Sclerotinia sclerotiorum, Sclerotium rolfsii: Προσβάλλονται τα στελέχη, φύλλα και καρποί. Η μόλυνση εμφανίζεται συχνά στην περιοχή το λαιμού ως μαλακή, καστανή σήψη των ιστών που σύντομα εξαπλώνεται προς το στέλεχος και τη ρίζα. Χαρακτηριστικό της ασθένειας είναι η ανάπτυξη πλούσιας λευκής εξάνθησης ανάμεσα στην οποία σχηματίζονται τα μαύρα σκληρώτια του παθογόνου, με τα οποία διατηρείται στο έδαφος για αρκετά χρόνια - περίπου 8 - σε ξηρά εδάφη ή ένα χρόνο σε υγρά εδάφη. Η συνεχής καλλιέργεια ευαίσθητων ξενιστών οδηγεί σε αύξηση της πυκνότητας του μολύσματος στον αγρό
Μεταφορά - διατήρηση: Διαδίδεται με το νερό του ποτίσματος, τα εργαλεία και τα μολυσμένα φυτικά υπολείμματα. Ευνοείται από την υψηλή υγρασία.
Καταπολέμηση:
Η καταπολέμηση της ασθένειας είναι δύσκολη και εξαρτάται από τον συνδυασμό των καλλιεργητικών και χημικών μεθόδων. Οι κατάλληλες καλλιεργητικές μέθοδοι περιλαμβάνουν:
α) Περιορισμός της εδαφικής υγρασίας με κατάλληλα μέτρα (πχ όχι υπερβολική άρδευση, καλή αποστράγγιση εδάφους).
β) Απομάκρυνση και καταστροφή των υπολειμμάτων της προηγούμενης καλλιέργειας.
γ) περιορισμό των ξενιστών ζιζανίων και αποφυγή των τραυματισμών των φυτών κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας.
δ) Βαθιά άροση του εδάφους.
ε) Αποφυγή δημιουργίας πληγών στα φυτά.
στ) Απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτικών μερών ή και ολόκληρων των φυτών.
ζ) Χρήση εδαφοβελτιωτικών, κόμποστ και άλλων προϊόντων, μετά από ανάλυση εδάφους και πάντα σε συνεννόηση με τον Γεωπόνο - Σύμβουλο.
η) Ηλιοαπολύμανση.
θ) Χημική καταπολέμηση, ψεκασμοί φυλλώματος με εγκεκριμένα μυκητοκτόνα.
Plant Protection
