Δαυλίτης στα σιτηρά: Συμπτώματα και αντιμετώπιση

Ξενιστές: Σιτάρη, κριθάρη, Βρώμη, σίκαλη, Τριτικάλε

Ο Δαυλίτης ειναι ασθένεια των σιτηρών (Grammineae), που προκαλείται από ορισμένα είδη βασιδιομυκήτων, του γένους Tilletia. Τα τελειοσπόρια των μυκήτων αυτών αναπτύσσονται άφθονα στα διάφορα μέρη του φυτού, ιδιαίτερα πάνω στα άνθη που μεταβάλλονται σε μελανές μάζες, σαν να έχουν καεί.

Ειδικότερα ο δαυλίτης του σιταριού είναι μια από τις πιο επιζήμιες και διαδομένες ασθένειες του φυτού, γνωστή από την αρχαιότητα. Προκαλείται από τους μύκητες 'Τ. tririci', T. bromi, T. fusca and T. togwateei. Τα τελειοσπόρια αυτών των μυκήτων βρίσκονται προσκολλημένα σε γερούς σπόρους σιταριού ή στο έδαφος και βλαστάνουν, όταν ο σπόρος του σιταριού βλαστήσει. Κρίσιμη περίοδος για τη μόλυνση είναι από τη βλάστηση του σπόρου μέχρι να σχηματιστεί το πρώτο πράσινο φύλλο. Σαν ανταγωνιστής του μύκητα αναφέρεται το Pythium oligandrum

 

Συμπτώματα:
* Μικρές χλώρωσης στο φύλο

* Μαύρισμα καρπού (καπνιά), μορφολογικές αλλοίωσεις
Αντίθετα από τους κοινους μύκητες που προκαλούν καπνιά, τα ανθοι του φυτού είναι φορείς της ασθένειας και μπορούν να την μεταδώσουν
Οι σωροί του μύκητα καταστρέφουν το έμβρυο, και μέσα στον καρπό αναπτύσσονται σωροί του μύκητα.

Καταπολέμηση & πρόληψη

Η ανάπτυξη του δαυλίτη εμποδίζεται σε πολύ υγρά ή πολύ ξερά εδάφη, καθώς και σε περιπτώσεις γρήγορης ανάπτυξης του σιταριού.

1) Απολύμανση σπόρου πρίν τη χρήση, 
2) Αμειψισπορά 2 - 3 χρόνων.
3) Πρώιμη σπορά.
4) Αβαθής σπορά σε ξερό έδαφος.
5) Όχι υπερβολική υγρασία, και υπερβολική ξηρασία στο έδαφος
6) Χρησιμοποίηση ανθεκτικών στο δαυλίτη ποικιλιών σιταριού.
7) Χρήση πρωίμων ποικιλιών (γρήγορη ανάπτυξη του φυτού)
8) Χρήση του βιολογικού σκευάσματος Polyversum (περιέχει το ανταγωνιστικό είδος Pythium oligandrum)
8) Χρήση μύκοκτονων εδάφους

Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έχει δώσει εγκρίσεις σε μυκητοκτονα εδάφους, απολυμαντικά σπορου, και χαλκούχα σκευάσματα για τίς καλλιέργειες:

Βιβλιογραφία: