Τα κύρια είδη αφίδων είναι τα Myzus persicae, Aphis gossypii, Macrosiphum euphorbiae, Aulacorthum solani (Hemiptera: Aphididae). Οι αφίδες είναι ζημιογόνες για την καλλιέργεια σε όλα τα στάδια ανάπτυξής της. Στα φύλλα προκαλούν νεκρωτικές κηλίδες, παραμορφώσεις ειδικά των νεαρών ιστών και μείωση της φωτοσύνθεσης.
Προκαλούν χλωρώσεις , μείωση της φωτοσύνθεσης και καχεξία. Στα μελιτώδη αποχωρήμματά τους αναπτύσσεται καπνιά με σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας των καρπών. Έχουν την ικανότητα μεταφοράς και μετάδοσης ιολογικών ασθενειών. Αναπτύσσουν γρήγορα ανθεκτικότητα στα χημικά εντομοκτόνα.
Παρακολούθηση του πληθυσμού: α) Με μικρές (12×20 εκ) κίτρινες κολλητικές παγίδες. β) Με την καταμέτρηση των αποικιών σε φύλλα
Αντιμετώπιση: α) Με την εξαπόλυση ωφελίμων οργανισμών (Παρασιτοειδή: Aphidius colemani, Aphidius ervi, Aphelinus abdominalis, Aphidius matricariae, Chrysoperla carnea, Αρπακτικά: Adalia bipunctata, Aphidoletes aphidimyza, Episyrphus balteatus, Chrysoperla carnea), β) Με χρήση εγκεκριμένων εντομοκτόνων.