Περιγραφή του ζωυφίου: Τα αραχνίδια είναι πολύ μικρά (μήκος 0,4 – 0,6 χιλ.), κίτρινα, πράσινα ή κοκκινωπά, με σχήμα ωοειδές. Οι κάμπιες έχουν τρία ή τέσσερα ζεύγη πορτοκαλί πόδια και έξι σειρές βλεφάρων στην πλάτη τους. Τα αυγά τους είναι πολύ μικρά, σφαιρικά, με λωρίδες και λαμπερά. Ενήλικα και ανήλικα αραχνίδια έχουν στο στόμα τους όργανα για δάγκωμα και απομύζηση. Η αύξηση του πληθυσμού υποστηρίζεται από τη ζέστη και την ξηρασία.
Συμπτώματα: Μικρές κιτρινόασπρες κηλίδες στα φύλλα που τελικά παίρνουν σκούρο κίτρινο χρώμα. Τα ίδια τα ακάρεα βρίσκονται κυρίως στην κάτω επιφάνεια των φύλλων και πιο εύκολα τα βλέπει κανείς σε μεγεθυντικό φακό. Σε σοβαρές προσβολές, σχηματίζονται λεπτοί αραχνο-ιστοί πάνω στους νεαρούς βλαστούς των φυτών, όπου μαζεύονται πολλά ακάρεα και από εκεί εξορμούν για να προσβάλλουν τη νέα βλάστηση.
Αντιμετώπιση:
α) Ανθεκτικές ποικιλίες
β) Διατηρήστε υψηλή υγρασία στον αέρα με συχνό πότισμα.
γ) συνήθως δε χρειάζεται εφαρμογή αραχνοκτόνων σε υπαίθριες καλλιέργειες. Χρησιμοποιήστε τα μόνο αν είναι δικαιολογημένο (έντονος παρασιτισμός, ξηρός και ζεστός καιρός, εξάπλωση πληθυσμού), διαφορετικά θα καταστρέψετε και τους φυσικούς εχθρούς του αραχνιδίου (αρπακτικά αραχνίδια, αρπακτικά θυσανόπτερα, κοριοί-πειρατές).
δ) Βιολογική καταπολέμηση με το αρπακτικό Phytotoseilus persimilis
ε) Στη καταπολέμηση με χημικά μέσα, τα σκευάσματα είναι καλό να εναλλάσονται, γιατί υπάρχει κίνδυνος να αναπτύξει το άκαρι ανθεκτικές φυλές.