Τα πρώτα συμπτώματα της ασθένειας στα φύλλα είναι ακανόνιστου σχήματος υποκίτρινες ή υδατώδεις κηλίδες με πολλές φορές ανοιχτότερου χρώματος περίγραμμα (άλω), οι οποίες συνήθως εμφανίζονται στην αρχή της επιδημίας στα φύλλα. Κάτω από συνθήκες υψηλής σχετικής υγρασίας, εμφανίζεται και υπόλευκη εξάνθηση στην κάτω πλευρά της φυλλικής επιφάνειας. Όσο η ασθένεια εξελίσσεσαι οι κηλίδες αποκτούν καστανό έως μαύρο χρώμα και νεκρώνονται και στη συνέχεια τα φύλλα ξεραίνονται. Ο μύκητας προσβάλει τους μίσχους, τους βλαστούς και τους καρπούς. Στους βλαστούς εμφανίζονται καστανές μέχρι μαύρες νεκρωτικές περιοχές στην μορφή επιμηκυμένων κηλίδων οι οποίες σύντομα αποκτούν ακανόνιστο σχήμα και καλύπτουν μεγάλες επιφάνειας των προσβεβλημένων οργάνων.

Μέτρα αντιμετώπισης: Χρήση ανθεκτικών ποικιλιών στην περίπτωση που υπάρχουν ή λιγότερο ευαίσθητων στο παθογόνο. Επιλογή χρόνων εγκατάστασης της καλλιεργειας συναρτήσει και της ευαισθησίας της ποικιλίας στο παθογόνο. Αποφυγή υπερβολικής αζωτούχου λίπανσης. Αύξηση των αποστάσεων φύτευσης. Κατεύθυνση των γραμμών φύτευσης προς τους επικρατούντες ανέμους της περιοχής για τον καλύτερο αερισμό των φυτών. Καλή διαχείριση του νερού και μείωση της εδαφικής υγρασίας. Έγκαιρη απομάκρυνση προσβεβλημένων φυτών γιατί αποτελούν πηγές παραγωγής μολύσματος.
Ιδιαίτερη προσοχή στα χαλκούχα, γιατί παρουσιάζουν τοξικότητα στα νεαρά φυτά.

Χημική καταπολέμιση: Νωρίς την καλλιεργητική περίοδο εφαρμογή εγκεκριμένων προστατευτικών μυκητοκτόνων. Ο χρόνος εφαρμογής τους βασίζεται Α) σε πρόγραμμα ψεκασμών σχεδιασμένο ημερολογιακά, όπου αυτά εφαρμόζονται ανά τακτά διαστήματα ή Β) βάσει μετεωρολογικών δεδομένων από την περιοχή με χρήση συστημάτων πρόγνωσης της ασθένειας.








Περονόσπορος - ΤΟΜΑΤΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΥΠΑΙΘΡΟΥ

