
Συμπτώματα:
🔹 Μάρανση και σάπισμα βάσης βλαστού (“soft rot” ή “white mold”).
🔹 Υδατώδεις, μαλακές αλλοιώσεις στη βάση του στελέχους ή στα χαμηλότερα φύλλα.
🔹 Εμφάνιση λευκού βαμβακώδους μυκηλίου στην επιφάνεια των ιστών, ιδιαίτερα σε συνθήκες υψηλής υγρασίας.
🔹 Στη συνέχεια σχηματισμός μαύρων σκληρωτίων (2–10 mm) μέσα ή πάνω στους ιστούς — χαρακτηριστικό γνώρισμα.
🔹 Προοδευτική κατάρρευση του φυτού (συνήθως ξεκινώντας από τη βάση).
Συνθήκες ανάπτυξης:
🔹 Υψηλή υγρασία (>85 %) και θερμοκρασίες 15–25 °C.
🔹 Πυκνές φυτεύσεις, ελλιπής αερισμός, υπερβολική άρδευση.
🔹 Ο μύκητας διασπείρεται με ασκοσπόρια (από αποθήκες σκληρωτίων) ή με απευθείας επαφή σκληρωτίων με το φυτό.
🔹 Τα σκληρώτια παραμένουν ζωντανά στο έδαφος 3–5 χρόνια, αποτελώντας μακροχρόνια πηγή μόλυνσης.
Καλλιεργητικά μέτρα:
🔹 Αμειψισπορά 3–4 ετών με μη ξενιστές (δημητριακά, καλαμπόκι κ.ά.).
-Απομάκρυνση και καταστροφή μολυσμένων φυτών (όχι ενσωμάτωση στο έδαφος).
🔹 Καλή αποστράγγιση και αποφυγή υπερβολικής υγρασίας.
🔹 Αραιή φύτευση / καλός αερισμός για μείωση σχετικής υγρασίας.
🔹 Απολύμανση εργαλείων και εξοπλισμού.
Βιολογικές πρακτικές:
🔹 Trichoderma spp., Coniothyrium minitans και Bacillus subtilis είναι γνωστοί ανταγωνιστές του Sclerotinia.
🔹 Ηλιοαπολύμανση σε θερμές περιοχές το καλοκαίρι για μείωση σκληρωτίων.
🔹 Χρήση οργανικής ουσίας καλά χωνεμένης – προάγει ωφέλιμη μικροχλωρίδα που ανταγωνίζεται τον μύκητα.
Παρακολούθηση:
🔹 Έλεγχος των φυτών στη βάση τους για λευκό μυκήλιο ή σκληρώτια.
🔹 Αποφυγή άρδευσης τις βραδινές ώρες.
🔹 Αν εντοπιστούν σκληρώτια στο έδαφος, βαθιά άροση ή απομάκρυνση.
🔹 Χρήση εγγεκριμένω φυτοπροστατευτικών
🔹 Μάρανση και σάπισμα βάσης βλαστού (“soft rot” ή “white mold”).
🔹 Υδατώδεις, μαλακές αλλοιώσεις στη βάση του στελέχους ή στα χαμηλότερα φύλλα.
🔹 Εμφάνιση λευκού βαμβακώδους μυκηλίου στην επιφάνεια των ιστών, ιδιαίτερα σε συνθήκες υψηλής υγρασίας.
🔹 Στη συνέχεια σχηματισμός μαύρων σκληρωτίων (2–10 mm) μέσα ή πάνω στους ιστούς — χαρακτηριστικό γνώρισμα.
🔹 Προοδευτική κατάρρευση του φυτού (συνήθως ξεκινώντας από τη βάση).
Συνθήκες ανάπτυξης:
🔹 Υψηλή υγρασία (>85 %) και θερμοκρασίες 15–25 °C.
🔹 Πυκνές φυτεύσεις, ελλιπής αερισμός, υπερβολική άρδευση.
🔹 Ο μύκητας διασπείρεται με ασκοσπόρια (από αποθήκες σκληρωτίων) ή με απευθείας επαφή σκληρωτίων με το φυτό.
🔹 Τα σκληρώτια παραμένουν ζωντανά στο έδαφος 3–5 χρόνια, αποτελώντας μακροχρόνια πηγή μόλυνσης.
Καλλιεργητικά μέτρα:
🔹 Αμειψισπορά 3–4 ετών με μη ξενιστές (δημητριακά, καλαμπόκι κ.ά.).
-Απομάκρυνση και καταστροφή μολυσμένων φυτών (όχι ενσωμάτωση στο έδαφος).
🔹 Καλή αποστράγγιση και αποφυγή υπερβολικής υγρασίας.
🔹 Αραιή φύτευση / καλός αερισμός για μείωση σχετικής υγρασίας.
🔹 Απολύμανση εργαλείων και εξοπλισμού.
Βιολογικές πρακτικές:
🔹 Trichoderma spp., Coniothyrium minitans και Bacillus subtilis είναι γνωστοί ανταγωνιστές του Sclerotinia.
🔹 Ηλιοαπολύμανση σε θερμές περιοχές το καλοκαίρι για μείωση σκληρωτίων.
🔹 Χρήση οργανικής ουσίας καλά χωνεμένης – προάγει ωφέλιμη μικροχλωρίδα που ανταγωνίζεται τον μύκητα.
Παρακολούθηση:
🔹 Έλεγχος των φυτών στη βάση τους για λευκό μυκήλιο ή σκληρώτια.
🔹 Αποφυγή άρδευσης τις βραδινές ώρες.
🔹 Αν εντοπιστούν σκληρώτια στο έδαφος, βαθιά άροση ή απομάκρυνση.
🔹 Χρήση εγγεκριμένω φυτοπροστατευτικών
Εμφάνιση περισσότερων για το παθογόνο