Βακτηριακες προσβολες - ΝΕΡΑΤΖΙΑ

Καρκίνος εσπεριδοειδών (Xanthomonas campestris pv.citri.) και Βακτηριακό κάψιμο εσπεριδοειδών (Pseudomonas syringae)

Ο Καρκίνος των εσπεριδοειδών υποβαθμίζει φύλλα και καρπούς, αλλά όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για την μόλυνση, προκαλεί αποφύλλωση και πτώση βλαστών και καρπών. Προκαλεί διαρκή επιδείνωση της υγείας του εσπεριδοειδούς και διαρκή ελάττωση της παραγωγής. Στην τελική φάση το δένδρο παύει τελείως να παράγει καρπούς. Tα συμπτώματα στα φύλλα και τους καρπούς είναι υπερυψωμένα στίγματα περιβαλλόμενα από ελαιώδες περιθώριο και κίτρινο περίγραμμα. Η μέγιστη θερμοκρασία  για την ανάπτυξή του είναι 35-38 C. Ιδανική θερμοκρασία είναι οι 28-30 °C.
Αντιμετώπιση: Όπου ο  Καρκίνος ειναι μείζον πρόβλημα, η αντιμετώπιση απαιτεί ολοκληρωμένα, κατάλληλα καλλιεργητικά μέτρα, όπως ανεμοφράκτες, αντιμετώπιση εντόμων που προκαλούν μολύνσεις και επαναλαμβανόμενους ψεκασμούς.

Στο Βακτηριακό κάψιμο εσπεριδοειδών, η ασθένεια περιορίζεται κυρίως στις περιοχές όπου παράγονται εσπεριδοειδή, και όπου ο χειμώνας και η άνοιξη χαρακτηρίζονται από υγρασία, κρύο και ανέμους, συνθήκες που ευνοούν τη μετάδοσή της. Τα φύλλα και τα κλαδιά των δέντρων πορτοκαλιάς και γκρέιπ φρουτ καθώς και ο καρπός της λεμονιάς είναι τα πλέον ευαίσθητα απέναντι στην πάθηση. Οι μολύνσεις συνήθως αρχίζουν ως μαύρα εκζέματα στο μίσχο του φύλλου και προχωρούν μέχρι τη μασχάλη. Μόλις περιζωθεί ο μίσχος, τα φύλλα μαραίνονται και πέφτουν. Ολόκληρα τα μικρά κλαδάκια ξεραίνονται.
Αντιμετώπιση: α) Δημιουργία ανεμοφρακτών. β) Το κλάδεμα των μαραμένων ή μολυσμένων κλαδιών την άνοιξη μετά την περίοδο των βροχοπτώσεων, για περιορισμό στη μετάδοση της ασθένειας. γ) Λίπανση και κλάδεμα στη διάρκεια της άνοιξης ή στις αρχές του καλοκαιριού. δ) Η καταπολέμηση της σεπτορίασης μπορεί να παράσχει κάποια προστασία. ε) Σε περιοχές όπου η ασθένεια είναι σοβαρή, εφαρμόζονται μυκητοκτόνα, το φθινόπωρο ή το χειμώνα πριν τις πρώτες βροχές.