Περονόσπορος - ΡΟΚΑ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ
Βιολογία / ζωτικός κύκλος:
🔹 Το Peronospora parasitica (ή Hyaloperonospora parasitica) είναι ένας ωομύκτης (oomycete), δηλαδή δεν είναι “μύκητας στον παραδοσιακό ορισμό”, αλλά ανήκει σε οργανισμούς τύπου “μουλιάς / υγρού μύκητα (water mold)”.
🔹 Το παθογόνο μπορεί να επιζεί σε υπολείμματα φύλλων, σε φυτικά μέρη που έχουν προσβληθεί, και πιθανόν σε κονδύλους / υπόγεια τμήματα (ρίζες, στελέχη) όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν.
🔹 Σπειροειδείς ή κλαδωτές δομές (sporangiophores) αναπτύσσονται στην κάτω επιφάνεια των φύλλων και παράγουν σπογανγίδια (sporangia) που διασπείρονται μέσω του ανέμου ή των σταγονιδίων νερού (βροχή, υγρασία).
🔹 Η μόλυνση απαιτεί υγρασία ή ελεύθερο νερό στην επιφάνεια του φύλλου (υγρές συνθήκες, δροσοσταλίδες, ομίχλη) και κατάλλητες θερμοκρασίες (μέτριες).
🔹 Ο παθογόνος μπορεί να διασπείρεται σε μεγάλες αποστάσεις μέσω των σπογανγιδίων που παρασύρονται από τον άνεμο σε υγρή ή δροσερή ατμόσφαιρα.
🔹 Κάποιες μορφές (races) του παθογόνου μπορεί να είναι ειδικές για ορισμένα είδη Brassicaceae, δηλαδή υπάρχει εξειδίκευση ξενιστών.
Συμπτώματα:
🔹 Τα πρώιμα συμπτώματα είναι μικρές, σκοτεινές ή μαύρες “κηλίδες / στίγματα” στην επάνω επιφάνεια των φύλλων (adaxial) — αυτές οι κηλίδες μπορούν να εξαπλωθούν σε καφε-ανοικτές (tan) περιοχές.
🔹 Στην κάτω επιφάνεια των φύλλων (abaxial) εμφανίζεται λευκή έως γκρίζα “μύκητα / μυκηλιακή ανάπτυξη” (sporangiophores / sporulation).
🔹 Οι προσβεβλημένες περιοχές μπορεί να νεκρωθούν και το φύλλωμα να ξεραθεί ή να ρυμοτομηθεί.
🔹 Στα νεαρά φυτά ή στα σπορόφυτα, η μόλυνση μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ζημιά ή φυλλόπτωση.
🔹 Όταν οι κηλίδες ενώνονται ή επεκτείνονται, μπορεί να δημιουργούνται γραμμικές μορφές ή παρακείμενες νεκρώσεις.
Μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης:
🔹 Δημιουργία καλή κυκλοφορίας αέρα ανάμεσα στα φυτά για μείωση της υγρασίας.
🔹 Να αποφεύγεται η άρδευση πάνω στα φύλλα — προτιμάται άρδευση στη βάση (στάγδην ή σωληνωτή).
🔹 Πότισμα νωρίς μέσα στην ημέρα ώστε τα φύλλα να στεγνώνουν πριν τη νύχτα.
🔹 Απομάκρυνση / καταστροφή των μολυσμένων φύλλων / υπολειμμάτων για να μειωθούν εστίες μόλυνσης.
🔹 Εναλλαγή καλλιεργειών με μη κρίσιμους ξενιστές (μη Brassicaceae) για να μειωθεί το μολυσματικό φορτίο.
🔹 Χρήση υγιούς σπόρου / πολλαπλασιαστικού υλικού
🔹 Εφαρμογή προστατευτικών μυκητοκτόνων με δράση ενάντια στους περονόσπορους (oomycetes)μ να εφαρμοστούν προληπτικά ή νωρίς — πριν η νόσος εξαπλωθεί.
🔹 Εναλλαγή δραστικών ουσιών (μέτρα έναντι ανάπτυξης ανθεκτικότητας).
🔹 Τήρηση οδηγιών χρήσης και περιόδων ασφαλείας πριν τη συγκομιδή.
🔹 Τακτικός έλεγχος των φυτών για πρώιμα συμπτώματα.
🔹 Το Peronospora parasitica (ή Hyaloperonospora parasitica) είναι ένας ωομύκτης (oomycete), δηλαδή δεν είναι “μύκητας στον παραδοσιακό ορισμό”, αλλά ανήκει σε οργανισμούς τύπου “μουλιάς / υγρού μύκητα (water mold)”.
🔹 Το παθογόνο μπορεί να επιζεί σε υπολείμματα φύλλων, σε φυτικά μέρη που έχουν προσβληθεί, και πιθανόν σε κονδύλους / υπόγεια τμήματα (ρίζες, στελέχη) όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν.
🔹 Σπειροειδείς ή κλαδωτές δομές (sporangiophores) αναπτύσσονται στην κάτω επιφάνεια των φύλλων και παράγουν σπογανγίδια (sporangia) που διασπείρονται μέσω του ανέμου ή των σταγονιδίων νερού (βροχή, υγρασία).
🔹 Η μόλυνση απαιτεί υγρασία ή ελεύθερο νερό στην επιφάνεια του φύλλου (υγρές συνθήκες, δροσοσταλίδες, ομίχλη) και κατάλλητες θερμοκρασίες (μέτριες).
🔹 Ο παθογόνος μπορεί να διασπείρεται σε μεγάλες αποστάσεις μέσω των σπογανγιδίων που παρασύρονται από τον άνεμο σε υγρή ή δροσερή ατμόσφαιρα.
🔹 Κάποιες μορφές (races) του παθογόνου μπορεί να είναι ειδικές για ορισμένα είδη Brassicaceae, δηλαδή υπάρχει εξειδίκευση ξενιστών.
Συμπτώματα:
🔹 Τα πρώιμα συμπτώματα είναι μικρές, σκοτεινές ή μαύρες “κηλίδες / στίγματα” στην επάνω επιφάνεια των φύλλων (adaxial) — αυτές οι κηλίδες μπορούν να εξαπλωθούν σε καφε-ανοικτές (tan) περιοχές.
🔹 Στην κάτω επιφάνεια των φύλλων (abaxial) εμφανίζεται λευκή έως γκρίζα “μύκητα / μυκηλιακή ανάπτυξη” (sporangiophores / sporulation).
🔹 Οι προσβεβλημένες περιοχές μπορεί να νεκρωθούν και το φύλλωμα να ξεραθεί ή να ρυμοτομηθεί.
🔹 Στα νεαρά φυτά ή στα σπορόφυτα, η μόλυνση μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ζημιά ή φυλλόπτωση.
🔹 Όταν οι κηλίδες ενώνονται ή επεκτείνονται, μπορεί να δημιουργούνται γραμμικές μορφές ή παρακείμενες νεκρώσεις.
Μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης:
🔹 Δημιουργία καλή κυκλοφορίας αέρα ανάμεσα στα φυτά για μείωση της υγρασίας.
🔹 Να αποφεύγεται η άρδευση πάνω στα φύλλα — προτιμάται άρδευση στη βάση (στάγδην ή σωληνωτή).
🔹 Πότισμα νωρίς μέσα στην ημέρα ώστε τα φύλλα να στεγνώνουν πριν τη νύχτα.
🔹 Απομάκρυνση / καταστροφή των μολυσμένων φύλλων / υπολειμμάτων για να μειωθούν εστίες μόλυνσης.
🔹 Εναλλαγή καλλιεργειών με μη κρίσιμους ξενιστές (μη Brassicaceae) για να μειωθεί το μολυσματικό φορτίο.
🔹 Χρήση υγιούς σπόρου / πολλαπλασιαστικού υλικού
🔹 Εφαρμογή προστατευτικών μυκητοκτόνων με δράση ενάντια στους περονόσπορους (oomycetes)μ να εφαρμοστούν προληπτικά ή νωρίς — πριν η νόσος εξαπλωθεί.
🔹 Εναλλαγή δραστικών ουσιών (μέτρα έναντι ανάπτυξης ανθεκτικότητας).
🔹 Τήρηση οδηγιών χρήσης και περιόδων ασφαλείας πριν τη συγκομιδή.
🔹 Τακτικός έλεγχος των φυτών για πρώιμα συμπτώματα.
Εμφάνιση περισσότερων για το παθογόνο
