Η ασθένεια προσβάλλει κυρίως το φύλλωμα των φυτών. Αρχικά προσβάλλονται τα φύλλα της βάσης και αργότερα τα νεώτερα φύλλα. Εμφανίζονται στην πάνω επιφάνεια του ελάσματος πρασινοκίτρινες κηλίδες με ακαθόριστα όρια, που μοιάζουν με τις κηλίδες προσβολής του ωιδίου. Αργότερα γίνονται κιτρινοκαστανές και νεκρωτικές. Στην κάτω επιφάνεια εμφανίζονται ελαιοπράσινες εξανθήσεις σε μορφή βελούδου. Οταν η προσβολή είναι έντονη, οι κηλίδες ενώνονται και καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος του ελάσματος. Τα φύλλα κατσαρώνουν, μαραίνονται, ξηραίνονται και πίπτουν. Περιστασιακά μπορεί να προσβάλλει και άλλα μέρη του φυτού (στελέχη, άνθη, καρπούς
κ.λ.π.).
Χημική καταπολέμηση: Χρήση εγκεκριμένων σκευασμάτων. Ψεκασμός με τη εμφάνιση των συμπτωμάτων
Καλλιεργητικά μέτρα: Χρήση υγιούς σπόρου. Καλλιέργεια ανθεκτικών υβριδίων, ωστόσο η αντοχή μπορεί να «σπάσει» γρήγορα. Μείωση υπερβολικής υγρασίας (καλός αερισμός, αραιή φύτευση, Κανονικά ποτίσματα, ψεκασμοί τις πρωινές ώρες). Αμειψισπορά 2-3 ετών. Απομάκρυνση των υπολειμμάτων της προηγούμενης καλλιέργειας. Καταστροφή των μολυσμάτων που υπάρχουν στα υλικά των θερμοκηπίων. Απομάκρυνση και καταστροφή των άρρωστων φυτών. Ρυθμίζουμε την εποχή φύτευσης ανάλογα με τις συνθήκες κάθε περιοχής.