Σκληρωτινιαση - ΑΝΙΘΟΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ

Το Sclerotinia sclerotiorum προκαλεί λευκή σήψη στους βλαστούς και ανθοταξίες, ιδιαίτερα σε υγρές και δροσερές συνθήκες.
Η ασθένεια είναι σοβαρή σε φυτά θερμοκηπίου ή πυκνοφυτεμένες καλλιέργειες και ελέγχεται κυρίως προληπτικά, με αποστράγγιση και αμειψισπορά.

Παθογόνο:
🔹 Είδος: Sclerotinia sclerotiorum
🔹 Ομάδα: Ascomycota – Leotiomycetes
🔹 Τηλεομορφή: Sclerotinia sclerotiorum

Συμπτώματα:
🔹 Βλαστοί:
      🔸 Μαλακή, υδατώδης σήψη στη βάση ή στους κόμβους.
      🔸 Τα προσβεβλημένα τμήματα καλύπτονται από λευκό βαμβακώδες μυκήλιο.
      🔸 Εμφάνιση μαύρων σκληρωτίων (2–10 mm) μέσα ή πάνω στους ιστούς.
🔹 Φύλλα:
      🔸 Μαραίνονται, καταρρέουν, συχνά κρεμούν πάνω στο σάπιο τμήμα.
🔹 Ανθικά μέρη:
      🔸 Σήψη ανθοταξιών ή ταξιανθικών στελεχών, αποχρωματισμός και πτώση.

Συνθήκες ανάπτυξης:
🔹 Υψηλή σχετική υγρασία (>85%) και θερμοκρασίες 15–22 °C.
🔹 Πυκνή φύτευση, έλλειψη αερισμού, υπερβολική άρδευση.
🔹 Ο μύκητας επιβιώνει στο έδαφος με σκληρώτια για 3–5 χρόνια.
🔹 Διασπορά ασκοσπορίων με τον άνεμο ή μόλυνση μέσω τραυμάτων.

Βιολογικός κύκλος:
🔹 Επιβίωση μέσω σκληρωτίων στο έδαφος ή στα φυτικά υπολείμματα.
🔹 Υπό ευνοϊκές συνθήκες (υγρασία/δροσιά) σχηματίζονται αποθήκια που παράγουν ασκοσπόρια.
🔹 Τα ασκοσπόρια μολύνουν φύλλα ή βλαστούς, κυρίως στα σημεία επαφής με το έδαφος.
🔹 Εμφανίζονται δευτερογενείς μολύνσεις μέσω μυκηλίου από φυτό σε φυτό.

Καλλιεργητικά μέτρα:
🔹 Αμειψισπορά με μη ξενιστές (π.χ. σιτηρά, καλαμπόκι) για 3–4 έτη.
🔹 Απομάκρυνση προσβεβλημένων φυτών και υπολειμμάτων.
🔹 Καλή αποστράγγιση και αποφυγή υπερβολικής υγρασίας.
🔹 Αποφυγή υπερβολικής πυκνότητας και βελτίωση αερισμού.
🔹 Πότισμα νωρίς το πρωί για ταχεία ξήρανση των φύλλων.

Βιολογική αντιμετώπιση:
🔹 Trichoderma spp. και Coniothyrium minitans (ανταγωνιστές των σκληρωτίων).
🔹 Ηλιαπολύμανση σε θερινές περιόδους.
🔹 Καλή ενσωμάτωση οργανικής ουσίας, που ενισχύει τη μικροβιακή δραστηριότητα του εδάφους.