Μαυρη σηψη - ΑΜΠΕΛΙ: Οινοποιησιμες Ποικιλιες

Μαύρη σήψη ή Black rot: Guignardia bidwellii (Ascomycotina, Dothideales)

Συμπτώματα: Ο μύκητας επιτίθεται σε βέργες, έλικες, φύλλα και καρπούς. Στα φύλλα, η ασθένεια εμφανίζεται στο τέλος της άνοιξης στην επάνω επιφάνεια, με τη μορφή νεκρωτικών κηλίδων που αρχικά είναι κόκκινες και στρογγυλές. Αργότερα, οι κηλίδες φαίνονται και στις δυο πλευρές του φύλλου. Καθώς μεγεθύνονται, το περίγραμμά τους μαυρίζει και οι κηλίδες παίρνουν χρώμα καφέ. Οι μολυσμένες ρόγες αρχικά παίρνουν χρώμα καφέ και μπορεί να μείνουν κρεμασμένες στο τσαμπί, είτε να πέσουν στο χώμα μια μια. Το τελευταίο στάδιο είναι μια σκούρα πορφυρή έως μαύρη, ζαρωμένη μούμια.

Ο μύκητας επιζεί σε τραύματα σε βέργες, έλικες, και σε καρπούς - μούμιες. Την άνοιξη, οι σπόροι του μύκητα μεταφέρονται στο νεαρό ιστό με τη βροχή.
Καλλιεργητική αντιμετώπιση: Η εξυγίανση είναι σημαντικότατη για την αντιμετώπιση της. 
α) Καταστρέφουμε ότι έχει προσβληθεί (τις μούμιες)
β) Απομακρύνουμε τους νέους μολυσμένους έλικες
γ) Οταν κλαδεύουμε, αν ειναι δυνατόν αφήνουμε μόνο τις βέργες που δεν έχουν υποστεί βλάβες
δ) Αν εμφανιστούν λίγες μόνο αλλοιώσεις στα φύλλα την άνοιξη, απομακρύνουμε αυτά τα προσβεβλημένα φύλλα, γιατί η ασθένεια μεταδίδεται ταχύτατα όταν μολυνθούν αρκετά σημεία.
ε) Οταν τα φυτά είναι εκτεθειμένα στο φως και υπάρχει ανάμεσά τους καλή κυκλοφορία του αέρα, είναι λιγότερο πιθανό να προσβληθούν. Οι καλλιεργητικές πρακτικές που ανοίγουν τις κορυφές είναι ευνοϊκές γιατί αυξάνουν την κυκλοφορία του αέρα και βελτιώνουν την κάλυψη που παρέχει ο ψεκασμός. 
στ) Αν υπάρξουν πολυάριθμες μολύνσεις, είναι δύσκολο να προστατευθεί ο καρπός απ' αυτή την ασθένεια.

Χημική αντιμετώπιση: Ενα πρόγραμμα ψεκασμού με μυκητοκτόνο είναι απαραίτητο για την επαρκή αντιμετώπιση της μαύρης σήψης.