Γλοιοσποριο (Σηψη καρπων) - ΕΛΙΕΣ ΕΛΑΙΟΠΟΙΗΣΙΜΕΣ

Η προσβολή των καρπών αρχίζει με την εμφάνιση σε ένα σημείο της επιφάνειας, κηλίδας χρώματος καστανοϊώδους η οποία εξαπλώνεται ταχύτητα σε όλη την επιφάνεια του καρπού. Οι καρποί που προσβάλλονται είτε πέφτουν στο έδαφος είτε παραμένουν στο δένδρο οπότε λόγω αφυδάτωσης, συρρικνώνονται και μεταβάλλονται σε μούμιες. Στα φύλλα εμφανίζονται καστανόχρωμες κηλίδες που αρχίζουν από τη κορυφή του ελάσματος και συχνά καλύπτουν μέχρι το μισό περίπου του ελάσματος.

Η ασθένεια οφείλεται στον ασκομύκητα Glomerella cingulata Ο μύκητας αυτός αναπτύσσεται ικανοποιητικώς σε όλες τις θερμοκρασίες μεταξύ 10 - 25^οC. Η ευνοϊκότερη ανάπτυξη παρατηρείται στους 25^οC. Καμία ανάπτυξη δεν έχουμε στους 0^οC και ελάχιστη 29^οC. Η βλάστηση των σπορίων εντός 8 ωρών, μπορεί να γίνει σε θερμοκρασίες κυμαινόμενες μεταξύ 0 - 30^οC. Οι ευνοϊκότερες όμως θερμοκρασίες για την καλύτερη βλάστηση των σπορίων είναι μεταξύ 10 και 25^οC. Για την πραγματοποίηση των μολύνσεων είναι απαραίτητη η ύπαρξη σταγόνας νερού ή η ύπαρξη πολύ υψηλής σχετικής υγρασίας (92-100% επί 48-120 ώρες). Οι πράσινοι καρποί της ελιάς εμφανίζουν αντοχή στις μολύνσεις και γίνονται ευπαθείς μόνο όταν αποκτήσουν το ιώδες χρώμα.

Για τη καταπολέμηση της ασθένειας αυτής συνιστώνται δύο προληπτικοί ψεκασμοί με εγκεκριμμένα μυκητοκτόνα, κατά τη κρίσιμη περίοδος της επιδημίας. Συνήθως ο πρώτος ψεκασμός εκτελείται περί το τέλος Οκτωβρίου και ο δεύτερος το τρίτο δεκαήμερο του Νοέμβρη. Επιπλέον θα πρέπει να αποφεύγεται η εγκατάσταση ελαιώνων σε χαμηλές, υγρές και κακώς αεριζόμενες θέσεις.