Ριζοκτονια - ΡΟΚΑ ΥΠΑΙΘΡΟΥ

Ο Rhizoctonia solani μπορεί να δράσει ως παθογόνος μύκητας στη ρόκα, ιδιαίτερα στα υπόγεια όργανα (ρίζες, λεμός)

Συμπτώματα:
🔹 To παθογόνοι Rhizoctonia solani προκαλεί σάπισμα στελέχους και ρίζας στη ρόκα
🔹 Τα φυτά πάνω από το έδαφος μαραίνονται
🔹 Οι ρίζες σαπίζουν,
🔹 Ο κεντρικός βλαστός μαυρίζει
🔹 Προκαλεί θάνατο σπορόφυτων

Καλλιεργητικά μέτρα:
🔹 Αμειψισπορά 3–4 ετών με μη ξενιστές (π.χ. δημητριακά) για μείωση του μολύσματος στο έδαφος.
🔹 Απομάκρυνση υπολειμμάτων καλλιέργειας και βαθιά ενσωμάτωση ή κομποστοποίηση.
🔹 Καλή αποστράγγιση του εδάφους – αποφυγή υπερβολικής υγρασίας και στάσιμου νερού.
🔹 Αποφυγή υπερβολικής πυκνότητας φύτευσης ώστε να αερίζεται το έδαφος και να μειώνεται η σχετική υγρασία στη ριζόσφαιρα.
🔹 Προσεκτική άρδευση – ποτίσματα νωρίς την ημέρα, αποφυγή υπερβολών και λασπωμάτων.
🔹 Καλλιέργεια σε υπερυψωμένα κρεβάτια (raised beds) σε βαριά ή ψυχρά εδάφη.
🔹 Απολύμανση εργαλείων και εξοπλισμού για να αποτραπεί η μεταφορά μολύσματος.

Βιολογικές – φυσικές πρακτικές:
🔹 Χρήση Trichoderma spp. ή Bacillus subtilis ως ανταγωνιστών του θαρογόνου στο έδαφος (εμποδίζουν το Rhizoctonia να εγκατασταθεί).
🔹 Ηλιοαπολύμανση του εδάφους το καλοκαίρι (30–40 ημέρες) για μείωση του παθογόνου φορτίου.
🔹 Εφαρμογή οργανικής ουσίας (κομπόστ ώριμο, όχι φρέσκο) που ενισχύει τη μικροβιακή ανταγωνιστικότητα στο έδαφος.
🔹 Χρήση εγγεκριμένω φυτοπροστατευτικών