Η ανάπτυξη των φυτών επιβραδύνεται. Τα φυτά παρουσιάζουν μικρότερα φύλλα, που στην συνέχεια αποκτούν ανοικτό χρώμα.
Πρώτα η χλώρωση εμφανίζεται στα παλαιά κατώτερα φυλλά με κιτρινισμούς του ελάσματος και στη συνέχεια η χλώρωση και η νέκρωση εμφανίζεται στα μεσαία φύλλα. Το φυτό έχει λεπτό βλαστό, καμπυλωτό και τα φρούτα ανοιχτό χρώμα (όχι λαμπερό). Συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως στα ελαφρά εδάφη, φτωχά σε οργανική ουσία.
Λίπανση: Στη καλλιέργεια πεπονιάς το άζωτο πρέπει να είναι επαρκές για μια δυναμική ανάπτυξη του φυτού, αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να υπαρχει μεγάλη βλαστική ανάπτυξη κατά την περίοδο ανάπτυξης των καρπών, γιατι η αναπτυξη των βλαστών αποβαίνει εις βάρος της αναπτυξης των καρπών. Αν αυτό συμβεί τα φύλλα και οι καρποί ανταγωνίζονται για τους υδατάνθρακες και μπορεί να μειωθεί η απόδοση σε καρπούς και η περιεκτικότητα σε σάκχαρα.
Όπου υπάρχει πρόβλημα με
Αδροφουζαρίωση,
Φαιά σήψη (Βοτρύτη) και
Βακτηριακή σήψη στελέχους (Erwinia carotovora), θα πρέπει να αποφεύγετε η υπερβολική αζωτούχα λίπανση, και όπου γίνεται να γίνεται κυρίως
νιτρική, να αποφεύγονται τα αμμωνιακά και να γίνεται διατήρηση του pH του εδάφους στο
6,5 έως 7,0.