
Το γένος Verticillium spp., κυρίως τα είδη Verticillium dahliae και Verticillium albo-atrum, είναι γνωστά εδαφογενή αγγειόφιλα παθογόνα που προκαλούν αδρομυκώσεις (Verticillium wilt) σε πολλές καλλιέργειες.
Ωστόσο, στο καρότο (Daucus carota), οι αναφορές είναι σπάνιες και το παθογόνο δεν θεωρείται κύρια ή οικονομικά σημαντική ασθένεια.
Η διάγνωση απαιτεί μικροσκοπική παρατήρηση ή καλλιέργεια του μύκητα, διότι τα συμπτώματα μοιάζουν με Fusarium.
Προκαλούν ήπια συμπτώματα μαρασμού, κυρίως σε:
🔹 Εδάφη με υψηλή πίεση Verticillium (μετά από καλλιέργεια πατάτας ή τομάτας).
🔹 Ποικιλίες καρότου για σπόρο (μεγαλύτερος βιολογικός κύκλος).
Συμπτώματα (όταν εμφανίζονται):
🔹 Μερικός ή ανομοιόμορφος μαρασμός στα παλαιότερα φύλλα.
🔹 Κιτρίνισμα και πρόωρη νέκρωση εξωτερικών φύλλων.
🔹 Σε εγκάρσια τομή της ρίζας ή του λαιμού:
🔸 Εμφανής καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων.
🔸 Τα φυτά μπορεί να παραμένουν νάνα, με χαμηλότερη ριζοπαραγωγή.
Επιβίωση και μόλυνση:
🔹 Ο μύκητας επιβιώνει για >10 χρόνια στο έδαφος ως μικροσκληρώτια.
🔹 Μόλυνση μέσω ριζικών τραυμάτων ή φυσικών ανοιγμάτων.
🔹 Εγκαθίσταται στα αγγεία και προκαλεί φράξιμο, με αποτέλεσμα μαρασμό.
Επειδή δεν υπάρχει στοχευμένη θεραπεία για Verticillium στο καρότο, εφαρμόζονται γενικά μέτρα εδαφικής υγιεινής:
🔹 Αμειψισπορά με μη ξενιστές (σιτηρά, καλαμπόκι).
🔹 Αποφυγή καλλιέργειας μετά από τομάτα, πατάτα, ελιά, βαμβάκι.
🔹 Απομάκρυνση υπολειμμάτων και βαθιά ενσωμάτωση.
🔹 Απολύμανση εδάφους (ηλιοαπολύμανση το καλοκαίρι, βιολογική απολύμανση).
🔹 Καλή στράγγιση – το Verticillium ευνοείται σε υπερβολικά υγρά εδάφη.
Βιολογικά / προληπτικά μέσα:
🔹 Trichoderma harzianum, T. atroviride – ανταγωνιστικά στο ριζόσφαιρο.
🔹 Bacillus subtilis, Pseudomonas fluorescens – επαγωγή αντοχής.
🔹 Χρήση υγιούς σπόρου και απολυμασμένων υποστρωμάτων.
Ωστόσο, στο καρότο (Daucus carota), οι αναφορές είναι σπάνιες και το παθογόνο δεν θεωρείται κύρια ή οικονομικά σημαντική ασθένεια.
Η διάγνωση απαιτεί μικροσκοπική παρατήρηση ή καλλιέργεια του μύκητα, διότι τα συμπτώματα μοιάζουν με Fusarium.
Προκαλούν ήπια συμπτώματα μαρασμού, κυρίως σε:
🔹 Εδάφη με υψηλή πίεση Verticillium (μετά από καλλιέργεια πατάτας ή τομάτας).
🔹 Ποικιλίες καρότου για σπόρο (μεγαλύτερος βιολογικός κύκλος).
Συμπτώματα (όταν εμφανίζονται):
🔹 Μερικός ή ανομοιόμορφος μαρασμός στα παλαιότερα φύλλα.
🔹 Κιτρίνισμα και πρόωρη νέκρωση εξωτερικών φύλλων.
🔹 Σε εγκάρσια τομή της ρίζας ή του λαιμού:
🔸 Εμφανής καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων.
🔸 Τα φυτά μπορεί να παραμένουν νάνα, με χαμηλότερη ριζοπαραγωγή.
Επιβίωση και μόλυνση:
🔹 Ο μύκητας επιβιώνει για >10 χρόνια στο έδαφος ως μικροσκληρώτια.
🔹 Μόλυνση μέσω ριζικών τραυμάτων ή φυσικών ανοιγμάτων.
🔹 Εγκαθίσταται στα αγγεία και προκαλεί φράξιμο, με αποτέλεσμα μαρασμό.
Επειδή δεν υπάρχει στοχευμένη θεραπεία για Verticillium στο καρότο, εφαρμόζονται γενικά μέτρα εδαφικής υγιεινής:
🔹 Αμειψισπορά με μη ξενιστές (σιτηρά, καλαμπόκι).
🔹 Αποφυγή καλλιέργειας μετά από τομάτα, πατάτα, ελιά, βαμβάκι.
🔹 Απομάκρυνση υπολειμμάτων και βαθιά ενσωμάτωση.
🔹 Απολύμανση εδάφους (ηλιοαπολύμανση το καλοκαίρι, βιολογική απολύμανση).
🔹 Καλή στράγγιση – το Verticillium ευνοείται σε υπερβολικά υγρά εδάφη.
Βιολογικά / προληπτικά μέσα:
🔹 Trichoderma harzianum, T. atroviride – ανταγωνιστικά στο ριζόσφαιρο.
🔹 Bacillus subtilis, Pseudomonas fluorescens – επαγωγή αντοχής.
🔹 Χρήση υγιούς σπόρου και απολυμασμένων υποστρωμάτων.
Εμφάνιση περισσότερων για το παθογόνο