Το ευρωπαϊκό έλκος αποτελεί μια σημαντική ασθένεια των μηλοειδών σε πολλές περιοχές του κόσμου. Προσβάλλει και προκαλεί νεκρώσεις νεαρών δενδρυλλίων, ενώ σε μεγαλύτερης ηλικίας δέντρα προκαλεί νεκρώσεις κλάδων και βλαστών προκαλώντας εξασθένηση τους.
Συμπτώματα: Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ασθένειας είναι ο σχηματισμός μικρών ή μεγάλων ελκών στην επιφάνεια κλάδων και βλαστών και σπανιότερα σε κορμούς. Συνήθως, σχηματίζονται γύρω από τους οφθαλμούς ή πληγές (π.χ. ουλές από πέσιμο φύλλων). Αρχικά, οι θέσεις προσβολής εμφανίζονται σαν υδαρές περιοχές, οι οποίες σταδιακά αποκτούν χρώμα σκούρο καστανό, βυθίζονται και τέλος σκίζονται. Σε περίπτωση που το έλκος περιβάλλει τον κλάδο, τότε τον ξηραίνει. Πάνω στα νέα έλκη ο μύκητας σχηματίζει την αγενή/κονιδιακή του μορφή, ενώ πάνω στα παλαιά σχηματίζει την εγγενή μορφή. Η ελευθέρωση και διασπορά του μολύσματος ευνοείται από βροχερό καιρό παρ’ όλο που υπάρχει διαθέσιμο μόλυσμα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Το παθογόνο εισέρχεται στους φυτικούς ιστούς μέσω πληγών, οι οποίες προκύπτουν από μηχανικά αίτια, τις καιρικές συνθήκες, τη φυλλόπτωση, κ.ά
Αντιμετώπιση:
α) Αφαίρεση και καταστροφή των έντονα προσβεβλημένων βλαστών. Σε περίπτωση μεγάλων κλάδων και όπου το μέγεθος του έλκους το επιτρέπει, συστήνεται η προσεκτική αφαίρεση του προσβεβλημένου ιστού και κάλυψη της πληγής με βορδιγάλιο πολτό ή άλλο απολυμαντικό.
β) Σε περίπτωση σοβαρών προσβολών εφαρμογή ενός με δύο ψεκασμών με χαλκούχα σκευάσματα το φθινόπωρο, κατά την πτώση των φύλλων.
γ) Χρήση εγκεκριμμένων σκευασμάτων σύμφωνα με της οδηγίες του εκάστοτε σκευάσματος.