρασίες. ε) Απολύμανση εδάφους. στ) ψεκασμοί με εγκεκριμμένα σκευάσματα.