
Το Colletotrichum lagenarium (Pass.) Ellis & Halst., γνωστό επίσης ως Glomerella lagenarium (τηλεομορφή), είναι ένα από τα σημαντικότερα παθογόνα του κολοκυθιού (Cucurbita pepo L.) και άλλων κολοκυνθοειδών, προκαλώντας την ασθένεια Ανθράκωση των Κολοκυνθοειδών που προκαλεί σοβαρές ζημιές στο φύλλωμα, στους βλαστούς και στους καρπούς.
Συμπτώματα στο κολοκύθι:
🔹 Φύλλα:
🔸 Πρώτα εμφανίζονται μικρές, υδατώδεις, στρογγυλές ή γωνιώδεις κηλίδες, που εξελίσσονται σε
🔸 καστανές έως σκούρες νεκρωτικές κηλίδες με έντονο περίγραμμα,
🔸 τρυπήματα στο φύλλο σε προχωρημένα στάδια (η νεκρωμένη επιφάνεια καταρρέει).
🔹 Μίσχοι και βλαστοί:
🔸 Επιμήκεις ελκώδεις νεκρώσεις καστανού έως μαύρου χρώματος.
🔸 Συχνά παρατηρείται κάμψη ή ξήρανση του βλαστού πάνω από το σημείο μόλυνσης.
🔹 Καρποί:
🔸 Στρογγυλές βυθισμένες βλάβες (2–10 mm), με ροζ-σομόν μάζα σπορίων (από acervuli).
🔸 Σε υγρές συνθήκες, οι βλάβες επεκτείνονται και σαπίζουν.
🔸 Οι καρποί γίνονται μη εμπορεύσιμοι.

Συνθήκες που ευνοούν την ασθένεια:
🔹 Υψηλή υγρασία (σχετική >90%).
🔹 Συνεχής διαβροχή φύλλου για >10 ώρες.
🔹 Θερμοκρασίες 20–30 °C.
🔹 Πυκνή φύτευση, στάσιμα νερά, βροχοπτώσεις ή υπερβολική άρδευση.
Βιολογία του παθογόνου:
🔹 Παράγει κονίδια μέσα σε acervuli (μαύρες κουκκίδες στις βλάβες).
🔹 Διασπείρεται με νερό (σταγονίδια, άρδευση, βροχή) και εργαλεία.
🔹 Επιβιώνει σε μολυσμένα υπολείμματα ή μολυσμένο σπόρο.
🔹 Η μόλυνση απαιτεί νερό στην επιφάνεια των ιστών για να βλαστήσει το σπόριο.
Καλλιεργητικά μέτρα:
🔹 Χρήση πιστοποιημένου σπόρου (μη μολυσμένου).
🔹 Αμειψισπορά 2–3 ετών με μη ξενιστές (π.χ. σιτηρά).
🔹 Καλή αποστράγγιση και αποφυγή διαβροχής φύλλου.
🔹 Καταστροφή υπολειμμάτων μετά τη συγκομιδή.
Χημική / βιολογική προστασία:
🔹 Χαλκούχα σκευάσματα (προληπτικά).
🔹 Εγκκεριμένα χειμηκά μυκητοκτόνα με Εναλλαγή δραστικών ουσιών (FRAC groups 11, 3, M03).
🔹 Βιολογικά μέσα όπος Bacillus subtilis, Trichoderma harzianum κτλ
Συμπτώματα στο κολοκύθι:
🔹 Φύλλα:
🔸 Πρώτα εμφανίζονται μικρές, υδατώδεις, στρογγυλές ή γωνιώδεις κηλίδες, που εξελίσσονται σε
🔸 καστανές έως σκούρες νεκρωτικές κηλίδες με έντονο περίγραμμα,
🔸 τρυπήματα στο φύλλο σε προχωρημένα στάδια (η νεκρωμένη επιφάνεια καταρρέει).
🔹 Μίσχοι και βλαστοί:
🔸 Επιμήκεις ελκώδεις νεκρώσεις καστανού έως μαύρου χρώματος.
🔸 Συχνά παρατηρείται κάμψη ή ξήρανση του βλαστού πάνω από το σημείο μόλυνσης.
🔹 Καρποί:
🔸 Στρογγυλές βυθισμένες βλάβες (2–10 mm), με ροζ-σομόν μάζα σπορίων (από acervuli).
🔸 Σε υγρές συνθήκες, οι βλάβες επεκτείνονται και σαπίζουν.
🔸 Οι καρποί γίνονται μη εμπορεύσιμοι.

Συνθήκες που ευνοούν την ασθένεια:
🔹 Υψηλή υγρασία (σχετική >90%).
🔹 Συνεχής διαβροχή φύλλου για >10 ώρες.
🔹 Θερμοκρασίες 20–30 °C.
🔹 Πυκνή φύτευση, στάσιμα νερά, βροχοπτώσεις ή υπερβολική άρδευση.
Βιολογία του παθογόνου:
🔹 Παράγει κονίδια μέσα σε acervuli (μαύρες κουκκίδες στις βλάβες).
🔹 Διασπείρεται με νερό (σταγονίδια, άρδευση, βροχή) και εργαλεία.
🔹 Επιβιώνει σε μολυσμένα υπολείμματα ή μολυσμένο σπόρο.
🔹 Η μόλυνση απαιτεί νερό στην επιφάνεια των ιστών για να βλαστήσει το σπόριο.
Καλλιεργητικά μέτρα:
🔹 Χρήση πιστοποιημένου σπόρου (μη μολυσμένου).
🔹 Αμειψισπορά 2–3 ετών με μη ξενιστές (π.χ. σιτηρά).
🔹 Καλή αποστράγγιση και αποφυγή διαβροχής φύλλου.
🔹 Καταστροφή υπολειμμάτων μετά τη συγκομιδή.
Χημική / βιολογική προστασία:
🔹 Χαλκούχα σκευάσματα (προληπτικά).
🔹 Εγκκεριμένα χειμηκά μυκητοκτόνα με Εναλλαγή δραστικών ουσιών (FRAC groups 11, 3, M03).
🔹 Βιολογικά μέσα όπος Bacillus subtilis, Trichoderma harzianum κτλ
Εμφάνιση περισσότερων για το παθογόνο