ΒΑΚΤΗΡΙΑΚΗ ΣΤΙΓΜΑΤΩΣΗ (
Pseudomonas syringae)
Τα συμπτώματα εμφανίζονται σε όλα τα υπέργεια μέρη του φυτού. Στα φύλλα εμφανίζονται μικρές (1-3 mm) κυκλικές ή γωνιώδεις σκούρες κηλίδες, που αργότερα γίνονται νεκρωτικές και περιβάλλονται από χλωρωτικό δακτύλιο. Με τη συνένωση πολλών κηλίδων σχηματίζονται στο έλασμα νεκρωτικές περιοχές. Ακολουθεί φυλλόπτωση. Στους βλαστούς και μίσχους των σύνθετων φύλλων εμφανίζονται κηλίδες κυκλικές ή ελλειψοειδείς καστανού ή μαύρου χρώματος. Σε τρυφερούς και εύρωστους βλαστούς, παρατηρείται καστανός μεταχρωματισμός του φλοιού κατά θέσεις. Στους καρπούς, η μόλυνση εκδηλώνεται με χαρακτηριστικές μικρές επιφανειακές ή ελαφρά υπερυψωμένες με δερματώδη υφή κηλίδες. Στην αρχή έχουν χρώμα ανοικτό έως σκούρο καστανό και αργότερα γίνονται μαύρες και δεν εμφανίζουν χλωρωτικό περιθώριο. Εάν η μόλυνση γίνει νωρίς, τότε έχουμε καθυστερημένη ανάπτυξη, ωρίμανση των καρπών και μείωση της παραγωγής.
ΒΑΚΤΗΡΙΑΚΗ ΚΗΛΙΔΩΣΗ ή
Βακτηριακή κηλίδωση φύλλων (
Xanthomonas campestris pv.
vesicatoria)
Στο πάνω μέρος του φύλλου, οι κηλίδες γίνονται χλωρωτικές, σαν λαδιές, κι ύστερα νεκρωτικές με κιτρινωπό πλαίσιο. Κύριο σύμπτωμα της κηλίδες σε φύλλα, στέλεχος και καρπούς, που στη συνέχεια όμως εδώ ξηραίνονται. Τα φύλλα επιπλέον κιτρινίζουν περιμετρικά. Για την καταπολέμηση της ασθένειας αυτής, εφαρμόζονται τα ίδια μέτρα που αναφέρονται και στην βακτηριακή στιγμάτωση. Iδανική θερμοκρασία για τον πολλαπλασιασμό του είναι οι 27ºC. Όταν το περιβάλλον είναι ζεστό και υγρό, το βακτήριο διαδίδεται ταχύτατα.
Βακτηριακός μαρασμός (
Pseudomonas solanacerum)
Είναι ασθένεια αγγειακή, το βακτήριο εμποδίζεται η μεταφορά νερού και θρεπτικών συστατικών και προκαλείται ο μαρασμός. Το πρώτο σύμπτωμα είναι ελαφρός μαρασμός λίγων φύλλων. Απότομα όμως ο μαρασμός επηρεάζει ολόκληρο το φυτό. Σύνηθες είναι να εντοπίζονται πολλά γειτονικά φυτά σε μια σειρά με συμπτώματα μαρασμού.
Bακτηριακή ελαφρά σήψη (
Erwinia carotovora pv.
carotovora)
Επηρεάζει κυρίως τον καρπό και εμφανίζεται σε περιόδους βροχών. Η ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξή της είναι 22-27ºC. Η βλάβη εμφανίζεται αρχικά σαν περιοχές μουσκεμένες, που στην αρχή προκαλούνται στο μίσχο του άνθους ή τον κάλυκα κι έπειτα επεκτείνονται στον καρπό. Τα εκζέματα αυτά αναπτύσσονται κατά μήκος των τραυμάτων ή γύρω τους στον καρπό. Η επιδερμίδα παραμένει συρρικνωμένη στο μουσκεμένο καρπό. Μπορεί να εμφανιστούν πάνω της ρωγμές. Στους μίσχους εμφανίζονται σκούρες κηλίδες ελαφράς σήψης. Η βακτηριακή αυτή ασθένεια δεν προκαλεί δυσοσμία.
Καλλιεργητικά μέτρα:
α) Απολύμανση καλλιεργητικών εργαλείων, απομάκρυνση και καταστροφή της προηγούμενης καλλιέργειας, χρήση υγιούς σπόρου.
β) Περιορισμός της υγρασίας (καλός εξαερισμός, αραιή φύτευση, κανονικά ποτίσματα, κλάδεμα φυτών, ψεκασμοί τις πρωινές ώρες).
γ) Αποφυγή καλλιεργητικών εργασιών, όταν τα φυτά είναι υγρά.
δ) Καταστροφή των ζιζανίων (Αποτελούν ξενιστές και συμβάλλουν στη διατήρηση του παθογόνου.)
ε) Ελεγχος, εντοπισμός και απομάκρυνση των άρρωστων φυτών.
στ) Ηλιοαπολύμανση.
Χημική καταπολέμηση: Με εγκεκριμένα σκευάσματα, Προσοχή στη φυτοτοξικότητα.
Στη κατηγορία ανήκουν οι παθογόνοι μικροοργανισμοί: Clavibacter michiganensis subsp. Michiganensis, Pseudomonas spp., Pseudomonas syringae, Xanthomonas campestris, Xanthomonas campestris pv. Campestris, Xanthomonas spp.,
Σκευάσματα για την αντιμετώπιση της ασθένειας
Tο περιεχόμενο ειναι ορατό μονο σε συνδρομητές της σελίδας
Για να δείτε τα επιτρεπόμενα σκευάσματα (μυκητοκτόνα ή βακτηριοκτόνα) για την αντιμετώπιση της ασθένιας, καθώς και τον τρόπο εφαρμογής τους, σύμφωνα με το
Υπουργειο αγροτικής ανάπτυξης εισέλθετε στο σύστημα
Plant Protection