Δημιουργούν μεγάλες αποικίες και πολλές γενιές. Αναπτύσσονται σε μία βλαστική περίοδο, ακόμα και 3 - 4 γενιές.
Συμπτώματα: Δημιουργούν διάφορες παραμορφώσεις σ’ αυτά. Τα φύλλα κιτρινίζουν, εξασθενούν και μπορεί να πέσουν. Οι βλαστοί και οι άξονές τους υπαναπτύσσονται και συστρέφονται. Η ανάπτυξη του βλαστού σταματά. Η απώλεια θρεπτικών συστατικών επιτείνεται ως αποτέλεσμα αυτής της ποσοτικής και ποιοτικής υποβάθμισης της παραγωγής. Το εκκρινόμενο μελίτωμα προσφέρει ιδανικό τόπο για να κολλήσει αργότερα η μούχλα.
Αντιμετώπιση:
α) Ισορροπημένη παροχή θρεπτικών συστατικών.
β) Τακτική καταπολέμηση των ζιζανίων.
γ) Απομάκρυνση των μολυσμένων φύλλων και άλλων τμημάτων του δέντρου. Τα παραπάνω είναι όλα μέτρα με τα οποία ελαχιστοποιείται η πιθανότητα δημιουργίας αποικιών στη βλαστική περίοδο. Για ένα λογικό χημικό έλεγχο είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τον αριθμό των αυγών, το χρόνο της πρώτης εμφάνισης των θηλυκών και τον τόπο του πολλαπλασιασμού.
δ) Σε οπωρώνες που παρατηρείται προσβολή της νεαρής βλάστησης από αφίδες, συνιστάται άμεσα επέμβαση με ένα κατάλληλο και εγκεκριμένο για την καλλιέργεια εντομοκτόνο.