Τροφοπενία Ασβεστίου (Ca)

Το πρώτο σύμπτωμα είναι μια ελαφρώς υδαρής περιοχή στην κορυφή του καρπού. Η μολυσμένη περιοχή μαυρίζει και επιμηκύνεται σε ένα συνεχώς μεγαλύτερο κύκλο ώσπου ο καρπός αρχίζει να σαπίζει. Οι ιστοί γίνονται μαύροι, συρρικνώνονται  και αποκτούν μια ξηρή, δερματώδης υφή.
Ανάπτυξη <μούχλας> από μύκητες ή βακτήρια παρατηρείται στη σαπισμένη περιοχή.
Η έλλειψη ασβεστίου είναι αποτέλεσμα της ανάπτυξης και της καταστροφής των ριζών που προκαλείται από διάφορες αιτίες: 
1. Υπερβολική εδαφική υγρασία, 
2. Πρόωρη ανάπτυξη του φυτού που συνοδεύεται από ξηρό καιρό, 
3. Υπερβολική βροχόπτωση που εξασθενεί τα ριζικά τριχίδια και 
4. υπερβολικά άλατα στο έδαφος. 

Οι πιθανότητες εμφάνισης της ασθένειας αυτής αυξάνονται όταν υπάρχει μικρή αναλογία ασβεστίου ως προς τα βασικά στοιχεία, όπως κάλιο και άζωτο. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι πόροι των φύλλων είναι ανοιχτοί και καθώς ο καρπός δεν χάνει πολύ νερό με την εξάτμιση παραλαμβάνει μικρή ποσότητα ασβεστίου από το διάλυμα. Τη νύχτα, οι πόροι των φύλλων κλείνουν, η πίεση των ριζών πιέζει το διάλυμα στο φυτό και ο αναπτυσσόμενος καρπός παραλαμβάνει την ποσότητα του ασβεστίου και των άλλων στοιχείων. Αν το φυτό στρεσάρεται λόγω νερού τη νύχτα, η διαδικασία μπλοκάρει και ο καρπός παραλαμβάνει πολύ λίγο ασβέστιο, οπότε παρατηρείται έλλειψη ασβεστίου.

Αντιμετώπιση: Είναι πολύ σημαντικό τα φυτά να μη στρεσάρονται λόγω νερού κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η καλλιέργεια και το βοτάνισμα μπορούν να αποφευχθούν όταν γίνεται σωστή χημική καταπολέμηση των ζιζανίων. Εάν είναι απαραίτητο πρέπει να γίνεται επιφανειακά ώστε να αποφεύγεται η κάλυψη, η οποία εξυπηρετεί στη διατήρηση της εδαφικής υγρασίας . Η άρδευση να γίνεται κατά τον ζεστό και ξηρό καιρό. Τονίζεται ότι  το στρες τόσο από έλλειψη όσο και από υπερβολικό νερό ευνοεί την ανάπτυξη της συγκεκριμένης ασθένειας.