Φουζικλάδιο - ΔΑΜΑΣΚΗΝΙΑ
Το φουζικλάδιο αποτελεί μία από τις σημαντικές μυκητολογικές ασθένειες των πυρηνοκάρπων και εμφανίζεται συχνά στη δαμασκηνιά, επηρεάζοντας τόσο το φύλλωμα όσο και τους καρπούς. Τα δύο παθογόνα είδη (Cladosporium cladosporioides και Venturia carpophila) μπορούν να εμφανιστούν ξεχωριστά ή ταυτόχρονα, προκαλώντας χαρακτηριστικές αλλά ελαφρώς διαφορετικές αλλοιώσεις.
Συμπτώματα:
Στους καρπούς:
🔹 Παρατηρούνται μικρές, κυκλικές, λαδοπράσινες ή καστανές επιφανειακές κηλίδες, διαμέτρου 2-6 mm.
🔹 Με την εξέλιξη της ασθένειας:
🔸 οι κηλίδες αποκτούν δερματώδη υφή (τυπικό του Venturia carpophila)
🔸 ή γίνονται πιο βελούδινες/σκονώδεις (τυπικό του Cladosporium cladosporioides).
🔹 Σε έντονες προσβολές οι κηλίδες συνενώνονται και ο καρπός παραμορφώνεται ή μένει μικρός και υποβαθμισμένος.
Στα φύλλα:
🔹 Στην άνω επιφάνεια εμφανίζονται μικρές, κυκλικές χλωρωτικές κηλίδες, που σταδιακά γίνονται καστανές.
🔹 Στην κάτω επιφάνεια, με υγρό καιρό, μπορεί να παρατηρηθεί λεπτή σποριογόνος εξάνθηση (ροζ ή λαδοπράσινη απόχρωση).
🔹 Σε σοβαρές προσβολές:
🔸 οι νεκρωτικές περιοχές αποκόπτονται
🔸 δημιουργούνται οπές στο έλασμα
🔸 επέρχεται πρόωρη φυλλόπτωση, με αποτέλεσμα μείωση ανθοφορίας την επόμενη χρονιά.
Στους νεαρούς βλαστούς:
🔹 Σχηματίζονται επιμήκεις, ελαφρά βυθισμένες καστανές κηλίδες, που μπορεί να εξελιχθούν σε μικρά έλκη.
Επιδημιολογία - Συνθήκες ανάπτυξης:
🔹 Τα παθογόνα διαχειμάζουν:
🔸 σε μολυσμένα φύλλα που έπεσαν στο έδαφος,
🔸 σε προσβεβλημένους βλαστούς,
🔸 σε λανθάνουσες κηλίδες σε καρπούς.
🔹 Υψηλή υγρασία, παρατεταμένη διαβροχή φύλλων, νωπές ανοιξιάτικες νύχτες και ήπιες θερμοκρασίες (10-20°C) ευνοούν τις μολύνσεις.
🔹 Οι πρωτογενείς μολύνσεις ξεκινούν αμέσως μετά την πτώση των πετάλων.
🔹 Δευτερογενείς μολύνσεις συνεχίζονται όλο το καλοκαίρι, ιδιαίτερα σε ποτιστικά αγροτεμάχια με κακό αερισμό.
Αντιμετώπιση με Καλλιεργητικά μέτρα:
🔹 Απομάκρυνση και καταστροφή των πεσμένων φύλλων και των προσβεβλημένων βλαστών.
🔹 Αερισμός κόμης με κατάλληλο κλάδεμα, ώστε να μειώνεται η υγρασία.
🔹 Αποφυγή υπερβολικής άρδευσης και υγρών μικροκλιμάτων.
🔹 Εφαρμογή αμειψισποράς σε περίπτωση μικρών οπωρώνων ή εντατικών συστημάτων.
🔹 Χρήση ανθεκτικών ποικιλιών όταν διατίθενται.
Χημική προστασία:
🔹 Οι πιο κρίσιμες εφαρμογές είναι 2-6 εβδομάδες μετά την πτώση των πετάλων, όπου οι καρποί είναι ευάλωτοι.
🔹 Επαναλήψεις κάθε 10-14 ημέρες, ανάλογα με τις βροχοπτώσεις και το σκεύασμα.
🔹 Χρήση εγκεκριμένων μυκητοκτόνων (προληπτικά και θεραπευτικά), σε εναλλαγή ομάδων για αποφυγή ανθεκτικότητας.
Συμπτώματα:
Στους καρπούς:
🔹 Παρατηρούνται μικρές, κυκλικές, λαδοπράσινες ή καστανές επιφανειακές κηλίδες, διαμέτρου 2-6 mm.
🔹 Με την εξέλιξη της ασθένειας:
🔸 οι κηλίδες αποκτούν δερματώδη υφή (τυπικό του Venturia carpophila)
🔸 ή γίνονται πιο βελούδινες/σκονώδεις (τυπικό του Cladosporium cladosporioides).
🔹 Σε έντονες προσβολές οι κηλίδες συνενώνονται και ο καρπός παραμορφώνεται ή μένει μικρός και υποβαθμισμένος.
Στα φύλλα:
🔹 Στην άνω επιφάνεια εμφανίζονται μικρές, κυκλικές χλωρωτικές κηλίδες, που σταδιακά γίνονται καστανές.
🔹 Στην κάτω επιφάνεια, με υγρό καιρό, μπορεί να παρατηρηθεί λεπτή σποριογόνος εξάνθηση (ροζ ή λαδοπράσινη απόχρωση).
🔹 Σε σοβαρές προσβολές:
🔸 οι νεκρωτικές περιοχές αποκόπτονται
🔸 δημιουργούνται οπές στο έλασμα
🔸 επέρχεται πρόωρη φυλλόπτωση, με αποτέλεσμα μείωση ανθοφορίας την επόμενη χρονιά.
Στους νεαρούς βλαστούς:
🔹 Σχηματίζονται επιμήκεις, ελαφρά βυθισμένες καστανές κηλίδες, που μπορεί να εξελιχθούν σε μικρά έλκη.
Επιδημιολογία - Συνθήκες ανάπτυξης:
🔹 Τα παθογόνα διαχειμάζουν:
🔸 σε μολυσμένα φύλλα που έπεσαν στο έδαφος,
🔸 σε προσβεβλημένους βλαστούς,
🔸 σε λανθάνουσες κηλίδες σε καρπούς.
🔹 Υψηλή υγρασία, παρατεταμένη διαβροχή φύλλων, νωπές ανοιξιάτικες νύχτες και ήπιες θερμοκρασίες (10-20°C) ευνοούν τις μολύνσεις.
🔹 Οι πρωτογενείς μολύνσεις ξεκινούν αμέσως μετά την πτώση των πετάλων.
🔹 Δευτερογενείς μολύνσεις συνεχίζονται όλο το καλοκαίρι, ιδιαίτερα σε ποτιστικά αγροτεμάχια με κακό αερισμό.
Αντιμετώπιση με Καλλιεργητικά μέτρα:
🔹 Απομάκρυνση και καταστροφή των πεσμένων φύλλων και των προσβεβλημένων βλαστών.
🔹 Αερισμός κόμης με κατάλληλο κλάδεμα, ώστε να μειώνεται η υγρασία.
🔹 Αποφυγή υπερβολικής άρδευσης και υγρών μικροκλιμάτων.
🔹 Εφαρμογή αμειψισποράς σε περίπτωση μικρών οπωρώνων ή εντατικών συστημάτων.
🔹 Χρήση ανθεκτικών ποικιλιών όταν διατίθενται.
Χημική προστασία:
🔹 Οι πιο κρίσιμες εφαρμογές είναι 2-6 εβδομάδες μετά την πτώση των πετάλων, όπου οι καρποί είναι ευάλωτοι.
🔹 Επαναλήψεις κάθε 10-14 ημέρες, ανάλογα με τις βροχοπτώσεις και το σκεύασμα.
🔹 Χρήση εγκεκριμένων μυκητοκτόνων (προληπτικά και θεραπευτικά), σε εναλλαγή ομάδων για αποφυγή ανθεκτικότητας.
