Βακτηριακές προσβολές - ΤΟΜΑΤΑ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ
Βακτηριακό έλκος: Οφείλεται στο βακτήριο Clavibacter michiganensis. Το κύριο σύμπτωμα της ασθένειας είναι η μάρανση των φυτών. Οι ιστοί των αγγείων κηλιδώνονται από τα προσβεβλημένα στελέχη και πολλές φόρες εκκρίνεται κίτρινο υγρό. Η εντεριώνη επίσης αποχρωματίζεται και γίνεται αλευρώδης. Η μάρανση των φύλλων συνοδεύεται από ραβδώσεις που εκτείνονται από τον μίσχο κατά μήκος του στελέχους. Στους καρπούς δημιουργούνται κηλίδες, μεγέθους 3 - 4mm.Προληπτικά μέτρα: απολύμανση των σπόρων. Σε περίπτωση εκδήλωσης: ξερίζωμα των προσβεβλημένων φυτών με όσο το δυνατό περισσότερο ριζικό σύστημα, άρδευση με σταγόνες και 3ετής αμειψισπορά με φυτά που δεν προσβάλλονται από την ασθένεια.
Βακτηριακή στιγμάτωση: Οφείλεται στο παθογόνο βακτήριο Pseudomonas syringae pv. capsici. Προσβάλλει όλα τα μέρη του φυτού. Στα φύλλα σχηματίζονται σκουρόχρωμες γωνιώδεις κηλίδες που περιβάλλονται από κίτρινη άλω και στα στελέχη και στους μίσχους ακανόνιστες καστανές κηλίδες. Στους καρπούς σχηματίζονται μικρές κηλίδες (1-2 mm), σκούρες καφέ έως μαύρες. Το παθογόνο παραμένει στο έδαφος στην περιοχή του ριζικού συστήματος και εξαπλώνεται σε ιδανικές συνθήκες (25οC, 80% σχετική υγρασία). Η άρδευση των φυτών θα πρέπει να γίνεται με σταγόνες. Τα ασθενικά φυτά θα πρέπει να σταματήσουν να αρδεύονται για την αποφυγή διάδοσης των παθογόνων. Στην περίπτωση εντοπισμού της ασθένειας στην καλλιέργεια θα πρέπει μετά τη τελευταία συγκομιδή των φυτών να καταστραφούν.
Βακτηριακή κηλίδωση: Οφείλεται στο βακτήριο Xanthomonas campestris pv. vesicatoria. Τα συμπτώματα είναι ίδια με της βακτηριακής στιγμάτωσης, όσον αφορά τα φύλλα, τους μίσχους και τα στελέχη, ενώ διαφέρουν στις κηλίδες του καρπού. Εδώ οι κηλίδες είναι μεγαλύτερες, καφέ, τραχείς, με ανυψωμένες άκρες αλλά βυθισμένο κέντρο. Ο τρόπος αντιμετώπισης είναι ο ίδιος με τη βακτηριακή στιγμάτωση.Βακτηριακή μάρανση: Η ασθένεια οφείλεται στο βακτήριο Ralstonia solanaceatum. Τα φυτά κατά τη διάρκεια της ημέρας παρουσιάζουν μάρανση, ενώ τη νύχτα επανέρχονται. Στην περιοχή του λαιμού του φυτού παρατηρείται καστανός μεταχρωματισμός στο κέντρο του βλαστού (αγγεία ξύλου). Αντιμετώπισή: Πρέπει να λαμβάνονται προληπτικά μέτρα, όπως εκρίζωση και καταστροφή προσβεβλημένων φυτών, αποφυγή άρδευσης με αυλάκια και αμειψισπορά.
Νέκρωση εντεριώνης: Οφείλεται στα βακτήρια Pseudomonas viridiflava, Pseudomonas corrugate, Pseudomonas cichorri, Pseudomonas fluorescens biovars και Erwinia carotovora. Το παθογόνο προσβάλλει αρχικά τα ώριμα και παλιά φύλλα, προκαλώντας ξήρανση. Η προσβολή παρατηρείται στο φυτό με την καταστροφή της κεντρικής περιοχής (εντεριώνης) του βλαστού, των μίσχων των φύλλων και των ποδίσκων των καρπών. Οι μίσχοι και οι ποδίσκοι εμφανίζονται κενοί εσωτερικά. Καταπολέμηση: περιορισμός της αζωτούχου λίπανσης, περιορισμός της υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος και άμεση καταστροφή των μολυσμένων φυτών.