Ανθρακωση - ΠΙΠΕΡΙΕΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ

Σπουδαιότητα: Η ανθράκωση της πιπεριάς, προκαλείται από αρκετά είδη του γένους Colletotrichum. Σχηματίζει μονοκύτταρα κονίδια χρώματος πορτοκαλί στα αναπαραγωγικά όργανα, κάτω από την επιδερμίδα των φυτών. Τα κονίδια απελευθερώνονται όταν τα όργανα αυτά είναι υγρά. Η ασθένεια είναι τυπική σε υγρό περιβάλλον γιατί τα κονίδια χρειάζονται μεγάλη υγρασία για να βλαστήσουν.

Συμπτώματα: Το κύριο σύμπτωμα της ασθένειας είναι η εμφάνιση κυκλικών, υδαρών κηλίδων, πάνω σε ώριμους καρπούς. Στη συνέχεια οι κηλίδες αποκτούν καστανό μεταχρωματισμό και εμφανίζονται ελαφρώς βυθισμένες. Τα συμπτώματα αυτά παρουσιάζονται συνήθως μετά τη συγκομιδή. Σε συνθήκες έντονης υγρασίας παρουσιάζεται πάνω στις κηλίδες πορτοκαλοκάστανος μεταχρωματισμός, υπό τη μορφή ομόκεντρων συγκεντρικών κύκλων, που αποτελούν τα σπόρια του μύκητα. Όταν η υγρασία είναι υψηλή, συνήθως εμφανίζεται μια μάζα πορτοκαλί σποριών που σχηματίζει ομόκεντρους δακτύλιους.

Επιδημιολογία: Αυτή η ασθένεια μεταδίδεται με υπολείμματα φυτών προηγούμενων εσοδειών και σπόρους. Όταν η θερμοκρασία είναι περίπου 25ºC εξελίσσεται με την πολλή βροχή ή το ραντιστό πότισμα. Σ’ αυτές τις συνθήκες οι νεαροί καρποί μολύνονται, τα συμπτώματα της ασθένειας όμως αποκαλύπτονται όταν ωριμάσουν οι καρποί.

Αντιμετώπιση: α) Χρησιμοποίηση υγιούς σπόρου και φυταρίων κατά τη μεταφύτευση (Απολύμανση σπόρων). β) Η άρδευση των φυτών δεν πρέπει να γίνεται με τεχνητή βροχή και γενικά διαβροχή του φυλλώματος και των καρπών. γ) Η καταστροφή των υπολειμμάτων από προηγούμενη καλλιέργεια και των ζιζανίων γύρω από τα φυτά για περιορισμό διάδοσης των μολυσμάτων. δ) Η συντήρηση των καρπών πρέπει να γίνεται σε χαμηλή θερμοκρασία, γύρω στους 10^oC για επιβράδυνση της ανάπτυξης του μύκητα.